We Belong To Each Other [ Completed ]

''5''

လီေတာင္းၿမိဳ႕က ဝမ္တိုင္းျပည္ရဲ႕အဓိကၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္တယ္ ။ ဝမ္ဧရာဇ္ရဲ႕အုပ္ခ်ဳပ္မႈ့ေအာက္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာေနတဲ့လီေတာင္းၿမိဳ႕က လြန္ခဲ့ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ေက်ာ္တုန္းက ေ႐ွာင္မ်ိဳးႏြယ္စုေတြရဲ႕ေမြးရပ္ေျမျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုလည္းမမွား ။ သမိုင္းမွတ္တမ္းေတြအရေတာ့ ေ႐ွာင္းမ်ိဳးႏြယ္စုရဲ႕လူေတြက နယ္ေျမသစ္တစ္ခုတည္ေထာင္ခ်င္တဲ့အတြက္ သူတို႔ရဲ႕ေမြးရပ္ေျမကိုစြန္႔ပစ္ၿပီး ေဝးလံတဲ့ေဒသေတြကို ထြက္သြားတယ္လို႔သိရတယ္ ။

အခုအခ်ိန္မွာေ႐ွာင္မ်ိဳးႏြယ္စုက အလြန္ေအးခဲတဲ့ေရခဲေတာင္ေတြၾကားမွာ တစ္သီးတစ္သန္႔ေနထိုင္ၾကၿပီး အျပင္လူေတြနဲ႔အဆက္အသြယ္ျဖတ္ေတာက္ထားၾကတယ္ ။ ႏွွင္းဝံပုေလြေတြရဲ႕ေစာင့္ေ႐ွာက္ျခင္းကိုပါ ရ႐ွိထားတဲ့အခြင့္ထူးခံလူတန္းစားေတြျဖစ္ေနတာမို႔ ဘယ္သူမွလည္းလာမထိပါရဲၾက ။

" ဝမ္ရီေပၚ ငါတကယ္ ဒီအဝတ္ႀကီးကိုမ်က္ႏွာအုပ္ထားရမွာလား ''

" အင္း ''

" မအုပ္ခ်င္ဘူး မအုပ္ခ်င္ဘူးလို႔!! ငါ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနရတာကိုပဲ သေဘာက်တာ ''

" ေ႐ွာင္က်န္႔ ခင္မ်ားက ကြၽန္ေတာ္ထက္အသက္ႀကီးရဲ႕သားနဲ႔ ဘာလို႔ကေလးတစ္ေယာက္လိုျပဳမူေနရတာလဲ ။ ကြၽန္ေတာ္က ခင္မ်ားကိုအေၾကာင္း႐ွိလို႔အုပ္ခိုင္းထားတာေပါ့ ။ ကလန္ကဆန္မလုပ္စမ္းပါနဲ႔ ''

ေ႐ွာင္က်န္႔က သူ႔မ်က္ႏွာကိုပုဝါနဲ႔အုပ္ခိုင္းေနတဲ့ဝမ္ရီေၾကာင့္ လက္မခံခ်င္တဲ့အတြက္အတြန္႔တက္ေနတယ္ ။ ဝမ္ရီေပၚကေတာ့ ေ႐ွာင္က်န္႔ရဲ႕မ်က္ႏွာလွလွေလးကို တစ္ျခားလူေတြေငးၾကည့္ေနမွာမလိုခ်င္တဲ့အတြက္ အသည္းအသန္ပုဝါအုပ္ခိုင္းတယ္ ။ ႏွင္းဝံပုေလြျဖစ္တဲ့ပိုင္ဟူက သူ႔ကိုအလယ္မွာထားၿပီး အဆက္မျပတ္ျငင္းခုန္ေနၾကတဲ့ လူသားႏွစ္ေယာက္ေၾကာင့္ ေဒၚသေတြထြက္လာၿပီး အေဝးကိုထြက္သြားတယ္ ။

" ပိုင္ဟူရ ဘယ္သြားမလို႔လဲ? ငါ့ကိုေစာင့္အုန္းေလ ''

ေ႐ွာင္က်န္႔က သူ႔ကိုအဖတ္မလုပ္ပဲ ေ႐ွ႕ကေနေကာ့ေတာ့ေကာ့ေတာ့ထြက္သြားတဲ့ပိုင္ဟူေၾကာင့္ ရင္ထဲအနည္းငယ္နာက်င္သြားတယ္ ။ ေအာ္!! ပိုင္ဟူေတာင္မွ သူ႔ကိုအဖက္မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူးပဲ ။