Zawgyi
ယြင္ရွန္းေခၚလာတဲ့ေနရာကိုေရာက္ေတာ့ ။
"ဝါး.....ဒါက ဘယ္ေနရာလဲ"
ပန္းေတြအလယ္ကေရကန္ျကီးနွင့္ ေရတံခြန္ျကီးက အရမ္းလွေနသည္။
"အင္း...ျကိုက္လား"
"ျကိုက္တယ္...ေက်းဇူးပာ ယြင္ရွန္း"
"မခံယူဝံ့ပါဘူးျကင္ယာေတာ္ "
"ယြင္ရွန္း"
"အမိန့္ရွိပာ "
"ငါကငယ္ငယ္ေလးထဲက အျပင္မထြက္ဖူးဘူး ထြက္မိေတာ့လည္း ဘာမွမသိလိုက္ရခင္မွာ ဘုရင့္ျကင္ယာေတာ္ျဖစ္လာတယ္ ..ငါေတြးခဲ့ေသးတယ္ ငါ့လိုေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္ကိုဝမ္ေလးက ဘာလို့လက္ဆက္ခဲ့တာလဲေပါ့... .. မျကာခင္သိလိုက္ရတာက ငာကသားအိမ္ပာတယ္တဲ့..အခုဆို ဝမ္ေလးရဲ့ရင္သြင္းေလးကိုလြယ္ထားရျပီ..အစကေတာ့ ဝမ္ေလးက ငါ့ကိုမခ်စ္ဘူးလို့ထင္ခဲ့ဖူးတယ္...ဒာေပမယ့္ ဝမ္ေလးရဲ့ျကင္နာမွုေတြက အဲ့အေတြးေတြကိုေဖ်ာက္ပစ္ခဲ့တယ္.... အခုေတာ့ ငာ ဝမ္ေလးကိုခ်စ္တယ္"
"ဒါေတြကို ဘာလို့က်ြန္ေတာ့္ကိုေျပာျပရတာလဲ "
ထိုအခာ ေရွာင္က်န့္က ယြင္ရွန္းဘက္လွည့္ကာ ။
"ငါတို့သူငယ္ခ်င္းလုပ္ရေအာင္"
"ဗ်ာ!!!"
"အင္း...ငာမင္းနဲ့သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ခ်င္တယ္ .."
"ဒာေပမယ့္ မသင့္ေတာ္ပာဘူး"
"မသင့္ေတာ္တာမရွိပာဘူး "
"......"
"မင္းက ငာ့ရဲ့ပထမဆံုးသူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေပးပာလား"
ထိုစကားေျကာင့္ ယြင္ရွန္းစဥ္းစားမိသည္။
သူငယ္ခ်င္းအေနနဲ့လည္း ေရွာင္က်န့္
နဲ့နီးစပ္ေအာင္ ျကိုးစားလို့ရတာပဲ။"အင္း...သူငယ္ခ်င္း လုပ္ျကမယ္"
ယြင္ရွန္းျပန္ေျပာေတာ့ ေရွာင္က်န့္ ကနွစ္နွစ္ျခိုက္ျခိုက္ျပံုးသည္။
"ေက်းဇူးပာ ယြင္ရွန္း"
"မွန္လွပာ"
"အာ...သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ ရင္းရင္းနွီးနွီးသံုးနွုန္းရတယ္ အခုကစျပီး ေပာ့ေပာ့ပားပားပဲေျပာဆိုျကမယ္"
ESTÁS LEYENDO
God-Given(ဘုရားေပးေသာ)[Complete]
FanficYizhan fiction ေကာက က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ ဘုရားေပးတဲ့ ဆုလာလ္ေလးတစ္ခုပဲ က်ေနာ္ေကာကိုဘယ္လိုနည္းနဲ့မွလက္မလြွတ္နိုင္ဘူးေနာ္..။ Yizhan fiction ကောက ကျနော့်အတွက်တော့ ဘုရားပေးတဲ့ ဆုလာလ်လေးတစ်ခုပဲ ကျနော်ကောကိုဘယ်လိုနည်းနဲ့မှလက်မလွှတ်နိုင်ဘူးနော်..။