senseless feelings || katsudeku

一人で : 6

一人で : alone

Yazarın Anlatımıyla

Katsuki sinirle bakışlarını saate çevirdi.

"Saat 5 oldu! Nerede bu inek?!"

Midoriya gece odaya gelmemişti. Çıktığından beri dönmemişti, dönmekte planları arasında yoktu. Bir gece uyumasa ölmezdi. Hâlâ sahilde, denizin üzerindeki ayın yansımasını izliyor, bir çocuk gibi hissediyordu. Sanki aya uzansa dokunabilirmiş gibi. Uzanıp yıldızları izliyor, kendi kendine konuşarak vakit geçiriyordu. Konuşmaların yarısından fazlası Katsuki ile ilgiliydi. Bir yandan överken, bir yandan sövüyordu. Katsuki dayanamayıp odadan çıktı ve otelden çıkmak için asansörün tuşuna bastı. Daha gelmesine olduğunu görüp hızlı ve sert adımlarla merdivenlere ilerledi. Danışmaya Midoriya'yı sorduğunda kız onu sahile giderken gördüğünü söyledi. Katsuki hızlı adımlarla sahile geldiğinde bakışlarını etrafta gezdirdi. Kocaman yerde nasıl bulacaktı ki onu! Bir sağa, bir sola bakarken öylesine bir tarafı seçip yürümeye başladı.

"Lanet inek!"

Aynı zamanda bağırıyor, geri seslenmesini umuyordu. Yaklaşık yarım saatlik bir yürüyüşün ardından yerde uzanan bir beden gördü ve ona yaklaştı. Midoriya o sırada yanına uzanmış olan siyah tüyler sahip kediyi tek eliyle seviyor, yıldızlara bakarak ismini lacivert gözleri yüzünden "Gece" koyduğu kediyle konuşuyordu.

"Ama biliyor musun, içten içe iyi biri olduğunu hissediyorum. Sadece, fazla sinirli biri diyebiliriz, sanırım. Sence nasıl biriymiş Gece?"

Katsuki ona 'sen delirmişsin' bakışları atarken olduğu yerde dikilmeyi bırakıp ona yaklaştı. Gece miyavlayıp Midoriya'nın eline sürtündüğünde Midoriya gülümsedi.

"Seninle iyi anlaşıyoruz sanırım."

"İnek?"

Katsuki onun üzerine eğilerek konuştuğunda Midoriya onu görmenin verdiği şaşkınlıkla doğrulmaya kalkıştığında ikisinin alnı birbirine çarpmıştı. İkisi de acıyla inledi ve alnını tuttu.

"Ne kalkıyorsun lan işe yaramaz!"

"Sen neden geldin ki aptal!"

"Saat sabahın beşi ve sen haber bile vermedin! Ne yapmamı bekliyordun? Evde yatıp uyumamı mı?!"

"Evet! Hani nefret bile edemeyeceğin kadar değersizmişim ya ben sen için! Niye buraya kadar geldiysen!"

Katsuki onun sözüne daha da sinirlenmiş ve kafasına vurmuştu.

"Kalk! Gidiyoruz!"

"Sen git, ben burada kalacağım. Bir daha da gece gelmezsem peşimden gelme."

"Neden gelmeyecekmişsin?!"

"Kacchan!"

Midoriya sinirle ayağa kalktı.

"Lütfen git."

"Olmaz."

"Git diyorum, yalnız mutluyum."

"Ben de hayır diyorum, sen gitmezsen ben de kalacağım."

Katsuki oturup kumların üzerine uzandığında Midoriya ona garip bakışlar atıyordu. Katsuki bakışlarını gökyüzüne çevirdiğinde gördüğü yıldızların güzelliği ile nutku tutulmuştu, önceden hiç böyle bir şey yapmayı denememişti ve bu çok güzel hissettirmişti. Midoriya da daha fazla uzatmayıp uzandığında Katsuki'nin üzerine bir şey almadığını fark etti. "Aptal." diye mırıldanarak hırkasını çıkardı ve mecburen ona yaklaşarak büyük hırkayı ikisinin üzerine örttü. İkisinin kolları birbirine değerken Midoriya kızararak yıldızlara bakıyordu. Katsuki üzerinde hissettiği ağırlıkla bakışlarını yıldızlardan ayırdı ve ilk üzerine, sonra yanına baktı. Midoriya da sanki hissetmiş gibi ona döndüğünde ikisi de yüzlerinin yakınlığıyla afallayıp önlerine döndüler. Gece ikisine bakıp miyavladı ve Midoriya'nın üzerine çıktı. Eğilip yüzünü yaladığında Midoriya gülmeye başlamıştı, gıdıklanıyordu.

"Gece! Gıdıklanıyorum!"

"Kedi, çekil! Niye yalıyorsun çocuğun yüzünü ya? Deli misin nesin."

Katsuki doğrulup Gece'yi Midoriya'nın üzerinden kaldırdı ve yere koydu. Gece inatla geri çıktığında Katsuki yine onu indirdi. İkisi bunu birkaç kere tekrarladıkları sırada Midoriya onlara şaşkın şaşkın bakıyordu.

"Gece vs Kacchan."

Diye içinden geçirip güldüğünde ikisi de ona baktı.

"Ne gülüyorsun inek!"

"Bir kediyle kavga ettiğinin farkında mısın Kacchan? Başka neye güleceğim?"

Gülerek konuştuğunda Kacchan pes edip geri yattı ve kollarını birbirine bağlayıp kaşlarını çattı. Gece Midoriya'nın üzerinden Katsuki'nin üzerine geçip hırkaya tırnaklarını geçirdi ve Katsuki'nin üzerini örttü. Sarışın ve yeşil ona şaşkın şaşkın bakarken Midoriya Gece'nin başını okşadı.

"Senin cidden bir kedi olduğundan emin miyiz?"

Gece miyavlayıp yeniden Midoriya'nın üzerine geçti ve patileriyle göğsünde bir süre döndükten sonra yattı.

"Şirin şey."

Midoriya gülümseyerek siyah, yumuşak tüyleri okşamaya başladı. Katsuki bir süre onlara baktıktan sonra yeniden yıldızlara döndü. İkisinin de diyeceği bir şey yoktu, etrafa sessizlik hakimdi. Sadece dalgaların huzur veren sesi, esen rüzgar ve Gece'nin mırıltıları duyuluyordu.

"Kacchan?"

"Efendim?"

"Gidecek misin?"

"Hayır."

"Gitsen?"

"Olmaz."

"Neden?"

Katsuki bakışlarını çilliye çevirdiğinde çilli bunu hissetmiş ve ona dönmüştü.

"Çünkü seni yalnız bırakmak istemiyorum."