Red and Wine V2

Chapter 11: Reaching You

Third Person POV

"What the hell timothy?" Arjay shouted as he notice himslef wet at naligo mula sa kagagohan ni Timothy na sa oras na ito ay nakangiti lang tinitingnan siya mula sa taas.

"Ops! sorry talaga Arjay" sagot nito at napatitig nalang si arjay at anu paba ang magagawa niya.

"Bakit ba kasi may dala kang timba ng tubig at dimo ba alam na hindi dapat tinatapon ang tubig sa lugar kung saan daanan ng mga tao" tugon ko rito habang erita na pinapagpag ang damit. Kumonot ang nuo ni arjay ng makitang may mga kanin sa damit niya.

"Diko naman sinasadya bigla nalang nalaglag ng ma-

"KAnin ba to? and what bakit ang asim nito, dont tell me!"? nakatinging tanong ni arjay kay Timothy.

At ngumiti lang si Timothy at bigla itong kumaripas papasok.

"Damn chelsea, kamalas malas ng buhay nman ohh" ani ni arjay at pumasok nalang sa loob ng kabahayan para mag-bihis

"Ohh Arjay bat ang bilis mo naman ata, wala ba kayong pasok?" bungad na tanong ni dad sa akin at napaturo nalang ako sa basa kung katawan.

"What is that bakit ka basa lumangoy kaba sa swimming pole ng nakaganyan?" ani nito at di alam ni arjay ang gagawin kung mamatawa ba siya o maiirita sa ama.

"Come on dad di ako ganon ka stupid okay," at iritang iniwan ang ama na nakanganga sa sinabi ng anak sa kanya.

"Tsk kabataan nga naman ngayon" tanging nasabi ni Carlos at tumongo sa kusina para mag agahan.

Habang si Arjay naman ay pumonta sa silid nito at para maligo ulit.

At sa kabilang kwarto naman sa ikalawang palapag ng mansiyon ay nagdedeloryong naka yuko at nakasilid ang kalahati ng mukha ni chelsea sa timba habang si Timothy ay busy sa pagkakalikot ng cellphone nito.

"W- wa- uwook"

"What?" Padabog na tanong ni Timothy kay chelsea habang nasa timba ang ulo nito at dumoduwal.

"Damn you timothy sabi ko tubig" tugon ni Chelsea at napairap nalang si Tomothy

"Tsk inom pa sis, wait lang babalang ako, okay!" ani ni Timothy at ka agad na umalis sa silid.

( A random Narrator's POV kung baga sinasabi ang movement at ginagawa ng bawat character sa iisang setting in case nagugulohan kayo. ☺ ☺ )

Timothy POV

Ka agad akong bumaba para kumoha ng tubig at gamot na din dahil sa kalasingan ng impaktang nangyayang uminom pero di pala kaya ng sikmura. Ang sarap tuloy sikmuraan para matuloyan na. Di joke lang baka di na ako makalabas sa bahay ng kapatid nang Tatay ko.

"Good morning tito" bati ko rito ng makita ko itong nasa lamesa at kumakaing mag-isa habang nagbabasa nagdyaryo. Iba talaga mga matatanda, Di ako pinansin dahil nasa dyaryo ang pokus sabi ko sa aking sarili at deri deritso lang sa kusina at kumoha ng malamig na tubig. Sakto namang naabutan ko ang isang katulong nila na diko kilala at wala akong balak na kilalanin.

"Ate may gamot ba kayo ng hanover?" tanong ko rito habang linalagyan ng malamig na tubig ang basong hawak ko.

"Opo sir, wait lang ho kuha lang ako" tugon nito at umalis pagkatapos.

Habang nag hihintay ay diko maiwasang maisip si Peter, dahil isang buwan na din ang nakaraan at wala parin kaming balita ukol dito. Isa talagang malaking pala isipan ang pagkawala ni Peter. Napabuga nalang ako ng hangin at malungkot na napatitig sa aking paa.

"Asan kana peter, damn buntis kapanamang bakla ka" ani ko sa sarili at hindi hinayaan ang sariling mapaiyak.

Pagkaraan lang ng ilang saglit ay dumating na din ang yaya na maydalang gamot. Agad kung ito kinuha at nagpasalamat pagkatapos ay umalis agad sa kusina.

"Timothy ?" tawag sa akin ni tito at mukhag nagulat ito. Yeah di niya ako narinig kanina.

"Hi tito good morning" sabi ko rito at napansin kung napatingin ito sa dala kung baso.

"Chelsea" sabi ko naman

"ohhh, di kinaya ng sikmura" ani nito

"Parang ganon na nga ho" tugon ko naman

"Breakfast?" tanong nito sa akin at tinuro ang pagkain sa harapan.

"Later po tito Ill bring this to chelsea mona" sabi ko rito at umakyat agad para puntahan si Chelsea

Pagkarating ko ay mukha na itong lantang gulay at kawawa na din ang itsura nito.

"Ito inomin mo ang gamot na yan at para gumaan naman yang pakiramdam mo, haist weak" ani ko rito at tumitig lang ito sa akin. Yong bang tagos sa hanggang buto. " Gosh chelsea wag mo akong maganyan ganyan, baka nakakalimutan mo ikaw ang nagyaya, anu titig kalang ba o iinumin mo yang pisting gamot" ani ko rito dahil naiirita na ako sa ka artihan.

"Tsk!" tugon nito at ininom naman ang gamot.

"So tell me what is the problem? " tanong ko rito dahil hindi naman ito mag yaya ng inom kung walang problema.

"I don't have a problem" sabi nito at gumapang sa kama.

"ohh! come on CHELSEA MONROY, wag ako lokohin mo iba nalang" sabi ko rito at humarap naman ito sa akin na nakataas ang kabilang kilay. Aba inirapan lang ako sarap sabunotan.

"Wala nga sabi" tugon nito at binato ako ng unan.

"Wala wala edi wala bwesit kang bruha ka" tugon ko rito at ibinato pabalik ang unan at sakto namang humarap ito sa akin at ayon sakto sa malapad nitong mukha, Syempre sinapian ako ng ispirito ng demonyo kaya natawa ako sa itsura nito.

"Anu nakakatawa ha" irita nitong sabi habang padabog na inilapag ang unan.

"Mukha mo" tugon ko naman na ikina asim ng mukha nito.

"Come on timothy, mukha ko nakakatawa, sure kaba ?" tanong nito na ikinatawa ko naman ng malakas. "Demonyo wag ka nang tumawa" dugtong pa nito kaya tumigil ako pero sa loob ay natatwa parin ako. Ng tumingin ako sa gawi nito ay bakas ang pagkairita nito.

"Seryoso nato anu problema mo" nahimasmasan kung tanong rito.
At seryoso itong tumingin sa akin.

"Dam Castro" ani nito na ikinalaki ng mata ko.

"Ohmmm, na ngangamoy bato ng balikan?" tanong ko rito

"am I stupid that much, matapos niya ako iwan sa eri ng amin.. putang ina pisting lalaki yan bakit pa kasi bumalik dinalang mamatay" nagsisigaw nitong sabi.

"Hey, tumigil ka bwesit ang sakit sa tenga, anu balak gamitin lahat ng cursing word?, aba chelsea tirhan mona man ako" ani ko rito at natawa nalang kami pareho.

"Bwesit ka nag drama ako eh" sabi nito at binato ako ng unan buti naka-ilag ako.

"Wag kang magdrama kasi di ka maganda" ani ko rito at tinitigan ako ng masama

"At least my matres" ani nito at ikina taas ng kilay ko.

"Hep! May matres din ako" sabi ko rito at tumalon ako sa kama kaya nagulat ito at napasigaw. Agad kung dinampot ang isang unan at mukhang natunogan nito ang gagawin ko kaya ganon din ang ginawa nito.

Sa huli para kaming mga bata na nag papaloan gamit ang mga unan at nagsilabasan na din ang feather mula sa unan kay nag mistulang ulan ng puting balahibo ang boong kwarto.

Pareho kaming napatigil ng na isip namin si Peter.

"Damn" tangin nasabi ko nalang at niyakap si Chelsea dahil umiiyak na ito. Yeah close sila super close. Tulad din ni Arjay ay mahal ni Chelsea si Peter bilang kapatid. Lalo pat matanda silang dalawa ni arjay rito. Kaya si Peter na ang naging bunso nila.

"Hey mahahanap din natin sila" sabi ko rito habang hinahayod ang likuran.

"Sana nga" sabi nito at napangiting bumitaw sa yakap at bumangon sa kama.

Napatingin lang ako rito.

"Halika na timothy mag agahan na tayo nawala hang over ko sayo" sabi nito at bakas parin ang lungkot. Napabuga nalang ako ng hangin at sumonod sa kanya na dala dala ang batya na maylamang pinagsukahan nito.

Mr_Nobody
Y.Y

(Chapter 43: Ulan)

Pasensiya na ngayon lang