Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Karşımda Seokjin'i görünce bir şey diyemedim. Yokuşun aşağısındaki kitabevine baktım. Taehyung çoktan gitmiş olmalıydı. Onunla birlikte gitmek için sözleşmemiştik ama yine de belki yolda filan denk geliriz diye düşünmüştüm. Ama saçmalıyordum muhtemelen o arabasıyla gitmişti. Benim için de Seokjin ile gitmek iyi bir seçenekti. Bu yüzden kabul edip arabasına bindim.
Oldukça sessiz bir yolculuk sonrası okula vardık. Ama okula değil de konser alanına gelmiş gibiydim. Etraf ışıklarla ve kalabalık insan toplulukları ile doluydu. Her yaştan insan arkadaşlarıyla yeniden buluşmuş olmanın sevincini yaşıyordu. Coşkulu bir kalabalık vardı bu kış soğuğunda. Yiyecek stantlarından alınan yiyecekler masalarda eski dostlarla yeniyordu. Namjoon hyung, Su Jeong teyze ve hatta Taehyung'un babası bile kendi arkadaşlarını bulmuş sohbet ediyorlardı.
İnsanlar hala gelmeye devam ediyordu. Seokjin ile bir kokteyl masasının yanına geldik. Seokjin tam konuşacakken arkadaşı gelip onu yanlarına çağırdı. O da hayır diyemediği için bana bir bakış atıp gitti. Kendimi rahatlamış hissetmiştim o gidince.
"Jungkook uzun zaman oldu!" dedi Yoongi yanıma gelirken.
"Selam!" dedi Hoseok elini kaldırıp beşlik çakmam için bekliyordu. Gülümseyip bende elimi kaldırdım. Bu bizim selamlaşmamızdı. 11.sınıfı Bo Yeong'un ihanetiyle bitirdikten sonra 12.sınıfta Hoseok ve Yoongi ile arkadaş olmuştum. Çok iyi insanlardı. Uzun süredir görüşmesek de kendimi onlara yakın hissediyordum.
"Seokjin miydi senin yanındaki?"
"Ah evet birlikte geldik."
"Oh hala arkadaş mısınız? O tuhaf biri aslında. Çok soğuk durmuyor mu? "
"Yok arkadaş değiliz. Liseden sonra hiç görüşmedik de uzun hikaye işte. Birlikte gelmek zorunda kaldık."
"Neler yapıyorsunuz ya çok özledim lisedeki gibi takılmayı. Yetişkin olmak çok zor." Dedi Hoseok. Hala eskisi gibi neşeliydi. Onlar konuşmaya devam ederken ben Taehyung'a bakıyordum ama göremiyordum. Geldiğimden beri gözlerim onu arıyordu ama ortalarda yoktu.
