Pyskata Omega| Sope

Rozdział 42

Pytania do bohaterów:

Kitsune_Nim94

Czy często wychodzicie do ludzi i żyjecie jak ludzie? Czy tylko robicie to w celach pracy? Macie jakich znajomych ludzi? Jak z waszymi ogólnymi relacjami z ludźmi?

Namjoon: Raczej unikamy bezpośrednich kontaktów, ale mamy pewnych zaznajomionych ludzi, aczkolwiek utrzymujemy tylko zdystansowane znajomości. Dość często jesteśmy wśród ludzi, ponieważ chodzimy do galerii i sklepów, więc nie mamy innego wyboru.

Jeongguk: Najwięcej kontaktów mam ja z Jiminem, ponieważ tańczymy dla nich, gdy mamy czas.

kaixin_cz

Yoongi: Jak sądzisz, jak potoczyłoby się twoje życie, gdyby nie stado Namjoona?

Yoongi: Zapewne padłbym z wycieńczenia, prędzej czy później złapałoby mnie jakieś inne stado i ogólnie mówiąc, nie byłoby kolorowo. Dlatego jestem wdzięczny, że mój los choć raz się do mnie wtedy uśmiechnął, pozwalając mi spotkać chłopaków.

Jin: Czy uczyłeś kiedyś Nama gotować?

Jin: Nie musiałem, ponieważ Namjoon potrafi gotować, problem leży bardziej w jego niezdarności i autodestrukcji.

Hoseok: Jak tam postępy Yoongiego w pianinie?

Hoseok: Ogromne robi postępy i jego gra brzmi bajecznie. I tak oto uczeń przewyższył nauczyciela... *ociera niewidzialną łzę*

MedziaTV

Czemu Tae tak bardzo chce chłopca?

Tae: Nigdy nie powiedziałem, że bardzo chce chłopca, powiedziałem tylko, że takie są moje przypuszczenia. Czuje, że to będzie chłopiec. Jeśli się jednak pomylę, to i tak będę kochać to dziecko najbardziej na świecie razem z Dawon.

Dawon: *kiwa energicznie głową*

Hirusia

Chce wiedzieć, na co Namjoon ma w pokoju dźwiękoszczelne ściany xD

Namjoon: Jeśli kiedykolwiek będziesz mieszkała ze współlokatorami w jednym domu i miała sypialnie ze swoim chłopakiem, to poznasz odpowiedź.

Pytania do autora:

Kitsune_Nim94

Od jak dawna interesujesz się pisaniem? Masz też całkiem bogate słownictwo, czego się szczerze uczę od ciebie, masz taką wiedzę tak o, czy również starasz się to poszerzać?

WhiteWolf: Pisarstwem interesuje się od niedawna, ponieważ dopiero od 2-3 lat. Wcześniej pisałam tylko wiersze, a teraz to i to. Miło słyszeć, że osoba ode mnie dość starsza (chyba że to 94 jest przypadkową liczbą) czegoś się ode mnie uczy, haha. Mam sporą wiedzę, ponieważ od dzieciaka czytałam wiele książek oraz od zawsze uwielbiałam obserwować ludzi, czytając z nich. Jako że piszę wiersze mam umysł trochę takiego poety, dlatego też w moim życiu pojawia się od groma pytań i rozmyśleń na przeróżne tematy. To bardzo rozwija moją wiedzę, jak i język.