Bölüm -2 Farkedilen Gerçekler (2)

435 20 12
                                    


FARKEDİLEN GERÇEKLER -2

🫀

"Yeter bu kadar saçmalık bu işe son vermeliyiz artık kızın karnı burnunda ve hafızası yerine geldiğinde seninle işi çoktan bitmiş olucak !"

Onur gözlerini devirdi

"Beni hafife alıyorsun baba , sence bunun için önlem almıyormuyum ? tabi ki alıyorum . her su içişinde her yemek yiyişinde o adamı anılarından silmekle kalmıyor bedeninden de siliyorum "

"Peki ya Sertan o hatırladığında ne b*k yiceksin , zannetme ki seni bulamaz . bir baba olarak evladının peşine düşücektir ancak sen kıçını kurtarıcak bi şeyler bulsan iyi olur çünkü ben artık yokum "

Onur umursamazca gülümsedi ve babasına bakmadan hapishaneden çıktı .

Bi şekilde sertan hatırlicaktı ve verdiği doz artık bi işine yaramicaktı , o zaman gelmeden onu öldürmeliydi yoksa melinayı da biricik kızlarını da elinden alırdı .

-------

"Abi ? "

Serkan evin her yerinde abisini arıyordu ancak hiç ses seda yoktu .

Abisinin çalışma odasına girdiğinde masanın üzerini karman çorman gördü , demir kutu masanın üzerindeydi ve içindekilerin çoğu dışarıdaydı .

Masanın üzerindeki not kağıdını eline aldığında abisinin artık nerde olduğunu öğrenmişti .

Sonunda beklediği adımı atarak bi şeyler hatırlamak için yazlığa gittiğini yazmıştı. Hiç değilse onca çabası sonucu abisi bi şeyler için uğraşıcaktı .

Kendini salonda bulunan koltuklardan birine attı ve televizyondan kendine bol aksiyonlu bir film seçerek izlemeye koyuldu , artık abisine dadılık yapmayacağına göre ve hazır ev de ona kalmışken bunun keyfini sürebilirdi

-----------
Radyodan çıkan müzik sesi başını ağrıtmıştı . güneş gözlüklerini çıkardı ve yol kenarında akıp giden manzaraya baktı .

Mahsülleri yeni bitmiş tarlalar ve çiftlik hayvanları ile doluydu her yer . biraz daha ilerlediğinde dinlenme tesislerinin tabelalarını gördü , kahvaltı yapmadan çıkmıştı ve karnı zil çalıyordu .

İlk gözüne kestirdiği yere geçip arabayı durdurdu telefonunu cebine atıp lokantaların olduğu kısma ilerledi .

Etrafına baktığında hediyelik eşya satan dükkanları gördü . boş masalardan birine oturup temiz havayı soludu , yoldan geçen arabalar dışında pek ses yoktu ancak yine de bu huzur vericiydi . gözlerini kapattı ve sessizliğin içinde ona seslenen garson ile gözlerini açtı .

Hızlıca atıştırabileceği bi şeyler sipariş verdikten sonra tesise yavaş adımlarla yürüyen yaşlı bi teyze dikkatini çekti .

Onu varacağı yere kadar gözleri ile takip etti .hediyelik eşya dükkanının hemen yanıda duran meyve standının orda durdu ve bi sandalyeye oturdu . farketti ki standın sahibi o kadındı .

Ayaklanıp teyzenin yanına ilerledi . standın üstünde mosmor incirler sıralanmıştı taze ve sabah toplandıkları üzerindeki sütlerin hala kurumamış oluşundan anlaşılıyordu . o an başına bi ağrı girdi .

Melinay inciri severdi hemde fazlasıyla . aklına bi anda onun ağzı dışında her yeriyle yediği incirler gelmişti , yüzü yanakları hep incirden yapış yapıştı ancak hiç de sorun değilmiş gibi yemeğe devam ediyordu .

Yüzündeki tebessüm teyzenin dikkatini çekti

"Aşık gibi ne bakarsın incirlerime ?"

Kendini hızlıca toparladı

"Aşığım ya , ama bi hatırlayabilsem kime olduğunu "

"O zaman sen aşık değilsin , aşk dediğin unutulcak şey mi oğlum . bak bana hala dün gibi acısı kalbimde unutmaya derman bırakmıyor şu "

Diyerek kalbini işaret etti .

"Teyzecim iznin olursa hepsini satın almak istiyorum bunların "

"Al hepsi senin olsun , belkide bin tane araba gelip geçti şuradan biride göz ucuyla bakmadı . deli kız gelseydi şimdiye kadar kalmazdı bunlar , bi o alırdı benim incirlerimi "

" bak ağzının tadını bilen biri varmış işte"

"Hamile olmasa uğramaz bile buraya ama en azından gelip de günümü şenlendiriyor , boşuna deli demiyorum ona "

Dedi ve kısa bir kahkaha attı .

"O zaman şöyle yapalım teyzecim ben bunların parası ne ise veriyim de sen bunları o kıza verirsin , ben yesem nolucak sanki "

Dedi ve cüzdanını çıkarıp normal fiyatın iki katı bir miktar çıkarıp teyzeye uzattı .

İlk başta kabul etmesede ısrarı üzerine teyze kabul etmişti.

Bi tane incir alıp ağzına attı ve yemeğini yemek için lokantaya geri döndü .

"Tekrar " Biz Olana Dek Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin