God-Given(ဘုရားေပးေသာ)[Complete]

အပိုင္း ၃၂

Zawgyi

"ဂုဏ္ယူပာတယ္ ေရွာင္က်န့္...! မင္းက်န္စာကိုပယ္ဖ်က္နိုင္သြားပါျပီ"

--------------------------------------------

"ေကာ.."

ေရွာင္က်န့္ မ်က္လံုးဖြင့္ဖြင့္ခ်င္း ျမင္လိုက္ရတဲ့ ပံုရိပ္ေလးေၾကာင့္ ဝမ္းသာအားရနွင့္ ဖက္မိသြားသည္။

"ေကာ"

ေကာက ဘာစကားမွမေျပာဘဲ..သူ့ကိုေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့မည့္အလား တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဖက္ကာထားသည္။
ခဏၾကာေတာ့ ရွိုက္သံေလးေတြမပီမျပင္ထြက္လာတာေၾကာင့္ .. ရိေပၚ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသည္။ ကိုကို အရမ္းလန့္သြားမွာပဲ...။ အဲ့တာဟိုေကာင္ယြင္ရွန္းေၾကာင့္ ။ ရိေပၚေဒၚသေၾကာင့္ ေသသြားျပီးတဲ့လူကိုေတာင္ေနာက္တစ္ခါျပန္သတ္ခ်င္စိတ္ေပါက္သြားသည္။

ရိေပၚ တုန္ရီေနတဲ့ ကိုကို့ေက်ာျပင္ေလးကို လက္ကေလးနွင့္ပုတ္ေပးလိုက္သည္။

"မငိုပါနဲ့ေတာ့ ေကာရယ္..မဟုတ္ရင္ က်ြန္ေတာ္ရင္ေတြကြဲရလိမ့္မယ္"

ရိေပၚစကားေျကာင့္ ေရွာင္က်န့္ပိုတိူးလို့ငိုမိသည္။

သူတကယ္ပဲ ဝမ္ေလးဆီျပန္ေရာက္လာျပီကို ။ မၾကားရတာၾကာတဲ့ နူးညံ့တဲ့အသံေလးေၾကာင့္ ေရွာင္က်န့္နွလံုးသားေတြက အထိအခိုက္မခံနိုင္ေတာ့ေအာင္ေပ်ာ့ေျပာင္းလာတယ္။ ဝမ္ေလးစကားတစ္ခြန္းေျပာလိုက္တိုင္းသူငိုပဲငိုခ်င္ေနတယ္။
သူ ဝမ္ေလးကို အရမ္းလြမ္းေနခဲ့တာ။

"ဝမ္...ဝမ္ေလး.."

နွာေခါင္းေလးတရွံု့ရွံု့နဲ့ သူ့နာမည္ကိုေခၚလာတဲ့ ေကာကို အသဲယားလြန္းလို့ ဖ်စ္ညွစ္ပစ္ခ်င္စိတ္ကိုမနည္းထိန္းထားရသည္။

"ေကာ ဘာမွမေၾကာက္နဲ့ေတာ့ေနာ္ ... အခု ေကာေဘးနားမွာ က်ြန္ေတာ္ရွိျပီ..ယြင္ရွန္းဆိုတဲ့လူလဲေကာကိုဘယ္လိုမွဒုကၡမေပးနိုင္ေတာ့ဘူး.."

ရိေပၚစကားေျကာင့္ ေရွာင္က်န့္ သူျဖစ္ခဲ့တာေတြကိုျပန္ေျပာဖို့စကားလံုးေတြေပ်ာက္ရွကာ ခ်က္ခ်င္းယြင္ရွန္းအားသတိရသြားသည္။

"ဝမ္ေလး"

"ဗ်ာ"

"ယြင္..ယြင္ရွန္း..ေရာ"