Detective Rivalry

Chapter 21: Begone with The Past

Eudayme

I arrived at my apartment unit, panting and catching my breath. I slammed the door not hard as I entered my unit. All that running away from Felicine made me sit down on the floor. Is she a track runner? Ang bilis niya kasing tumakbo.

After sitting for a few mintues on the floor, I decided to go to my kitchen and get a drink. Nauhaw ako doon ah.

Felicine. Felicine Nicolus. The first time I saw her in the Dupin Cafe, I fell head over heals for her. She makes my heartbeat increase whenever she's around me.

Actually nung una talagang nagmeet kami. Sinadya kong magpa-impress sa kanya sa pamamagitan ng paghula sa kung ano ang io-order niya. What I did back then was just elementary deduction.

Inobserbahan ko kung ano ang tinitingnan niya sa itaas na menu. Ang mata kasi natin, nakafocus lang iyan sa kung ano ang gusto natin. Example, kapag may gusto kang batuhin, syempre ang focus ng mata mo ay sa taong gusto mong batuhin. By that, malalaman ng babatuhin mo na siya ang target mo kaya pwede siyang makaiwas.

But eyes can be use to fool someone. Another example. Sa basketball. Kapag 'di ba nacorner ka maghahanap ka ng papasahan? Syempre, maraming nakaabang para sa bola, kakampi at kalaban.

Kunyari, may dalawa kang kakampi na nag-aabang, nakatayo yung isa sa left at yung isa naman sa right. Gusto mong ipasa yung bola sa left mo.

Ang gagawin mo para mauto ang kumo-corner sa'yo, titingnan mo yung nasa right mo, eventually na mag-aabang na iyong kalaban sa right that will made him let down his guard sa left.

As soon as na nakaabang na siya sa right, that will be the time for you to pass the ball to your left. Quite easy right? Humans are just easy to fool and manipulate.

Now back to my pagpapa-impress. Nakita kong matagal niyang tiningnan ang chocolate chip cream frappe at pasta kaya naman nung nagsimula na siyang magsalita, inunahan ko na siya. Kaya ayun, pagpapa-impress-sa-babaeng-gusto-ko, mission success!

Nung time naman na umalis na yung mama niya, balak ko sanang pumunta sa table niya kaso nakita kong may pumasok na epal. Guess who. Wala?

Sino pa ba? E'di my one and only rival.

When I saw him approach my dear Felicine, umalis kaagad ako para hindi niya ako makita since medyo matagal-tagal akong hindi nagpakita sa kanya noon. Where was I during my absence? Somewhere around the revolving earth. May ginawa lang kasi akong napakaimportante para sa akin.

And then, marami pang nangyari sa cafe nung time na 'yon. Nagpakita ako noon kay Cali, nagkaroon kami ng short pleasantries at nagkaroon pa ng case.

Pero pag-usapan natin ang nangyari kanina. Yes, I did pretend to her that I have phasmophobia just to cling on her. Galawang badboy ako 'no? But the phasmophobia thing, I got the idea of it from my late sister.

Pumunta na muna ako sa aking kwarto upang magpalit. Pero bago ko gawin iyon, tumingin ako galing sa bintana at sinilip sila Felicine. Ayon, nakita king sabay na pauwi sila ni Cali. Pagkatapos ko silang tingnan ay umupo ako sa kama at kinuha ang picture ng nakangiti kong ate.

Ipinunas ko ang aking kamay sa picture niya. Why did you decide to end your life?

Ibinaba ko na ito at nagpatuloy na sa pagpalit. Habang nagpapalit, naalala ko yung time na nagke-kwentuhan kami ng ate ko.

Flashback (4 years ago)

It was halloween that time. I can feel the cold breeze of the Ber months. I was 13 that time while she was 16.