15. Tün

126 18 38
                                    




Nasılsınız? Çok uzun süredir yazamıyordum çünkü vakit bulamıyordum ama madem tatile girdik ben de bol bol bölüm yazayım dedim. Umarım keyifle okursunuz.

~☀︎︎~

Camdan gelen seslerle gözlerimi açtım. Yüzümü ovuştururken yataktan kalktım ve perdeyi açtım. Kaşlarım çatılırken hala uyanmaya çalışıyordum. Pencereyi de açarak kafamı dışarıya uzattım.

"Ne yapıyorsun burada?" bağırarak dışarıda sinir küpüne dönmüş olan Aylin'e seslendim.

"Kapıyı çalıyorum iki saattir.İki! Bu nasıl uyumaktır? Ya camı kırsaydım?" pencereden çekildikten sonra evi yoklayarak çıktım.

Annemler tabii ki yoktu. Mila'ya mama koyduktan sonra üzerime hızlıca hırka alarak bahçeye çıktım.

"Ne oldu?" adımı mı atar atmaz Aylin üzerime gelmeye başladı.

"Ne ne oldu?" sorarcasına ona baktım.

"Nil ne oldu diyorum dün gece?" o sinirlenirken ben dün geceyi hatırlamaya çalışıyordum.

"Dün-" ağzım ve gözlerim kocaman açılırken Aylin gergin bir kahkaha attı.

"Ya dün!"

"Ata ile gittik hastaneye sonra... Sonra sahilde oturduk işte... Ve ben uyuyakaldım." elimle alnıma vururken içimden sayısız küfür savuruyordum.

"Uyuyakaldım ne demek? Nasıl eve geldin lan o zaman?" girişteki sahanlığa çökerken hala idrak etmeye çalışıyordum.

"Bilmiyorum, bilmiyorum. En son bankta Ata'nın yanında uyuyakaldığımı hatırlıyorum devamı yok." Aylin'in gözleri kocaman açıldı.

"Eyvahlar olsun! Nil hayır hayır!"

"Ne saçmalıyorsun be hayır!"

"Ee ne oldu o zaman?" ellerini beline koydu.

"Eve getirmiştir belki?" yani nasıl getirdiği konusunda en ufak bir fikrim olmasa da tahminen böyle olduğunu düşünüyordum.

"Of cidden daha bir sürü sorun var bunu bir kenara alsak ve sonra düşünsek?" kafasıyla beni onayladı.

"Tamam hazırlan Irmaklara gidiyoruz." kaşlarımı çattım.

"Okul var?"

"Okul mu kaldı Allah aşkına? Saat kaç farkında mısın? Gün bitti neredeyse. Hem diğerleri de oradadır." suratımı astım.

"Ata da mı?"

"Eğer Egemen getirdiyse evet." gözlerimi devirdim.

"Söyleme şunun adını sinirliyim ona." kaşlarını çattı.

"Niye?"

"Bilmem hep sinirliyim." eve girerken arkamdan güldüğünü duydum.

Üzerime tişört ve sweatshirt giydikten sonra altıma da eşofmanımı geçirerek ayağıma ayakkabılarımı giydim.

"Giderken bir şey almamız gerekir mi?" ayakkabının bağcığını bağladıktan sonra doğruldum.

"Bilmem koca villada ne eksiktir acaba Nil?" çenesini ovuşturdu.

"Aman be." göz devirerek yürümeye başladım.

O bana gülerken taksiye bindik.


Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 15, 2022 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Gece'nin Güneş'i | TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin