Couple VS Destiny(Ongoing)

Chapter 14 who's is sick?

It's been two weeks since i got discharge from hospital and until now hindi pa rin kami nagkausap o nagkita man lang ni Vin at mas mabuti na rin yun kase wala na akong mukhang maihaharap pa sa kanya tsaka sabi ni coach magsisimula na daw kaming mag practice para mas maging ready kami pagdating ng match at mas mabuti pang doon ko nalang i toun ang bou kong atensyon. This coming Friday ay birthday ni Coach Vencint pero sa Saturday na kami magsicelebrate dahil Friday na ng gabi sila makakauwi dito.

__________________________

It's already Friday and nagvolunteer na ako na sumundo kina coach sa airport.

Naghitay Lang ako ng mga 15 minutes sa waiting area bago ko nakita sina coach at Shane.

"Akin na po yan" Pagkuha ko sa ibang bagahi ni coach pero tumanggi siya.

"Si Shane nalang tulungan mo tutal siya naman yung may sakit" Reason ni coach.

"You're sick?" Tanong ko kay Shane pero si coach ang sumagot

"She has a heart disease kaya hindi siya pwedeng ma pagod o mabinat ng masyado." Nagulat ako sa sinabi ni coach kaya binalingan ko ng tingin si Shane well hindi naman siya mukhang may sakit kasi maliksi naman siya.

"But she's an athlete right? Paanong hindi siya mapapagod? Tsaka pinayagan ba siya ng parents niya?" Usisa ko.

"Yes pinayagan siya ng parents niya because being a volleyball player is the only thing the she wished to her parents and also, her parents want her to live a normal life just like others" Bigla naman akong na konsenya dahil sa mga sinabi ko kaya lumapit ako kay Shane at hinawakan siya sa balikat.

"Shane I'm sorry if you got hurt because of my questions I know i don't have the right na manghimasok sa buhay ng may buhay and alam mo ba kong anong lagi kong sinasabi sa mga kapwa athlete ko?" Umiling siya. "Ang athlete ay hindi dapat nagkakasakit kaya lagi mong iingatan at poprotektahan ang sarili mo ok? Because you're still gonna win your team kaya fight lang" Ngumiti pa ako para mas ma cheer up si Shane.

"I will po ate" Nakangiti niyang sagot.

"Bakit mo nga pala nakahiligan ang volleyball?" I asked.

"Meron po kasing isang taong nag influenced sa king gustuhin ang volleyball sabi pa nga niya na ang volleyball daw ang naging way para makahanap siya ng good friends because when she was just a kid she usually locked up in their house playing toys, watching cartoons, and reading fantasy stories. She go to school naman but she don't have a chance to play with her classmates because after their dismissal andyan na agad ang sundo niya. And she was right naman because when i started playing volleyball I met a lot of people who wanted to be friends with me and my confidence goes higher to face my fear and that is death." Grabe ang lalim naman ng pinanghuhugutan niya ng lakas pero bilib din ako sa kanya kasi na kaya niyang harapin ang sakit niya.

"So who's that person? Your sister?" I asked.

"No, she's my brother's girlfriend and she also won a gold medal just like you." Seryoso niyang sagot.

"Really? Ang close niyo no? Where is she now?" Excited kong tanong.

"She's just around, but she's completely a nobody now?" She sadly explain

"Why? What happened to her?" Seryoso kong tanong, I just want her to be my friend lang naman.

"Tama na ang kwentuhan umuwi na tayo. Maghahanda pa ako para sa celebration bukas." Oo nga pala magsicelebrate pa pala si coach ng birthday niya bukas.

"Fine, Happy Birthday nga pala coach" Bati ko.

"Halika na Shane sabay kana samin." Anyaya ko kay Shane.

"Uhm coach hindi na pala ako sasabay sa inyo, my brother is going to fetch me here." Sabi ni Shane.

"Are you going to wait here alone or sasamahan ka muna namin." Tanong ni coach.

"Ok na naman ako dito coach tsaka he's near na naman." Sagot ni Shane

"Oh sya segi mauna na kami mag-iingat Ka ha." Paalala ni coach.

While palabas kami ng airport I saw a familiar car and it's like I had seen it before but i can't remember, the car is going inside the airport may susunduin siguro.

Hinatid ko lang si coach sa apartment niya then i go straight to our house and when i reached home naabutan kong nagdi sila kaya na ako and after kung kumain i took a half bath tsaka nagskin care tapos ininom ko yung milk sa table na hinatid ni yaya and after nun naka tulog na ako.

Nagising ako ng maaga kaya nagbihis nalang ako ng pang workout na outfit para mag jogging sa labas. I brought our dog with me para naman makapaglakad-lakad paminsan minsan. Me and my whole family are dog lovers pati nga nga maids namin dog lover din eh.

Pagkauwi ko ng bahay na kita ko si kuya na nagkacar wash, habang si mom nagyoyoga sa leaving room at si dad naman nagbabasa ng magazines sa pool area and the rest which is our maids are doing the house chores. Nagbihis lang ako ng pangbahay tsaka humiga sa kama at nag-open ng Instagram para i post ang mga pictures ko kanina while nagjajogging. Hindi na ako nagtagal sa pagsicellphone dahil it's already time for breakfast kaya tinali ko na muna ang mahaba kong buhok para hindi sagabal sa pagkain.

After kong magbreakfast with family umakyat ako pabalik sa kwarto para maglinis. Hindi ko kase pinapalinisan sa mga maids namin ang room ko baka kung ano ang magalaw nila sa mga personal things ko and para na rin ma bawas bawasan ang trabaho nila tsaka ayaw ko rin iasa nalang lahat sa kanila, kung kaya ko naman bakit ipapagawa ko pa sa iba.

I got tired after cleaning half of room kaya nagbreak muna ako. Nagpunas ako ng pawis at binuksan sandali ang cellphone ko, nag open ako ng ig and while I was scrolling down nakita ko ang account ni Vin na may nakalagay na follow. I wanted to follow him but I'm not that type of person na ako ang unang magfafollow o mag-aadd sa mga guys na gusto ko hihintayin ko munang sila ang unang magfafollow sakin tsaka ko sila ifafollow back na wala pang 1 second tsaka kong hindi man nila ako ifafollow edi wala.

To be continued...