၂

6.3K 36 0

by DarkSideProduction

by DarkSideProduction

(2)

ေလႏုေအးရဲ႕တိုးတိတ္စြာပြတ္သပ္က်ီစယ္သြားမႈ႕ကို ရြက္ဝါေလးေတြက ေျမျပင္ထက္မွေရြ႕သြားသည္ဆိုရံုေလးေဝ့ဝဲလ်က္ ေျမျပင္ထက္ ျပန္က်လာကာ ၿငိမ္သက္စြာ တည္ရွိေနၾကသည္။

"ပူလာၿပီေနာ္..."

"အင္း...သစ္ရြက္ေႂကြခ်ိန္ဆိုေတာ့ လူက ရူးခ်င္သလိုလိုျဖစ္လာမွာေသခ်ာတယ္"

"ငါတို႔ဘဝေတြကရူးခ်ိန္မရွိပါဘူး ကိုစစ္ရာ"

"ဆယ္တန္းတုန္းကဦးၾကင္ဥရဲ႕တေပါင္းညႇာက်င္ကဗ်ာထဲမွာေရးထားတာ ခုလိုပံုစံႀကီးဟ လြမ္းရမလိုလို ေဆြးရမလိုလိုနဲ႔ "

"ေတာ္စမ္းပါကြာ...စာရူးကဗ်ာရူးစကားေတြ လာမေျပာနဲ႔ လက္ေတြ႕ဘဝထဲမွာ အဲ့ဒါေတြက ဘာမွ အသံုးမက်ဘူး"

စက္ေလွတစ္စီးျဖတ္ေမာင္းသြားျခင္းေၾကာင့္လႈိင္းၾကပ္ခြပ္ေလးေတြ ကမ္းေျခသို႔ ရိုက္ခတ္လာတာကို အဓိပၸါယ္မဲ့ေငးေနလ်က္ သဲေသာင္ျပင္ထက္ ပက္လက္ အိပ္ခ်လိုက္သည္။

ၾကည္စင္ေနတဲ့မိုးသားျပာျပာေအာက္မွာ ေဘာ္ေငြေရာင္ တိမ္စိုင္တို႔က တည္ၿငိမ္စြာျဖင့္တည္ရွိေနသည္။

"တိမ္ေတြေပၚ ခုန္ခ်မလို႔ လိုက္မလား ကိုစစ္"

"အမ္...ဘယ္တိမ္ေတြေပၚလဲ ေပါက္ကရေတြ လာမေျပာနဲ႔"

သဲေသာင္ျပင္ေပၚ ပက္လက္လွဲေနရာမွ ျဗဳန္းစားႀကီး ထရပ္လိုက္တဲ့ ေနႀကီးကို ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖင့္ၾကည့္ေနသည့္ ကိုစစ္ရဲ႕ မ်က္ဝန္းေတြက နားမလည္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္ ဖံုးလႊမ္းေနသညိ။

"ထကြာ..."

လက္တစ္ဘက္ကို ဆြဲကိုင္ေဆာင့္ဆြဲခံလိုက္ရျခင္းႏွင့္အတူ ကိုစစ္ ေသာင္ျပင္ထက္ မတ္တပ္ရပ္လိုက္မိသည္။

"လာ...စာေတြရူးကဗ်ာေတြရူးတဲ့ေကာင္ကို လက္ေတြ႕ျပမယ္ ေဟာဟိုမွာ ျမင္လား တိမ္စိုင္ေတြ"

ၾကည္လင္စိမ္းျမေနသည့္ ျမစ္ေရျပင္သို႔ လက္ညိဳးထိုးညႊန္ျပေနလို႔ ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ ျမစ္ေရျပင္ေပၚမွာ အရိပ္ထင္ဟပ္ေနေသာေကာင္းကင္ျပာျပာႀကီးႏွင့္ တိမ္စိုင္တိမ္လိပ္တို႔ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။

ပကတိေကာင္းကင္ျပင္ႀကီးကိုေမာ့ၾကည့္ရသည္ထက္ေရျပင္ေပၚထင္ဟပ္ေနေသာေကာင္းကင္ျပာႏွင့္တိမ္စိုင္တိမ္သားတို႔ကပိုၾကည့္ေကာင္းတာပဲဟုအေတြးတို႔အဆံုးသတ္သြားခ်ိန္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္ထဲ

"ငါေတာ့တိမ္ေတြေပၚ ခုန္ခ်ၿပီ...လိုက္ခဲ့ေတာ့"

လွစ္ကနဲေျပးထြက္သြားျခင္းႏွင့္အတူ ကမ္းစပ္မွေန၍ ေရထဲသို႔ ေနာက္ဂြ်မ္းတစ္ပတ္ခုန္ခ်လိုက္သည္။

"ဗြမ္း..."

"ဟဟားဟား...လာကိုစစ္"

ေရထဲမွာ လက္ျပစ္ကူးေနရင္း လွမ္းေျပာလိုက္တဲ့ ေနႀကီးကို လွ်ာထုတ္ေျပာင္ျပလိုက္ကာ ဒူးဆစ္ျမဳပ္ရံုေလာက္ ေရအနက္မွာ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။

"ဟာ...မရဘူး မရဘူးကြာ လာ ခါးအနက္ေလာက္ထိဆင္းေရခ်ိဳးမယ္"

"ေသလိုက္ပါ့လား မင္းက ဟိုတခါလို ငါ့ကိုေရထဲဆြဲခ်သြားရင္ ဒီတခါတကယ္ေသမွာ"

"ငါမလုပ္ေတာ့ဘူးလို႔ကတိေပးထားတယ္ေလ ဧရာဝတီျမစ္ရွိတဲ့ၿမိဳ႕မွာႀကီးၿပီး ဒီအရြယ္ထိျမစ္ဆိပ္ထဲေရလာလာခ်ိဳးေနၿပီးခုထိေရမကူးတတ္ေသးတာေတာ့ မမိုက္ဘူးကြာ သိလား ကိုစစ္"

လက္တစ္ဘက္ကိုေသခ်ာကိုင္ထားလ်က္ခါးလည္ေလာက္ရွိသည့္ေနရာသို႔ဆြဲေခၚကာ
"ဒီေလာက္အနက္မွာခ်ိဳးမွေရကသန္႔မွာ...မင္းဒီနားမွာပဲခ်ိဳးေနဦးငါေရကူးလိုက္ဦးမယ္"

ငါးကေလးတစ္ေကာင္ ေရကူးေနသလို ဟိုမွသည္သို႔ ကူးခတ္ေနတဲ့ ေနႀကီးကို အားက်စြာ လွမ္းေငးေနရင္း ကိုစစ္တစ္ေယာက္ ျပံဳးေနမိသည္။