Untold Story Of Blair [ COMPLETED & UNDER REVISION ]

Special Chapter

Ana Point of View.

Simula bata kami ni Adam may tinatago na akong pag hanga sa kaniya na kailan man ay hindi ko naamin. Maliban sa ayokong may magbago sa pagitan namin ay ayokong ma reject.

Everybody's looking for that something
One thing that makes it all complete
You find it in the strangest places
Places you never knew it could be

" Adam aalis na daw kami " Naiiyak kong sabi sa aking kababata, sa aking best friend at sa aking hinahangaan

" Ha? Saan kayo pupunta? Mamamasyal kayo? Susundan ko kayo, Sasabihin ko kay mon " Nakakunot na ang kaniyang noo

Muli ay napaluha ako sa aking naisip, Sana nga. Sana nga mamamasyal lamang kami pero Hindi, Lilipat na kami ng bahay. Sana ayun na lamang ang desisyon ng mga magulang ko.

" Hindi kami mamamasyal Adam, Lilipat na kami ng bahay, Aalis na daw kami sa lugar na ito. Titira na kami sa ibang bansa Adam" Hindi ko na napigilan ang sarili na umiyak ng umiyak.

" Ano? Aalis ka? Aalis na kayo? Iiwan mo na ako? Wala na akong best friend? Akala ko ba walang iwanan ana? Wala kang isang salita" mas lalo akong nasaktan sa mga ibinatong salita ni adam sa akin.

We're only 11 years old that time. And I can't make any decisions in my family.

I cannot choose Adam over my family. D-mn it!

" Pangako babalikan kita, babalik ako adam. Kapag 18 na ako babalikan kita, Antayin mo ako" Lumuluhang sabi ko

" Kaya mo ba akong antayin ng pito na taon? " Nakatingin ako sa kaniyang mga mata na puno ng kalungkutan at sakit na naidulot ko.

" Hindi... " Tila huminto ang lahat sa kaniyang sinabi. Tila huminto ang aking mundo sa kaniyang sinagot mula sa aking katanungan na akala ko ay mabibigyan ako ng pag asa na mayroon pa akong babalikan.

" Hindi ko alam kung kaya pa kita antayin ng pito na taon ana, Hindi mo alam kung gaano ako nag iisa ngayon " puno ng hinanakit niyang sabi

" Alam ko naman yun adam " mahinang sabi ko

" Hindi mo alam, ni hindi mo nga na alala ang araw ngayon " ngayon ko lamang napag tanto na kaarawan niya ngayon " ang gandang regalo naman ang ni regalo mo sa akin ana? Ang gandang pasabog naman nito? Ngayong kaarawan ko pa? " Mas lalo akong napa iyak sa kaniyang sinabi

Ang tanga mo Ana!

-

Read the full version at dreame

thank you