တိမ်စိုင်တို့နောက်ကွယ် ...

၆

(6)

ေလျပည္ရူးတစ္ခ်က္ေဝ့ကနဲတိုက္ခတ္သြားသည္။

"ဟဲ့...အမေလး...ထီးမိုးထျပင္လိုက္ဦးေလ...ေလတိုက္ေနမွန္းသိရဲ႕နဲ႔...ပလပ္စတစ္ႀကိဳးနဲ႔ထီးမိုးအစြန္းကိုခ်ည္လိုက္..."

"နင့္ဘာသာလုပ္ေတာ့ဟာ...ငါအိပ္ခ်င္ေနၿပီ..."

ေစ်းဗန္းေနာက္နားဆီက ေနရာလြတ္ေပၚ ပီနံအိတ္ခင္းကာ ေကြးေကြးေလးအိပ္ဖို႔ျပင္ေနခ်ိန္...
"ကိုစစ္...ေနႀကီးေခြးရူးကိုက္ခံလိုက္ရတာ သိလား "

"အမ္...ေနႀကီးက စပါယ္ယာလိုက္ေနတာေလ...ဘယ္ေခြးရူးကကိုက္ရမွာတုန္း..."

"ကိုစစ္...နင့္လူတကိုယ္လံုးစုတ္ျပတ္ေနေအာင္ အကိုက္ခံလိုက္ရတာ...ငါအေစာႀကီးထဲကေျပာပါတယ္...ကိုယ့္မိသားစုမွကံမေကာင္းရတဲ့အထဲ......အလုပ္ထြက္လုပ္ေတာ့လည္း...ဟင့္..ဟင့္..ဟင့္"

ေနႀကီးအမ ေအးျမရဲ႕ ငိုသံၾကားရေတာ့ ကိုစစ္လွဲေနရာမွ ထထိုင္လိုက္သည္။

"မေအးျမ...ေနႀကီးကအခုဘယ္မွာလဲ"

"အိမ္ေရာက္ေနၿပီ...နင္ညေနေစ်းသိမ္းမွ အိမ္လာခဲ့ေလ..."

ကိုစစ္မေအးျမကို ဘာမွမေျပာပဲ ဆိုင္အျပင္ထြက္ကာ ေျခလွမ္းတို႔ကို  အရပ္ထဲသို႔ ဦးတည္လိုက္သည္။

ေမွာက္အိပ္ေနသည့္ ေနႀကီးရဲ႕ ပုဆိုးက ေပါင္သို႔ ေလွ်ာက်ေနကာ ဖင္သားညိဳက်စ္က်စ္တို႔ထက္မွာ ေခြးကိုက္ဒဏ္ရာမ်ားကို ဂြမ္းစမ်ားျဖင့္ ဖိကပ္ထားေပမဲ့ ေသြးစက္အခ်ိဳ႕တို႔က ေပပြေနသည္။

"ေနႀကီး..."

ေနာက္ေက်ာျပင္တို႔တသိမ့္သိမ့္လႈပ္ခတ္ေနတာျမင္လိုက္ရေတာ့ ကိုစစ္ ေနႀကီးရဲ႕ ေျခသလံုးထိဆြဲခ်ထားေသာ ပုဆိုးကို အေပၚသို႔ဆြဲတင္ရန္ ျပင္လိုက္သည္။

"မလုပ္နဲ႔....အနာေလသလပ္ေအာင္ထားတာဟ"
ငိုသံအက္ကြဲကြဲကရုတ္ခ်ည္းေပၚထြက္လာေတာ့ကိုစစ္ရဲ႕လက္တို႔တြန္႔ကနဲျဖစ္သြားသည္။

"အကိုက္ခံထားရတာလဲ  အမ်ားႀကီးပဲကြာ...ဟင္....လက္ေမာင္းေတြေရာ အကိုက္ခံရတာပါလား"

"ဟုတ္တယ္...မံုရြာနဲ႔ေရႊဘိုလမ္းခြဲသြားတဲ့အုန္းေတာမွာရပ္ၿပီးလူေခၚေနတုန္း...ေခြးနက္ႀကီးက ေျပးလာတာ လမ္းမွာေတြ႕သမွ်အကုန္လိုက္ကိုက္တာ ငါလည္း ေၾကာက္လန္႔ၿပီး ကားေခါင္မိုးေပၚေျပးတက္မလို႔ လုပ္တာ...ဘယ္ကဘယ္လို အနားေရာက္လာမွန္းမသိပါဘူးကြာ...ေျခေထာက္လွမ္းဆြဲတာ...ငါလည္းေၾကာက္လန္႔ၿပီးေအာ္တာေပါ့..."

စကားလည္းေျပာေမွာက္အိပ္ေနသည့္အေနအထားကိုအနည္းငယ္ေရႊ႕ဖို႔ျပင္လိုက္ေတာ့ ေနႀကီးမ်က္ႏွာက ရႈံ႕မဲ့သြားသည္။

ပါးစပ္ဖ်ားမွခပ္တိုးတိုးညည္းလိုက္သံတစ္ခ်က္ထြက္ေပၚသြားၿပီး
"ကိုစစ္ ယပ္ေတာင္ယူၿပီး ျခင္ခတ္ေပးကြာ...ငါ...ငါ...ေလ...ဒီလိုအခ်ိန္မွာအေမ့ကိုသတိရတယ္ကြာ..သိလား..."

"ေခြးကိုက္ခံရတာမင္းအေမတို႔သိသြားၿပီလား...အခုအိမ္ကိုဘယ္လိုျပန္လာတာလဲ"

"အေမတို႔ရြာကို လူၾကံဳနဲ႔ လွမ္းေျပာရမွာ...ေျပာေတာ့လည္း အေမကဘာလုပ္ႏိုင္မွာမို႔လဲ...ဒီကိုျပန္လာဖို႔ဆိုတာ....ပိုက္ဆံအဆင္ေျပဦးမွေလ.."

"ကဲ...အဲ့ဒါေတြထားပါအဲ့ဒီေခြးကိုလူေတြဝိုင္းမရိုက္ၾကဘူးလား..."

"ေခြးရူးပါဆိုမွ ဘယ္သူက ရိုက္ရဲမွာလဲ...ငါလန္႔ေအာ္လိုက္လို႔ေနမွာ ေခြးကခုန္ဟပ္ၿပီးဖင္ကိုကိုက္ခ်လိုက္တာ ေခြးနဲ႔ငါနဲ႔ လံုးေထြးသြားတာေပါ့ ငါ့လက္ေတြကိုလည္းကိုက္သြားတာ...မုန္႔ဟင္းခါးသည္ ဦးေလးႀကီးက လက္ေဆးေရေတြနဲ႔ ပက္လိုက္မွ ေခြးရူးက ငါ့ကိုကိုက္ထားတာလႊတ္ၿပီး ထြက္ေျပးသြားတာ"

"အခုဘာလုပ္ထားလဲ...ေဆးရံုကျပန္လာတာလား...ေခြးရူးကိုက္ရင္ ခ်က္ေဘးကို ေဆး(14)လံုးဆိုလားထိုးရတာတဲ့ေနာ္"

"ကားေမာင္းတဲ့ဦးေလးႀကီးက ရြာမ(တိုင္းရင္းသားတကၠသိုလ္ရွိတဲ့ရြာသစ္ႀကီးဆိုတဲ့ရြာနားမွာရွိတာပါ)က ေခြးရူးမန္းတဲ့ဆီ လိုက္ပို႔ၿပီးမန္းခဲ့ၿပီ...ေဆးသံုးခြက္စာေပးလိုက္တာတစ္ခြက္ေသာက္ၿပီးၿပီ...ေနာက္ႏွစ္ခြက္ကသူ႔ရက္ပတ္နဲ႔သူေသာက္ရမွာ..."

"ေဩာ္...ဂါထာေတြဘာေတြနဲ႔ျမန္မာလိုမန္းတာကုတာလည္းကုေပါ့ ေသခ်ာေအာင္လို႔ေဆးရံုသြားေဆးထိုးရေအာင္ကြာ..."

"ဟာကြာ...ေခြးရူးကိုက္လို႔ ေသမတတ္နာတာတမ်ိဳး ခ်က္ကို ေဆး(14)လံုးမျပည့္မခ်င္း ေန႔တိုင္း အထိုးခံရမွာေၾကာက္တယ္မထိုးခ်င္ပါဘူး..."

"ဒါနဲ႔မင္းအမကေစ်းကေနျပန္မလာေသးဘူးဆိုေတာ့ဗိုက္ဆာေနမွာေပါ့...ထမင္းစားမလား...အိမ္ဘက္ကထၼင္းခူးလာခဲ့ရမလား"

"ေတာ္ၿပီ...ညေနက် အိမ္ဘက္ကိုေတာ့ လာခဲ့ဦးကိုစစ္"
ေနပူက်ဲက်ဲေအာက္ ေျပးထြက္သြားေသာ ကိုစစ္ရဲ႕ေက်ာျပင္ကို ေငးေနတဲ့ ေနႀကီး တိမ္ကင္းစင္တဲ့ေကာင္းကင္ႀကီးကိုတခ်က္ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။