"Tekrar " Biz Olana Dek

Bölüm -5 Farkındalık (1)

FARKINDALIK -1

🫀

elinde tuttuğu şeyin bir bileklik olduğunu anladığında aklına hemen melinayın notları geldi .

" küçükken bana hediye ettiğin bilekliği bu gün sertan ile boğuşurken göle düşürdüm . o kadar üzüldüm ki sertan ağlamamı durdurmak için akşama kadar gölde onu arayıp durdu ama malesef onu sonsuza kadar kaybettim ."

Çok yakın bir tarihte gerçekleşmemiş olsa da bileklik hemen hemen hala sağlamdı .

Su ahşap boncukları şişirmiş ve boyalarını silmişti , ipleri ilginç şekilde sağlamdı ve ortasında duran bulut ve yağmur damlası şeklinde aynalı bir metalden yapılan parça güneşin gözüne yansımasına neden olan kısımdı büyük ihtimal .

Bilekliği sıkıca tutarak kıyıya doğru ilerledi bu bilekliği hatırlıyordu ama melinaya verdiğini notlardan biliyordu , etrafını inceledi zarar gören bir tek ahşap boncuklardı .

Olduğu yere oturdu ve derin soluklarla nefesini düzenlemeye başladı . gerçeğe bir adım daha yaklaşmaya başlamıştı .

Onu bulucaktı , onu hatırlicaktı .

°•°•°•°•°•

Kahvaltı için kendine bir şeyler hazırlarken arkasından beline ve göbeğine dolanan kollar onu ürkütmüştü . kim olduğunu anlayınca hemen geri çekildi ve onur boşta kalan ellerine şaşkınca baka kaldı .

Tekrar sarılmaya yeltenince bir adım geri çıkan melinay bilerek onurun yüzüne bakmıyordu ve bu onun sinirlenmiş yüzünü görmesini engelliyordu .

"Lütfen sana kızgınken bana dokunma "

Hışımla mutfaktan çıkan onur çıkışa yönelmişti dış kapının sert kapanma sesi tüm evde yankılanmıştı . sinirleri bozulan melinay karnını tutarak merdivenlere yöneldi .

Bu işin altında bir şeyler vardı ve artık teoriler canını sıkmıştı gerçeği öğrenme zamanı gelmişti .

Adımları onurun odasında durduğunda bi an tereddüt etse de kapıyı açtı .

Çalışma masasının sandalyesine oturup çekmeceleri teker teker açıp kontro etti .

Bu hareket ona sanki daha önceden de yapmış hissiyatı vermişti . başına sancı girdi ama önemsemedi .

Karnından dolayı eğilip kalkmakta zorlanıyordu , 4-5 aylık nerdeyse olmuştu ve cinsiyetini henüz belli etmemişti .

Kitaplığın altındaki kapaklı kısmı açtığında içinde üst üste dizili ilaç kutuları ve şırıngalar olduğunu farketti , bi tane kutuyu eline aldığında şırınga tüpleri sıra sıra diziliydi adı veya prospektüs yoktu, içinden bir tane alıp cebine attı .

Dolabı kapatıp etrafın dağınık olmadığına kanaat getirince kapıya yöneldi . tam o sıra gözüne bir kutu çarptı, kenardaki bitkilerin arkasına gelişi güzel atılmıştı .

Eğilip eline aldığında kenarının ezik olduğunu anladı . büyük ihtimal sinirlenip fırlatmıştı ve buraya düşmüştü .

Kutuyu açıcağı sıra evin kapısının kapanma sesi duyuldu , kutuyu da alarak acele etmeden odadan çıktı ve kendi odasının kapısını açtı o sıra merdivenlerden gelen ayak sesi mükemmel bi zamanlama ile onurun melinayı görmesini sağladı . melinay odasının kapısını yavaşça kapattı ve Onura döndü .

Şaşırmış gibi baktı . sanki geldiğini farketmemiş gibi ona bakıyordu .

"Onur , iyimisin ? Bir hışımla çıktın evden neler oluyo ?"

Aniden dudaklarına yapışan onur melinayı şimdi gerçekten şaşırtmıştı .

"Sen benimsin anladın mı ! Her ne olursa olsun seni bırakmam !!"

Son günlerdeki kendi tavrı melinayın bir şeyleri anlamasını sağlayabilirdi , kendini toparlaması lazımdı .

"Dün akşam sana karşı gereksiz bir çıkış yaptım üstüne sabah seni sakinleştirmek yerine kalbini daha fazla kırdım, özür dilemek için geldim "

Onurun bu ani hal değişimine şaşırmıştı ancak pot kırmak istemiyordu, kesinlikle bir şeyler saklıyordu .

Elindeki kutu karnından dolayı belli olmasa da bir şekilde onu onura göstermeden odaya girmeliydi .

Dudaklarına yönelen adama istediğini verdikten sonra

"Tekrar gidicekmisin yoksa ?"

"Gitmem gerek işler beklemez , sadece işe seni üzerek gitmek istemedim yoksa kızımız benimle konuşmazdı "

Melinay sahte bi gülümseme ile ona baktı neyse ki onur anlamamıştı . bu sefer veda öpücüğü kondurup aşağıya indi ve kapıdan çıkıp gitti

Melinay derin bir soluk vererek odasına girdi .

Şimdi bu kutu ve tüple ne yapması gerektiğini bulmalıydı .