God-Given(ဘုရားေပးေသာ)[Complete]

အပိုင္း ၂၁

Zawgyi

ေျပးထြက္သြားတဲ့ ေက်ာျပင္ေလးကိုေငးၾကည့္ရင္း ယြင္ရွန္း မဲ့ျပံဳးတစ္ခုဆင္ျမန္းလိုက္သည္ ။
ေရွာင္က်န့္ထြက္ေျပးမယ္ဆိုတာသူၾကိဳတင္ခန့္မွန္းျပီးသား ။ ျပီးေတာ့ ခ်ံုခ်ီေသာက္ျမို့ဆိုတာ သူမ်က္စိမွိတ္ျပီးသြားလို့ရတဲ့ေနရာပင္ ။ ေရွာင္က်န့္ေျပးသြားသည္ကိုမလိုက္ပါ ။ ဘာလို့ဆို ေရွာင္က်န့္ဘယ္ကိုေရာက္သြားမယ္ဆိုတာသူသိေနလို့ ။

ေရွာင္က်န့္အေနာက္ကေနမဟုတ္ဘဲ တစ္ျခားလမ္းကေန တိတ္တိတ္ေလးလိုက္လာခဲ့သည္ ။
ဘုရားေက်ာင္းအပ်က္ၾကီးထဲေျပးဝင္သြားတဲ့ ေရွာင္က်န့္ကိုၾကည့္ရင္း သူျပံဳးလိုက္သည္ ။

ဘုရားေက်ာင္းထဲသူပါဝင္သြားလိုက္သည္ ။ ေရွာင္က်န့္က အေနာက္ကိုလွည့္မၾကည့္ဘဲ ဝတ္ရံုစေလးကိုမကာ ေျဖးေျဖးခ်င္းေလ်ွာက္ေနသည္ ။ ခဏေနေတာ့ ရပ္သြားသည္ ။ ျပီးေနာက္ ေျဖးေျဖးခ်င္းအေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္လာတဲ့ ေရွာင္က်န့္...။

"အား..!"

သူ့ကိုေတြ့ေတာ့ ေရွာင္က်န့္ အရမ္းလန့္သြားသည္ထင္ ကိုယ္ေလးက ၾကမ္းျပင္ေပၚပစ္က်သြားသည္ ။

"ဟင့္ ..! ဘယ္လိုလဲ ဒီေနရာထိပဲေျပးေတာ့မွာလား "

ေအးစက္တဲ့ေလထုထဲက ယြင္ရွန္းရဲ့အသံက ေရွာင္က်န့္ ကိုေက်ာခ်မ္းေစသည္ ။

"ယြင္ရွန္း..ငါ..ငါေတာင္းပန္ပါတယ္..ငါ့ကို.. လြွတ္ေပးပါ "

ထိုင္ရက္ေလး လက္အုပ္ခ်ီကာ ေတာင္းပန္ေနတဲ့ ေရွာင္က်န့္ ။
ယြင္ရွန္း သူပါ ေရွာင္က်န့္အေရွ့ကိုထိုင္ခ်လိုက္ရင္း .. ေရွာင္က်န့္ ေမးေစ့ေလးကို ကိုင္ကာ ေမာ့ေစလိုက္သည္ ။

"လြွတ္ေပးေစခ်င္တယ္ေပါ့ "

ေရွာင္က်န့္ ရင္ေတြတဒိတ္ဒိတ္နဲ့ေၾကာက္လြန္းလို့ ဘာေျပာရမွန္းမသိ ။ သို့ေပမယ့္ ေခါင္းသာျငိမ့္ျပလိုက္သည္ ။

"ဟာ..ဟားဟား "

သူ့ကိုစိုက္ၾကည့္ျပီးေျခာက္ေျခာက္ကပ္ကပ္ရယ္လာတဲ့ ယြင္ရွန္းေၾကာင့္ ေရွာင္က်န့္ ကိုယ္ေလးက တုန္ရီလာသည္ ။

"ရတယ္ေလ ! ဒါဆိုရင္ ငါ့ကိုအရင္ေပး "

"ဘာ...ဘာေပး..အြန့္.."