senseless feelings || katsudeku

ランデブー : 12

ランデブー : rendezvous

Yazarın Anlatımıyla

"Sen ölürsen ben nasıl yaşayacağım...?"

Midoriya duraksadı. Başını eğdi ve bakışlarını kolunda gezdirdi. Çok garipti, iki tarafta haklıydı.

"Yaşayabilirsin..."

"O öyle olmuyor işte."

"Sanki senin yerine de benim kalbim atıyor Kacchan!"

"Evet!"

Midoriya kaldırdığı bakışlarıyla ona bakıyor, ne diyeceğini bilemiyordu. Arkasına yaslanıp başını koltuğun arkasına yasladı.

"Hayır."

"Öyle Deku, sen ölürsen arkandan geleceğimi biliyorsun değil mi?"

"Saçmalama Kacchan."

"Sende bana söz ver o zaman!"

"Ne sözü?"

"Kahramanlık yapsan bile kendime dikkat edeceksin. Hayatın bir oyuncak mı durmadan tehlikenin içine atlıyorsun?!"

"Değil, kimsenin değil! Bu yüzden yapıyorum zaten!"

İkisi birbirine sinirli bakışlar atarken Akira mırıldandı.

"Bir susun yahu..."

Onun sesini duyan Midoriya kızgın bakışlarını ona çevirdi. Ama onun uyandığını anladığında mutlulukla kalkıp yanına ilerledi.

"Akira-kun! İyi misin?"

"Evet evet, iyiyim. Ama dinleneceğim, gidin kavganızı başka bir yerde yapın."

Akira elini 'git' manasında sallayıp gözlerini kapadı. Midoriya yeniden koltuğa oturduğunda ikisi de birbirine bakmamak için savaş veriyorlardı. Aynı anda birbirlerine döndüklerinde yine aynı anda bakışlarını kaçırıp önlerine döndüler. Bu kavga da haksız biri yoktu ki, ikisi de kendi çapında haklıydı.

"Uyuyalım mı?"

Kacchan fısıldayarak konuştuğunda Midoriya başıyla onu onayladı. Katsuki hafifçe tebessüm edip kollarını açtığında Midoriya ona yaklaşıp başını onun göğsüne yasladı. Katsuki ellerini onun belinde birleştirip başına ufak bir öpücük bıraktı.

"O zaman bende seni korurum."

Midoriya, Katsuki'nin sözüne karşılık gülümsedi.

"Ama ilk kendini."

"Şimdi konuşurum ama uyuyamayız, yarın devam edelim olur mu?"

Midoriya güldü ve başıyla onayladı. Başını kaldırıp sarışının dudaklarına dudaklarını bastırdı ve çekti. Yeniden göğsüne koyup derin bir uykuya daldı.

***

"Bir süre kolunuzu kullanmamaya dikkat edin. İyi günler."

Doktor Midoriya'ya selam verdikten sonra odadan çıktı. Bugün tatillerinin beşinci günüydü. Ve yapılan saldırı yüzünden erken döneceklerdi. Midoriya Akira'yla vedalaştıktan sonra otele döndüler. Eşyalarını toplayıp aşağı indiklerinde herkes servislere yerleşmiş bekliyorlardı. Onlarda servise binip boş olan ikili koltuğa oturdular.

"Kemerlerinizi takın çocuklar."

"Hocam bebek miyiz biz neden hâlâ söylüyorsunuz?" dedi Kaminari.

"Hâlâ takmadığına göre bebekmişsin Kaminari."

Kaminari kemerini gördüğünde bağlı olmadığını fark etti. Herkes gülerken göz devirerek kemerini taktı. Midoriya bakışlarını dışarı çevirdi. O dışarıyı izlerken, sarışın da onu izliyordu. Midoriya bunu fark etse bakmamıştı ama yaklaşık on dakika sonra hâlâ baktığını fark ettiğinde ona döndü.