Zawgyi
ေရွာင္က်န့္ .. ကေလးေလးမရွိေတာ့တဲ့ သူ့ဗိုက္ေလးကို ကိုင္ရင္း... ဝမ္းနည္းမွုက အလိမ့္လိုက္တတ္လာသည္။ ဝမ္းနည္းမွုနွင့္အတူ နာက်ဥ္းမွုပါ တြဲပါလာသည္။
"မမ .. က်ြန္ေတာ္ ေတာင္းထားတဲ့ဟာရျပီလား"
"အင္း...ရျပီ..ဒီမွာေဆးက...အနည္းငယ္သံုးရံုနဲ့ တစ္နာရီအတြင္းမွာ တစ္ကိုယ္လံုးကို အဆိပ္ေတြပ်ံ့ျပီးေသဆံုးသြားနိုင္ပါတယ္ "
"ေကာင္းျပီ မမ...ေက်းဇူးပာ"
"က်န့္က်န့္...ဒါေတြကိုဘာလုပ္ဖို့လဲ"
ရွန္းရွန္းအေမးကို ေရွာင္က်န့္ကမေျဖဘဲ နွုတ္ခမ္းေထာင့္ေလးကေကြးညြတ္၍ျပံဳးသည္။
ရွန္းရွန္း ကေတာ့...ေရွာင္က်န့္အတြက္ပူပန္ေနဆဲပါပဲ။----------------------------------
"အရွင္..! "
ရိေပၚ သဝန္လြွာေတြဖတ္ေနတုန္း..အနားေရာက္လာတဲ့ ေမလ်န့္ကို ၾကည့္လိုက္သည္။
"ေမလ်န္ ... ဘာကိစၥမ်ားလဲ"
ရိေပၚအေျပာေၾကာင့္ ေမလ်န့္ကပ်က္ခ်င္သြားတဲ့မ်က္နွာကိုထိန္းကာ။
"အရွင္ ေမလ်န့္ကိုပစ္ထားတာၾကာျပီေလ...အခုလဲ..ေမလ်န္လာတာကိုစိမ္းကားေနျပန္ျပီ"
"မဟုတ္ပာဘူး ကိုယ္အလုပ္ရွုပ္ေနလို့ပါ"
"ဟင္း ထားလိုက္ပါေတာ့.....ဒါနဲ့..ဟိုေန့က လန္မင္းသားကို မိဖုရားေခါင္ၾကီးလြွတ္ေပးလိုက္တာကို ေမလ်န္ေျပာျပလိုက္တာ မိဖုရားေခါင္ၾကီးကို အျပစ္ေပးဖို့မဟုတ္ဘူးေလ...ေမလ်န့္ကဒီတိူင္းသိေစခ်င္လို့ေျပာျပတာကို....ျပီးေတာ့ အရွင္ကဘယ္လိုေတြအျပစ္ေပးလိုက္တာလဲဟင္"
ေမလ်န့္စကားေတြေၾကာင့္ ရိေပၚစိတ္ရွုပ္လာသည္။ သူေမလ်န့္အေပၚအရင္လိုခံစားခ်က္မရွိေတာ့သလိုပဲ။
"ေမလ်န္ ကိုယ္ ေခါင္းေတြေနာက္ေနလို့...ထြက္သြားေပးပါ "
"ဟင္..အရွင္ပင္ပန္းေနလို့လား..ေမလ်န္နွိပ္ေပးမွာေပါ့"
ရိေပၚရုန္းမလို့ျပင္လိုက္ေပမယ့္ ရုတ္တရက္ အေဆာင္တံခါးပြင့္လာတာေၾကာင့္။
YOU ARE READING
God-Given(ဘုရားေပးေသာ)[Complete]
FanfictionYizhan fiction ေကာက က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ ဘုရားေပးတဲ့ ဆုလာလ္ေလးတစ္ခုပဲ က်ေနာ္ေကာကိုဘယ္လိုနည္းနဲ့မွလက္မလြွတ္နိုင္ဘူးေနာ္..။ Yizhan fiction ကောက ကျနော့်အတွက်တော့ ဘုရားပေးတဲ့ ဆုလာလ်လေးတစ်ခုပဲ ကျနော်ကောကိုဘယ်လိုနည်းနဲ့မှလက်မလွှတ်နိုင်ဘူးနော်..။