Red and Wine V2

Chapter 24: Sino ho si Troy?

PAGKATAPOS nila makababa sa elevator ay dumiritso agad sila sa kusina para kumain. Naabutan nila ang isang matanda na naka-upo na rin sa mahabang mesa at nakangiti itong sinalubong sila.

Alama narin ng matanda kung sino ang mga kasama niLa Peter Kung kayat hindi na ito nag alinlangan pa sa mag bisita.

Nagsimula na silang kumain at masaya namang nakatingin kang si Hannah kay Peter habang sinusubuan ang dalawang anak na masaya naman sa ginagawa ng dada nito.

"Masaya ako na buhay ka Peter, pero bakit hindi ka nagpakita sa amin, may galit ka ba sa amin peter?" hindi maiwasang sambit ni Hannah na siyang ikinatigil naman ng lahat sa ginagawa at napatingin kay peter tela bang sinasabi ng lola at aunte nito na sabihin ang mga bagay na dapat nilang malaman.

Naramdaman ni Hannah ang paghawak ng kamay nang asawa mula sa ilalim ng mesa kaya napatingin siya rito at ramdam niya ang sempatya na meron ito.

"Ma its a long story pero sisimulan ko sa pinaka una" Seryosong sabi ni Peter pero anu mang oras ay parang nagbabadyang bumohos ang mga luha nito.

Naramdaman naman iyon ni Hannah kaya minabuti niyang sabihin na wag nalng ituloy kung hindi pa ito handa.

"No Peter, wag mona ituloy kung hindi kapa handa sabihin ang lahat" sabi naman ni Hannah na sa oras na ito ay napahwak siya sa kamay ng asawa sa ilalem ng mesa.

"No mama, Kailangan ko tong sabihin para malaman niyo dahil alam ko ay nag alala kayo" sabi naman nito at na patango nalang si Hannah at napatingin kay peter at sa pamilya nito.

"It was 2 years ago, nakasakay ako sa isang taxi at diko alam kung saan ako pupunta non dahil sabi ng doctor marahil ay may mga ala ala akong nabura dahil sa head Truama." turan nito at napatingin sa gawi nila Hannah.

"Ng bigla kami napad pad sa isang lugar na hindi pamilyar sa akin. I ask him to stop the car and let me go, pero wala lang iyon sa lalaki bagkus ay nag spray ito ng pangpatulog kaya huli na iyon ng marealize ko. Ng magising ako ay nasa kaligitnaan na kami ng kalsada na malayo sa city. At napapalubutan iyon ng kagubatan." maiiyak na sabi ni Peter pero hinawakan ni Clarise ang kamay nito para bang sinasabing kaya mo yan.

Hindi rin alam nila Clarise ang boung kwento sa nangyari kay Peter. Kaya halong galit at emosyon ang nararamdaman nila ngayon dahil sa mga narirnig na kwento ng pamangkin.

"At tanging ilaw kang ng sasakyan ang nabibigay liwanag sa paligid, sa unahan ay kita ko ang dalawang lalaki na nakatayo habang seryoso itong nag-uusap. Maya maya pa ay bigla nalang tumingin sa gawi ko ang isang lalaki at itinutok sa akin ang baril at kunwari iyong pinaputok sa akin" nagsimula ng umiyak si Peter at ang iba naman ay hindi alam ang gagawin basta nagsisimula na din silang madala sa mga nangyayari.

"Dahil nakagapos ako ay minabuti kung makawala hanngang hindi panila ako napapansin. Ng matanngal ang tali ay kaagad akong lumabas ng sasakyan. Pero huli na ng marealize kung napalakas ang pagsara ng pintuan kaya napansin nila ako at hinabol ng hinabol. Ramdam ko ang takot para sa sarili at para sa mga anak ko" umiiyak na naturan ni Peter at napahawak sa mga anak na seryosong nakatingin sa kanya.

"Dada ying" turan ni Au na ang gustong sabihin ay umiiyak si Peter pero hindi nito mabigkas ng lubosan.

"Yes baby dada is crying but dada is just telling them what happwn to dada before dada sleep too long" mahinahong turan ni Peter at nagsimula muling magkwento.

"Ramdam ko ang kaba at takot sa bwat putok ng baril na pinapaulan nila sa gawi ko, hanngang sa madapa ako at maiyak sa sakit. pero hindi ko hinayaan ang sarili ko na magpatalo sa takot tumayo ako ulit para tumakbo pero huli na ang lahat dahil naramdaman ko ang malamig na bagay tumagos sa aking balikat at pag alingawngaw ng tunog nang baril sa boung kagubatan. Napaluha ako at humingi ng pagkakataong mabuhay pero hindi sila nakinig bagkus tinawanan nila akoat hindi pinakinggan. Isang dalawang magkasunod na putok ang narinig koat naramdaman ko ang pagtama ng mga iyon sa dib dib ko bago ako mahulog sa bangin at yon na ang huli kung na aalala" turan ni Peter habang nagpupunas ng Luha.

"Galing kami ng exhibit para sa latest artwork ng isa sa mga sikat na paintor sa laguna at paauwe na san kami ng biglang tumigil ang sasakyan namin sa kalagitnaan ng kalsada, I ask my driver why did he stop the car, and hw told me hw saw a body at kaagad kami lumabas at tiningnan kung buhay pa iyon. My driver told me may pulso pa ang duguang katawang nakita namin. That time hindi kopa namumukhaan kung sino siya dahil madilim ang paligid. Ng makapasok kami sa sasakyan ay I ask my driver na ilawan para makita ang tao then I saw him Peter, Oo siya yong hinahanap namin. I dont know what to do basta sinabihan konalang ang driver ko na bilisan ang pagpapatakbo at para makarating agad kami sa malapit na hosopital. When we reach hospital I ask the doctor na gawin ang lahat na pwedi nilang magawa para sa pamangkin ang luckily they save him." Seryosong mahabang dugtong ni Clarise at inilibot ang tingin sa lahat ng taong naroon sa hapagkainan.

"Pero hindi naging madali ang pakikipaglaban ni Peter, after three days kuya ang to transfer Peter dito sa bagoiu dahil para mabantayan ito namin. After a week months and years hindi siya nagising pero lumalaban siya. Naisilang ang mga bata dahil sa buhay na binibigay ng gamot at nagawang maipanganak dahil sa cersarian. The babies are too mulnurished kaya kailangan silang bantayan. Pero I am happy after a months ay lumosog ang mga ito. Pero hindi parin nagigising si Peter" mahinahong turan ni Clarise at napabuga ng hangin.

"At nong nakaraang araw ngalang ay kagigising lang niya" dugtong pa nito at ngumiti ito pagkatapos ay niyakap ang pamangkin.

Tumayo naman si Hannah at nilapitan si Peter at niyakap din ito.

"Alam mo bang galing din dito si Troy nong nakaraang araw at hinahanap ka, matagal ka nang hinahanap ng taong mahal mo" masayang turan ni Hannah ng makabalik na siya sa kanyang upoan.

Nakatingin naman si Peter kay hannah at nagugulohan ito sa mga narinig mula sa tinuturing ina na rin. Napatingin din siya kay Anton na nakangiti rin ito tulad ni Hannah kaya napabuga siya ng malalim na hininga at ilabas ang tanong na nagpapakuryos sa kanya.

"Sino ho si Troy?" parang napapantastikohang tanong ni Peter ng mabanggit ito ni Hannah na sa ngayon ay nakakunot ang noo habang tulalang nakatingin kay Peter.

Mr_Nobody
Y.Y