( Note: GUYS, KUNG MAY NAGUGULOHAN KAYO JUST COMMENT LANG PARA MAIPALIWANAG KO)
WARNING R18+
Wild and Wet
✨PART 1✨Nakakunot noo si Hannah habang nakatitig kay Peter na ngayon ay nakatitig lang din sa kanila at nagtataka at natila bang may nasabi itong masama kaya napatitig din siya sa gawi nila Hannah.
"Bakit po may nasabi po ba akong masama?" tanong ni Peter.
At mukhang natauhan si Hannah dahil pagpisil ng asawa ng kamay nito sa ilalim ng mesa. Kaya napatingin siya rito.
"Di mo ba talaga kilala si Troy?" mahinahong tanong ni Anton naseryosong nakatingin kay Peter.
"Hindi ho talaga uncle" nagugulohan ng turan ni Peter.
Napabuga nalang si Anton ng mainit na hininga at Napatingin sa lahat ng nasa hapagkainan.
"Bukod kay Troy wala kana bang hindi na aalala?" tanong ulit ni Anton.
"Bukod ho talaga diyan sa Troy na sinasabi niyo ay natatandaan ko naman ang lahat pati ang pamilya ko sa samar" tugon ni Peter at napatingin ulit sa kanila.
"May kilala akong ganyang kaso isang Amnesia pero isang tao lang ang nakakalimutan dahil sa truama. Di ko alam ang tawag diyan dahil hindi ko field yan" Mahinahong turan ni Anton At napatingin ulit kay peter.
"I think Hindi namin dapat sabihin at ipaalam kay troy na buhay ka dahil hahayaan naming kayo mismo ang magtagpo" sabi naman ni Hannah.
"Look nagugulohan talaga ako sa mga nangyayari, at kung sino man ang Troy na yan. I am sorry talaga pero wala akong matandaan kung sino yan" naguhulohang turan ni Peter.
"Yang mga anak mo sino ba sa tingin mo ang ama niya?" tanong ulit ni Hannah.
Kaya napatigil ito at napatingin sa kay hannah. Hindi iyon sumagi sa isipan niya kung sino ang ama ng mga anak niya.
"Di-ko a-al-am" putol putol na turan ni peter at napatingin sa mga anak na nasa oras na ito ay nasa sala na at naglalaro kasama ang mga yaya.
"Haist, hayaan mo peter maalala mo rin kung sino yang Troy na yan, Pero sa oras na ito ay magpahinga na kayo ng mga bata at mag-uusap mona kami ni Hannah" turan ni Clarise at sinunod naman ni Peter.
"Sige mauna na ako sa inyo" turan ni Peter at tinawag ang isang yaya para itulak siya papuntang silid niya. Hinayaan niya lang mona ang mga bata kasi parang masaya naman ang mga ito sa paglalaro.
Peter POV
Ng makapasok ako silid ay pinalabas kona ang yaya at sinabing ako na ang bahala na sumampa sa kama. Yeah kaya konaman sadyang mahina pa ang mga buto ko kaya hindi ako nagtatagal na makatayo.
Ng makalipat na sa kama ay napatingala ako sa kisame habang malalim na iniisip ang mga sinabi ni mama Hannah na si Troy, at yong sinabi ni Ancle na Amnesia, ehh pwedi bayon?
"Haist Sino si Troy?" tanong ko sa sarili habang di ko maipaliwanag na biglang pagbilis tibok ng puso ko. Kaya napahawak ako sa dibdib ko at napaupo sa kama.
"Hala, anu ito bakit ganito tibok ng puso, gosh kagigising kolang bakit ganito woi" sabi ko sarili habang tinatapik ng mahina ang dibdib.
Napabuga nalang ako ng hangin at ulit na nahiga sa kama.
I think dahil yon sa troy na yon, sino kasi talaga yown. Haist di na ako mag iisip dahil maloloka lang ako kung iisipin ko ang taong iyon kung diko naman siya maalala kung may alala ba talaga kaming dalawa.
Kaya napagdesisyunan konalang na ipikit ang mata ko at di nga katagalan ay dinalaw na ako antok na hindi iniisip ang troy na yon.
Nakatitig ako sa isang lalaki sa di kalayuan at kita ko ang ngiti nito sa akin kaya hindi ko rin maiwasang mapangiti sa kanya.
Pero napakunot noo ako ng hindi ko makita ang buo nitong mukha dahil napakalabo. lumapit ito sa akin at hinila ako sa kung saan.
Sa oras na ito ay nasa isang damohan kami habang siya ay nakayakap sa akin mula sa likuran. Kaya hindi ko makita ang mukha niya.
"Hindi ko lubos ma isip na tanggap na tayo ni Tiyo Carlos" ani nito at hinalikan ang ulo ko.
Wala lang akong imik dahil di ko alam ang sasabihin dahil wala akong alam na ganitong sitwasyon na naganap sa akin.
"Peter, are you okay?" sabi nito ulit habang isinandal nito ang ulo sa balikat ko pero hindi ko parin kita ang mukha niya.
"Y-yeah I-im Okay" mahina kung turan at naramdaman ko ang paghawak nito sa kamay ko at tinila ako patayo.
Na una itong naglkad habang hila hila ang kamay ko, pero diko alam bakit napakagaan ng loob ko sa taong ito, diko rin maiwasang mapangiti.
Napakunoot noo ako dahil pamilyar sa akin ang tindig nito at hubog ng katawan diko lang alam kung bakit diko siya makilala.
Nakaramdan kami pareho ng pagdilim ng kalangitan at biglang pagbuhos ng ulan kaya minabuti naming maghanap ng masisilongan. Mabuti nalamang at may nakita kaming munting kubo sa di kalyuan kaya agad kaming pumasok doon.
Pero huli na kasi basang basa na kaming pareha.
Naramdaman ko ang lamig kaya diko maiwasang mapayakap sa sarili ko. Madilim na din sa labas dahil sa gagabi na at dumoble ang pag dilim ng langit dahil sa ulan.
Kaya hindi mo maaninag kung may tao ba sa loob ng kubo.
Naramdaman ko ang mainit na mga bisig na yumakap sa akin mula likuran kaya diko maiwasang mapagtaasan ng balahibo at pag-init ng katawan ko.
Para bang kay tagal kung inaasam asam ng ganitong bagay. Hinahanap hanap ng katawan ko.
Napasinghap ako ng bigla nitong halikan ang gilid ng tenga ko at paglapat ng mainit nitong hininga at Labi.
"Babe" sabi nito at dahan dahang minashe ang balikat ko habang ang labi nito ay hinalikan ang liig ko.
Hindi ko maiwasang mapa-ungol dahil sa kiliti at dumoble pa iyon ng naramdaman ko ang pagdikit ng umbok na nitong harapan sa bandang likuran ko.
Tuloy parin sa pagbuhos ng ulan at sa loob ng kubo ay di ko mapigilan ang sarili na mapagsidlan na initan ng katawan dahil sa mga nangyayari. Nang iinit ang katawan ko at hindi pweding hindi ko ito mapagbigyan.
Hindi ko na mapigilan ang sarili ko dahil patuloy ito sa pagkuskus ng umbok na umbok na nitong alaga sa likuran ko.
Kaya napaharap ako sa kanya at kasabay noon ang pagtunog ng napakalas na tunog mula sa kalangitan at pagsilaw ng munting ilaw galing sa kidlat.
At sa pagkakataong iyon ay nakita ko ang mga mata nitong napaka-amo at puno ng pagmamahal, pero saglit lang iyon dahil bigla nalang nito na siniil ako ng halik at ikinarga para ilapat kawayang sahig na hindi pinuputol ang halikan.
Mr_Nobody
Y.YVOTE AND COMMENT
KUNG GUSTO NIYO ITULOY ANG KAGANAPAN SA KUBO?

YOU ARE READING
Red and Wine V2
HumorYou have to come to terms that you will never be with this person again, even if the future eventually has other plans. Once you come to peace with these terms, only then can you move on., Nagising siya sa isang puting silid at Ang kanyang katawan a...