Wonderful Nightmare [SOON]

Chapter 2

His Friends

" Bakit gulat na gulat ka? " tanong sa akin ni Nathan nang makita nya akong gulat at hindi makapaniwala sa sinabi n'yang 2040.

" None of your business." sagot ko dito saka pinunasan ang natirang luha sa mata ko. Tumayo na din ako at saka hinarap muli si Nathan. " Siguro sa inyo muna ako titira. Pansamantala." sabi ko sa kanya habang nakatingin sa kawalan.

" Last month you were a maid at home.. That means, until now." agad na sabi nito sa 'kin na nakapag-painit ng ulo ko. Tinaasan ko s'ya ng kaliwang kilay. " Hindi mo ba ako kilala, huh?! " inis na tanong ko sa kanya. Tiningnan naman niya ako mula ulo hanggang paa. " You are not beautiful or rich to be known." sagot nito at saka nag paunang maglakad pabalik sa kotse niya.

" Fuck you, gay!! " tanging nasabi ko dito at saka sumunod sa kanya sa paglalakad pabalik doon.

When we were walking together he immediately turned to me and glared at me badly. I just smirked at him.

Ilang minuto din ay nakarating na kami sa kanyang magandang sasakyan. Pinagmasdan ko ang sasakyan nito dahil ngayon ko lang nakita ang ganoong brand.

" I know my car is beautiful, don't stare, Lhy." biglang sabi nito kaya sinulyapan ko s'ya saka tiningnan nang may pagtatangka. Nang makapasok siya sa kotse ay saka lang ako sumunod papunta do'n.

" 2040 ba talaga ang year ngayon? " hindi pa din makapaniwalang tanong ko dito habang nakatuon ang kanyang mata sa daan.

Nainis ako dahil sa hindi manlang niya sinagot ang tanong ko. Ilang minuto lang din ay nakarating na kami dito sa mansyon nila. Naisip ko na mauna nalang sa pagbaba sa kotse, kaya aktong bubuksan ko na ang pinto nito ay ang biglang pagdampot ni Nathan sa kung anong bagay, at saka ito pinindot.

Inirapan ko lang naman ulit sya saka pinagpatuloy ang pagbukas sa pinto, ngunit sa kasamaang palad ay ayaw nitong mag bukas.

" Bakit ayaw magbukas?! " medyo inis na tanong ko dito. Sinulyapan naman ako ng tingin ni Nathan. " Pretending that you didn't know, huh? Tsk." nagpapanggap na hindi ko alam? Seriously?!!

" Tanga ka ba?! Why did I even ask if I also knew? So use your brain as well, gay." inis na sabi ko dito. Napansin ko naman ang mukha nitong galit na, dahil siguro sa mga sinabi ko. Slow.

" The amount you immediately said! You are..the stupid one. You don't even know the year now, if I hadn't said so. Stupid lady." mahaba-habang sabi nito saka kinuha yung hinawakan n'ya kanina at agad na may pinindot do'n.

Lumabas siya saka nagpaunang lumakad papunta ata sa loob, kaya ang ginawa ko nalang ay ang sumunod sa kanya.

" What happened to where you went? " agad na tanong nung mom nitong si Nathan.

" She's crazy, mom." sagot sa kanya ng anak na aking ikina-inis. " Anon== "

" She did not know that 2040 is the year now, and you know what is more funny? She does not believe that...Lhyndaneth and Alejandro are dead." putol nito sa tanong ko at saka itinuloy ang kanyang sasabihin. Nakita ko namang napunta sa 'kin ang atensyon ng mom ni Nathan.

" Is that true, ija? " hindi makapaniwalang tanong nito sa akin. Agad naman akong umiling. " No, that's not true. Siguro...ay nakalimot lang ako." pagsisinungaling kong sagot sa kanya. Nakita ko namang umiling-iling si Nathan, kaya inirapan ko nalang siya.

" Naghahanda nga pala ako ng lunch natin. It's easy to finish, so be there in the living area first." sabi sa 'min nito and go to the kitchen ata?