802 18 0
                                    

(7)

မႈိင္းညိဳ႕ညိဳ႕ အလင္းစက္တို႔ေအာက္မွာ ကိုစစ္တစ္ေယာက္သနပ္ခါးအေဖြးသားႏွင့္ ေနႀကီးအိမ္ဘက္သို႔ထြက္လာခဲ့သည္။

"ဟဲ့...ကိုစစ္...နင့္အေကာင္ဆီ ဝင္လိုက္ဦး...နင္မလာလို႔တဲ့ ငါ့ကို ေခၚခိုင္းေနလို႔"

"ေန႔လည္ကတစ္ေခါက္ဝင္လာတယ္ေလ...ဒီေကာင့္အတြက္ညစာဘာေကြ်းမလဲ"

"သူစားခ်င္တာစားရေအာင္ ၂၀၀ တန္တစ္ရြက္ေပးထားတယ္ငါအေႂကြးေတာင္းသြားေတာ့မယ္ကိုစစ္ေရ နင္ဒီည မံုရြာသည္ေတြဆီက ၾကက္သြန္ခ်ရင္ ငါ့အတြက္ ယူထားေပးဦး"

ေနႀကီးအမေျပာစကားတို႔ကို ေခါင္းညိတ္ျပကာ ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။

"ဒဏ္ရာေတြ သက္သာသြားၿပီ ငါဒီဥပုဒ္ေလာက္ ေစ်းဝယ္ျပန္လိုက္မယ္"

"ဟင္...စပါယ္ယာျပန္မလိုက္ေတာ့ဘူးလား"

"ငါ့ေနရာတျခားသူေခၚလိုက္ၿပီတဲ့"

"ေကာင္းတာေပါ့ကြာ..."

ကိုစစ္ရဲ႕မ်က္ႏွာကေပ်ာ္ျမဴးေနသည့္အရိပ္အေယာင္တို႔ဖံုးမရဖိမရေပၚလြင္ေနေတာ့ ေနႀကီး မ်က္ေမွာင္တခ်က္ကုတ္ကာ
"ေခြးေကာင္ သူမ်ားအလုပ္ျပဳတ္တာ ေပ်ာ္ျပေနတယ္အက်င့္ကိုမေကာင္းဘူး"

"မင္းနဲ႔ငါ အျမဲေတြ႕ရေတာ့မွာ ဆိုေတာ့ ေပ်ာ္တာေပါ့ကြာ...ဘာလဲ မင္းကမေပ်ာ္ဘူးလား"

"ငါဝင္ေငြမရွိေတာ့မေပ်ာ္ပါဘူးကြာ...ဒီၾကားထဲ အလုပ္တခုခုေတာ့ရွာမယ္ကြာ"

"ေတာ္စမ္းပါ...မင္းေရခ်ိဳးလိုက္မလား"

"အာ...ျမစ္ဆိပ္ထဲေရဆင္းခ်ိဳးရင္ အနာေတြ စပ္ကုန္မွာ ေၾကာက္တယ္"

"ေနဝင္ရင္ အိမ္ဘက္လာခဲ့ မင္းႀကိဳက္တဲ့ငါးဟင္းခ်က္ထားတယ္ ထၼင္းတူတူစားရေအာင္...မင္းငါ့ကိုထၼင္းခြံ႕မေကြ်းတာၾကာၿပီဒီညေတာ့ခြံ႕ေကြ်းဦးကြာ..."

စပ္ၿဖီးၿဖီးျဖင့္ေျပာလာသည့္ ကိုစစ္ရဲ႕မ်က္ႏွာကိုစိတ္ပ်က္စြာၾကည့္ေနရာမွ
"မင္းက ငါေကြ်းတာ စားခ်င္တာေပါ့"

ေနႀကီးရဲ႕မ်က္ဝန္းတို႔ကခပ္တည္တည္စူးစူးျဖင့္ ၾကည့္ကာေမးလာေတာ့ကိုစစ္ ရယ္ျဖဲျဖဲျဖင့္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။

"မိုးခ်ဳပ္တာ ေနႀကီးရာ လာ..."

"ဟဲ့...ေနမင္းကိုေခြးကိုက္ခံရတာသက္သာသြားၿပီလား...ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းေတြဘာေတြမစားရဘူးေနာ္သိလား"

"ဟုတ္ေမႀကီး...က်ဳပ္မစားပါဘူး...အခုလည္း ေမႀကီးသားက ေခၚလို႔ ထမင္းလာစားတာ..."

"ေအး...စားၾကစားၾက...ကိုစစ္ဟင္းက်ံေသးရဲ႕လား အကုန္ထည့္ေပးလိုက္ေနာ္"

ကိုစစ္ အေမရဲ႕ ေအာ္သံအဆံုးမွာ ေနႀကီးက ထၼင္းဝိုင္းမွာ ဝင္ထိုင္ၿပီးသား ျဖစ္ေနသည္။
"ေရာ့စား...မင္းအတြက္ေသခ်ာခ်န္ထားတာ "

"မင္းသာဝေအာင္စား...ဟ...ကိုစစ္..."

"ေတာ္စမ္းပါ...ငါခြံေကြ်းတာက် မင္းကမစားပဲနဲ႔..."

"ငါကမင္းလိုကေလးဆန္ဆန္မွမလုပ္တတ္တာ...စားကြာ...မင္းကသာ ငါခြံ႕ေကြ်းရင္ ပိုစားေကာင္းတယ္ဆိုၿပီး အပ်င္းထူေနတာဟုတ္တယ္မို႔လား"

ေက်နပ္စြာရယ္လိုက္ရင္းေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္တဲ့ ကိုစစ္ကို ၾကည့္ကာ ေနႀကီးတစ္ေယာက္ စိတ္ထဲကေန သေဘာတက်ျဖစ္စြာျဖင့္က်ိတ္ျပံဳးလိုက္သည္။

တိမ်စိုင်တို့နောက်ကွယ် ...Where stories live. Discover now