Fall In Love With Me

FILWM [1]

Leen POV

"Good morning world!" Sigaw ko sa kawalanan.

Hay! Ang saya nga naman. Why?

It's monday at papasok na ako sa school.

Bakit nga naman ako gustong gusto kong pumasok? Samantalang ang ibang estudyante eh, ayaw pumasok.

Well ako iba sa kanila. Una, iba ako sakanila. Pangalawa, di ako matalino. At pangatlo...

Mag-isa lang ako sa bahay.

Only child lang ako at... ever ko pang makaranas ng family bonding.

Meron, nung 5th birthday ko pero after that, wala na.

Yung parents ko, nasa ibang bansa nag mamanage ng mga negosyo namin. Di naman nila nalilimutan na tumawag or pumunta dito sa Pinas.

Tuwing may okasyon naman, nandito sila. Pero nasa iba yung atensyon nila. Syempre, kahit nandito sila, tutok sila sa negosyo.

Mamaya na nga ang drama! Maliligo pa ako.

---

After 123456789 years ay natapos na ako maligo, magbihis at mag ayos ng gamit.

Bumaba na ako para makapag-breakfast na pero...

Nawawalan ako ng ganang kumain.

Pano kasi, ang laki laki ng lamesa namin pero eto at ako lang mag-isang kakain diyan.

Bahala na nga. Kailangan kong kumain.

Habang kumakain, may nagtutulak sakin na tumingin sa suot kong relo.

O______O

Shit! Malelate na ako.

"Manong!" Tawag ko sa driver habang naglalakad ako papuntang main door.

"Yes ma'am? "

"Papasok na ako."

"Naka handa na po ang sasakyan."

"Good " sabi ko saka lumabas na. Sumakay ako sa likod ng kotse.

Oh wait, I forgot something.

I forgot to introduce my self.

I'm Leen Yarez, second year high school at Zamora High School.

Well, I'm one of a popular students at ZHS. Not only me because were ten.

Five girls and five boys.

Yung limang lalaki, para silang band. Kumakanta sila. Tinatawag silang -----> The Boys.

Hindi namin sila pinapansin. Why? Were busy at our fans. Same as them. Their busy with there fans. ---FANGIRLS.

"Ma'am Leen, nandito na po tayo."

Di ko namalayan na nandito na kami.

"Sige manong." Paalam ko.

Bumaba na ako.

Di muna ako naglakad at pinagmasdan muna ang kabuunan ng ZHS.

Hay nako. Huminga na lang ako ng malalim.

Habang naglalakad sa hallway. Yung mga mata ng lahat sakin nakatingin.

Sige nga, pag may dumaan na dyosa sa harapan mo, sino ang hindi mapapatingin?

Hahahaha. Sa hindi naman na mayabang ako, kundi. May iyayabang ako.