Finally Found My Binibini✔️

KABANATA 14

"What? Hindi ko pa ba siya Girlfriend... I mean fine hindi ko pa siya niyaya maging nobya." masyado kasi akong excited kaya nakalimutan ko na yan ang akala ko kapag umamin na kami sa isa't isa kami na kaagad tsk pero di bali gagawin ko parin yan. "Then, how?" yeah! I don't know what to do coz I don't have an experience and I never watch romance movie so basically I don't have an idea.

"Syempre tanongin mo siya." umiwas kaagad ako sa binato niyang marker nagtatanong lang galit na agad hindi pwedeng maging guro to nananakit ng estudyante.

"Ulol! Ganun lang tanongin ko siya? Para naman ewan yan." baka isipin ni Laura wala man lang akung ka effort, effort maybe a flower should do. She told to me she like romance book then she's also like romantic things. Pag tinanong ko siya ng 'Can you be my girlfriend' tapos walang something romantic ewan ko na lang baka hindi pa niya ako sagutin.

"May alam ako  maybe in the top of mountain yan kasi ang madalas kung makita sa mga palabas and since my sister is romantic person then I know she likes it." he paused. "And when the sunset come it's the time you ask her isn't good idea?"

"Not bad." I replied. "Don't tell me baba na naman kami ng bundok kahit madilim na Adam I'm telling you—"

"Your afraid with a ghost and whatever but don't worry bring some tent." he take a deep breath before continuing. "You will sleep together...."

"What?" No! No! I can't.

"I trust you par and please don't disappoint me. I know what you are thinking and I know how much you love my sister then please control your self. The right time will come." shit I'm already sweating what more—No! I can do it I can control my self I love Laura and I will respect her.

"I promise."

"Sasabihan ko si ina at ama pagkatapos nito sana ay pumayag sila." and that is my problem but I can assure them I will do nothing to Laura. "Sige ipapaalam ko na sa kanila. Ready your things and self tomorrow." ang tunog lang ng pinto ang huli kong narinig bago ako tumayo at humiga sa kama.

This is the time that I will prove to them that they can trust me I will prove to her parents that I deserve Laura. Hindi ko hahayaang ang sarili ko ang sisira sa tiwalang ibinigay nila sa akin.

"I can do it." I said to my self bago bumangon para maghanda na.

When the morning come abot langit ang kaba ko dumagdag pa ang lamig ng panahon buti na lang pumayag ang magulang nila sa gagawin ko may tiwala raw sila sa akin.

"Goodluck Par" Adam shout habang papalayo na ang sinasakyan naming kalesa na maghahatid sa amin sa paanan ng bundok hawak-hawak ko ang kamay ni Laura na alam kung nagtataka parin kung saan kami patungo. She doesn't have an idea kung ano ang gagawin namin I want to surprise her.

Makalipas ang ilang minuto ay tumigil rin ang sinasakyan namin nauna akong bumaba dala-dala ang mga gamit namin at inalalayan si Laura bumaba.

Nang makababa ito kita ko ang pagtataka sa mga mata nito at parang hindi makapaniwala kung nasaan kami.

"Hindi mo ba nagustuhan?" I asked nervously.

"Gustong-gusto ko." napatalon pa siya sa tuwa at nabigla ako sa pagyakap niya kung kailangan ko siyang surpresahin araw-araw para yakapin niya ako gagawin ko. "Alam mo bang matagal ko na itong gustong puntahan kaso hindi ako pinayagan." sabi niya bago humiwalay sa akin na hindi parin nawawala ang ngiti sa labi. "Halikana Drexel—Uhmm.. Honey magsimula na tayo." I smiled fvck ang sarap sa pandinig.

Hinawakan ko ang kamay niya bago kami nagsimula lumakad paakyat ng bundok sabi ni Adam hindi naman kami maabutan ng gabi bago makarating ani pa niya sakto talaga pagdating namin doon na lulubog ang araw kung hindi kami babagal-bagal kahit kelan talaga ang alien na yun mapanglait.