[Zawgyi]
"စီနီယာ တစ္ေယာက္တည္းလားဗ် "
ဆူဘင္းက ေန႔လည္စာစားၿပီးသည္ႏွင့္ စာၾကည့္တိုက္ဘက္ထြက္သြားသည္မို႔ ဝူဂ်င္းကိုအေစာင့္အေနနဲ႔ထည့္လိုက္ၿပီးဂ်ဳံအင္ကေတာ့ထမင္းပန္းကန္ဆြဲကာ စီနီယာေခ်ာေခ်ာ၏မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
စီနီယာက တစ္ခ်က္ေမာ့ၾကည့္လာၿပီး ဘာမွေျပာမလာ။စားစရာရွိတာတာစားေနသည္။
"ကြၽန္ေတာ့္ နာမည္ ဂင္ဂ်ဳံအင္ပါ ပထမႏွစ္က .. စီနီယာက အၿမဲတစ္ေယာက္တည္းေနာ္ .. ကြၽန္ေတာ္အေဖာ္ျပဳေပးမယ္ေလ "
"မလိုဘူး "
တုံးတိတိ စကားသံထြက္လာၿပီးေနာက္စီနီယာက ထထြက္ေတာ့မည္ဟန္ျပင္သည္။
"ခဏေလးပါ .. ဟိုေန႔က ကြၽန္ေတာ့္ကိုကယ္ေပးခဲ့တာေလ "
လက္ကိုလွမ္းဆြဲၿပီးေျပာလိုက္ေတာ့ စီနီယာက ကြၽန္ေတာ့္လက္ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္သည္မို႔ ဂ်ဳံအင္အျမန္ျဖဳတ္ေပးလိုက္ရသည္။
"အဲ့တာေက်းဇူးဆပ္ခ်င္လို႔ .. ညေနက် မုန႔္လိုက္ေကြၽးပါရေစ "
"မင္းကိုမသိဘူး .. ေက်းဇူးဆပ္ဖို႔လည္း မလိုဘူး "
"မရဘူး .. ေမေမက ကိုယ့္အသက္ေက်းဇူးရွင္ဆိုရင္ ေသခ်ာ ျပန္ၿပီးေက်းဇူးဆပ္ရမယ္လို႔မွာထားလို႔ပါ "
"မလိုဘူးလို႔ေျပာေနတယ္မလား "
"ဒါေပမယ့္ .. အသက္သခင္ေက်းဇူးရွင္ဆိုတာ .. "
"မင္းကိုလွမ္းမဆြဲလိုက္မိရင္ေကာင္းသား .. "
"ဗ်ာ "
စီနီယာက ေနာင္တရသလို ေရ႐ြတ္ၿပီး ဂ်ဳံအင္ေရွ႕ကေနထြက္သြားေတာ့သည္။ဂ်ဳံအင္မွာသာ အူေၾကာင္ေၾကာင္ေလးက်န္ခဲ့ရျပန္သည္။ဒီစီနီယာႏွင့္ေတြ႕ရင္ဂ်ဳံအင္ခံလိုက္ရတာႏွစ္ခါရွိၿပီျဖစ္သည္။
ဂင္ဂ်ဳံအင္ကိုဘာမွတ္ေနလဲ !? ေန႔မကူးခင္စီနီယာနဲ႔ရင္းႏွီးေအာင္ႀကိဳးစားျပမယ္။
•~•
"စီနီယာ .. စီနီယာ "
လမ္းကိုပုံမွန္ေလွ်ာက္ကာ အိမ္ျပန္ေနပုံရတဲ့ စီနီယာကိုလွမ္းေခၚေနေပမယ့္ စီနီယာကသူ႔မေခၚတဲ့အတိုင္းပင္လွည့္ကိုမၾကည့္။ဂ်ဳံအင္မွာ ခုခ်ိန္ထိနာမည္ပင္မသိတာမို႔ နာမည္လည္းမေခၚရ။အတန္းထဲကေကာင္မေလးေတြဆီကစုံစမ္းလိုက္ရင္ရေပမယ့္ သူတို႔ရဲ႕ေမးခြန္းေတြကိုမေျဖခ်င္တာေၾကာင့္မစုံစမ္းခဲ့ရ။
YOU ARE READING
In Your Arms Where I Wanna Be
Fanfiction[Zawgyi] "မင္းက ဆိုးလြန္းတယ္လုိ႔မထင္ဘူးလား " "ဝါးး .. ကိုကိုက စကားကို ၁၀လံုးေတာင္ေျပာလိုက္တယ္ !!? " ဆယ္ဟြန္းရဲ႕ေအးစက္လြန္းတဲ့ဘဝႀကီးထဲ ဂ်စ္တူးေကာင္ေလးဝင္ေရာက္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ .. ။ 💫 In Your Amrs Where I Wanna Be 💫 [Unicode] "မင်းက ဆိုးလွန်းတယ်လို့မ...
