Red and Wine V2

Chapter 3: Lossing you

Troy

I am waiting and still waiting kahit mag dadalawang oras na ako dito sa restuarant naghihintay kay peter. Di ko alam bakit wala pa rin ito basta may namumuo ng kaba sa isip ko. Na tela ba sinasabi nito na may isang masamang balita na dadating.

Tumayo ako at lakad , tayo ulit at lakad habang paulit-ulit na tinatawagan ang number ni Peter.

Out of coverage, out of coverage , mga huling salita na paulit ulit na naririnig ko.

Patagal ng patagal pabigat ng pabigat ang hakbang ko.

Even the manager of the restuarant approach me dahil pati ito ay parang ewan na tintingnan ako.

"Troy are you okay?" ani nito at napatingin ako sa kanya na inis at natanong knowing na dipa gumadating ang ka date ko.

"Do I look okay?" inis ko na turan dito pero ngumiwi lang ang gago.

"Hindi!" sabi nito at tinitigan ako ng nagtatanong look

"Then dont ask, alam mona pala eh!" pigil na galit na sabi ko sa kanya.

"Then what is happening kanina kapa parang tanga diyan at kung lupa lang yang inaapakan mo baka lubak lubak na yan" ani nito na napipiko na din.

"Sorry Dam, wala parin si Peter and I can feel na mayroong namgyari, but I dont know what is it" sabi ko rito na naupong napahilamos sa mukha.

Tumango lang ito at nagpaalam sa akin dahil may kukunin lang ito sa kusina, pagkaraan ng ilang minuto ay bumaik ito na may dalang isang baso na malamig na tubig.

"Drink!" ani nito at napatingin ako sa baso kaya diko mapigilan ang mapakunoot ng noo.

"Are you ma-

"Stop with you dumbass thought idoit drink this at ng lumamig yang ulo mo, dahil hindi darating si peter kung mainit ang ulo mo!" sabi nito at ini abot sa akin ang isang baso na malamig na tubig.

Umalis din ito sa gawi na tela na na iinis kaya ininom konalang ang tubig at inilagay sa lamaesa ang baso pagkatapos.

Sinubokan ko din tawagain si Arjay at timothy at tinanong kung unowe ba si Peter, pero parang naglokohan lang kami kasi paano daw yon uuwe kung Nasa puder konaman daw yon.

I even told them na may date kami at mag dalawang oras ng hindi ito dumadating kaya nabalutan ng pangamba ang bawat isa at dali daling sinabi na pupunta sila ng manila ura mismo.

Ng matapos ang tawag ay napatingin ako sa malaking TV na nasa may counter na malaki paring palaisipan sa akin bakit nilagyan ng may ari ng TV doon ang ganitong restuarant may saltik din.

a/n: normal lang naman na may Tv sa mga dinning hall o restuarant pero syempre meron na sa wala na reserve for formal occasion. At included don ang kinauupoan ni Troy.

Napako ang tingin niya sa headline.

Sunog na katawan ng tao sa loob kotse

Nannigas siya sa kanyang kinauupoan habang tinitingnan ang headline ng balita at wala sa sariling napalapit sa counter.

Di niya alam parang kinakabahan siya sa nakikita isang sunog na katawan ng isang lalaki ang nasa loob ng isang taxi. Yeah sunog ito at halos wala na itomg damit at kulay itim na ang balat sa labas pero makikita monaman na di nasa parteng loob ng katawan ay di ito sunog.

Habang palapit siya nga palapit sa malaking TV na nasa counter ay pabilis ng pabilis ang tibok nang puso niya at sabayan pa ang pagbigat ng katawan niya.

Wala akong kurap habang pinapakita ng camera man ang kabuan ng katawan nang lalaki at bigla akong nabuhosan ng malamig na tubig at nanginginig ang katawan ng makita ang kwentas na soot ng sunog na katawan.

Alam ko sa sarili na iisa lang ang taong may soot noon at si peter yon, ibiigay niyo ito sa kasintahan nong nagdaang araw.

He knows it dahil dalawa lang ang kwentas na ganyang sa boung mundo. It was made out of magic of love, at gawa iyon ng lolo niya. The other one ay nasa mama nito at yong ibinagay niya kay peter.

Nanginginig ang katawan ko, at diko nakayanang mapaluhod at mapaiyak.

"No, No ,No!" pauliy kung sabi pati ang manager na kaibigan ko ay parang nagugulohan din sa mga inaasta Ko.

"This can't be , no I know that necklace, this cant be" sabi ko habag umiiyak na yumoko.

THIRD Person's POV

Para namam natauhan ang kaibigan ni troy sa sinasabi nitong kwentas hanngang pati siya ay biglang nanigas ang katawang napatingin sa balita at isang iglap lang ay parang may kidlat na dumaan at lahat ay nagliwanag sa kanya.

Napatingin siya kay Troy at naawa siya sa kaibigan. Wala siyang magawa hanggag titigan lang ito habang umiiyak. tinawagan ko din si tita at sinabing puntahan si troy at sinabi ang tungkol sa balita pati rin ito ay umiiyak dahil nakita niya ang balita at pati siya ay namukhaan ang kwentas na soot ng nasunog na katawan.

Habang si Troy naman ay umiiyak paring nakayuko na iniisip na sana mali ang balita pero hidi siya nagkakamali sa kwentas na soot nito.

Bigla siyang napatingin sa kamay niya at tumolo ang luha na pinagmasdan ang isang maliit na kahon na hindi niya namalayang simula ng hindi dumating si Peter ay hawak hawak na niya ito.

Sa kabilang dako ng pilipinas ay aligaga sa pag mamadali sina Arjay, thimothy at kasama nito ang ama na si Carlos na makapunta agad sa manila dahil sa baling narinig tungkol sa pagkawala ni Peter.

Hindi rin nila na isip na may dadating silang bisita sa kanilang tahanan.

Good thing my private airplane ang ama ni Arjay kaya ka agad sila nakalipad patungong manila pero hindi nila alam ang isang balita na haharap sa kanila sa oras na maka apak sila ng manila at makaharap si Troy.

"Where are the people here!" sigaw ng isang babae ng makapasok sa loob ng mansyon at tahimik ang paligid.Maaga pa kasi at bakit wala namang nag welcome sa kanya.

"Senyorita!" gulat na bungad sa kanya ng isang maid na tila bang nakakita ng isang multo.

"Where is papa" tanong ko rito at bigla naman itong nakabawi sa gulat at tinitgan ako.

"Senyorita ikaw nga!" ani nito na ikinangiwi ko.

"Where are they?" pigil na galit ko rito dahil isa nalang talaga.

"Kakaalis lang nila senyorito Carlos patungong manila dahil nawawala si Sir Peter." ani nito at ikinagulat ko ang huli nitong sinabi.

"Bring my things to my room" yon nalang ang nasabi ko at dali daling pinaharorot ang sasakyan patungong airport, Kahit na malayo basta makapunta lang ako ng manila bago mag umaga. Tinawagan ko din ang assisstant ko na kunan ako ng ticket ura mismo at sinunod naman nito.

Mr_Nobody
Y.Y

Sorry ngayong lang nakapag upadate.

Ilang beses ko kasi sinulat ang chapt 32 dahil bigla nalang ito nabubura.
Kya hito bumawi ako sa 2 chapter.