Gece'nin Güneş'i | Texting

7. Kasvet

Sonunda evdeyim ve 90 oy olduğunu gördüm 🥺 çok teşekkürler. Yorum yapmayı ve oylamayı unutmayınn

~☀︎︎~

"Benim gitmem lazım acil bir işim çıktı. Süt için teşekkürler." bana bakmadan hızlıca parkın çıkışına yöneldi. Ben de o görüş açımdan çıkar çıkmaz eve fırladım.

Aylin alt mahallede oturuyordu ve bu saatte o mesafeyi yürümem hem uzun sürerdi hem de fazla karanlıktı. Evin bahçesinden direkt bisikletimi kaptım ve alt mahalleye doğru sürmeye başladım.

Sokağın başına bisikleti fırlatırken aklımdan bin türlü seneryo geçiyordu ve soluklarım düzensizleşmişti. Hızlıca bahçe kapısına yöneldim. Tam o sırada karşıdan Ata' nın geldiğini gördüm.

"Senin ne işin var burda?" kaşlarım çatılırken ellerim kapıda kalmıştı.

"Asıl senin ne işin var Aylin'in evi burası?" o ise kapıyı benden önce itti ve ev kapısına varır varmaz kapıyı tıklattık.

Kapıyı Irmak açtı ve gülümsüyordu hala telaş içinde olduğum için soluklarım düzene girmemişti hızlıca salona geçerken koltuklarda oturanları görmemle yerime çakıldım. Aylin, Egemen, Doğuş ve Caner oturuyordu ve hiç bir sorun varmış gibi durmuyordu.

"SÜRPRİZ, biraz eğlenelim dedik!" Aylin ayağa fırlayarak güldü.

Kendimi sakinleştirmeye çalışıyordum. Üzerime garip bakışları çekmek istemiyordum ama yüz ifadem büyük ihtimalle beni ele veriyordu.

"Ge-. Nil, iyi misin?" Aylin bana yaklaşırken sevinçli halleri yok olmuştu. Zaten az kalsın bana Gece diye sesleniyordu.

"İyiyim sadece-" sesim kısıldı. "-fazla karanlıktı." saçlarımı omzuma alarak koltuklardan birine oturdum. Etrafa göz gezdirmek istiyordum ama üzerimde gereksiz bir utanç duygusu vardı.

Yanımda bir hareketlilik hissettiğimde yüzümü çevirdim.

"Bana anlatabilirsin biliyorsun değil mi sarışınım?" Irmak içtenlikle gülümsemişti.

"Cidden sıkıntı yok." ben de gülümsedim. "Hadi, ne yapıyoruz? Boş boş oturmak için mi çağırdınız?" eski halime dönerek herkese seslendim.

"Oturabiliriz, bana uyar." Caner koltuğa daha da yaslandı.

"Niye sen robot musun?" Irmak tabii ki terslendi.

"Hiç oturan robot gördün mü?" Caner de sırıtarak karşılık verdi.

"Siz insanı kanser edersiniz. Egemen madem topladın bizi yapacak bir şey bul canım." Doğuş' un bakışları Egemen'e döndü.

"Hayırdır siz hiç evde buluşmazdınız? Kafelerin suyu mu çıktı?" kaşlarımı kaldırarak soruyu Aylin ve Egemen'e yönelttim.

"Yok yani ne bileyim evde de zaman geçiriyoruz öyle özel bir şey değil." Aylin zorlanarak açıklama yapmaya çalıştı.

"Hmm gizli saklı iş de çevirmeyiz genelde ama neyse." ona sinirlendiğimi anlamıştı.

"Allah Allah sevgilisi benim her şeyi sana mı anlatacak?" bir anda bakışlarım Egemen' e çevrildi ve gözlerimden alev çıktığını hissettim.

"Iıı bu bakışı tercüme ediyorum. 'Her an gırtlağını koparabilirim ayağını denk al." Irmak bir bana bir Egemen'e bakarak konuştu.

"Tamam ya. Şakaydı zaten." yüzüne aptal bir sırıtış ekliyince ben de güldüm ve önüme döndüm.