alacakaranlık 6 :Barışın kurbanı

4

Arabada sıkıcı geçen yolculuk sonunda
Eve gelmiştik . evi gördükçe anılarımı hatırlıyor ve üzülüyordum.

_büyük baba hatırladınmı burda dururdum hep!derken bahçede yüksek bir ağacın başını gösteriyordum.

_evet olivya. hatırlamamak mümkünmü?
Sonra arkamda bir kurt olduğunu kokusundan anlamıştım. Bana dokunduğu anda elini yukardan aşağıya atarak duvara fırlattım ve

_ah!kızım ne kadar güçlüsün böyle.

_siz kimsiniz?bensizin kokunuzu hatırlayamadımda!biraz mahçup biçimde söylemiştim.

_kızım ben jacob namı deyer babanım dedi ve sırıttı yüzüm birden düşmüştü.

_pardon ama benim babam beni bırakan değil ,beni yanında iyileştiren kişidir siz değilsiniz.

_kızımsın ama!!

_hiç bir baba kızını bırakmaz! sen bırakmadım diyebilirmisin?

_kızım ne yapsaydım?gözümün önünde deliriyordun,seni öyle gördükçe ,beni  öldürmelerini istiyordum !

_ama bir şeyi hesaba katmıyordun çünkü delirmiyordum!!her gün onlarla savaşırken senin yanına bile yaklaşmasınlar diye o kadar uğraşırken senin beni deli sanmandan bıkmıştım!!
İyiki beni vermişsiniz aroya yoksa nasıl bağlanacaktımki !
Babam bana sinirle bakıyordu ve bağırarak

_o adamın koynuna giren bir kızım olamaz benim!!beni gerçektende incitmişti carlisleye sarıldım ve,

_beni anlamayan bir babamda yok benim!! derken ona arkam dönüktü gözlerim yaşlıydı yaşlar akıyordu ama sesime yansıtmıyordum.carlisle bana baktığında zihnine girmiştim ve ona ne isterse onu düşünmesini söylemiştim oda başıyla onayladı ama aslında gidip konuşacaktı ama benim umrumda bile değildi . Carlusle jacob yanına gittiğinde benim aro ile aramdaki bağın baba-kız ilişkisi olduğunu duyunca dediklerinden pişman olmuştu. Benle konuşmaya geldiğinde , sadece ağlıyordum. Yanıma oturdu ve,

_kızım ben çok özür dilerim sana bö-

_dileme eğer dilersen kabul etmiyceğim.sen bana inanmadın !hep inanmadın bana! Gitmek istiyorum babamın yanına ,
senin yanında kalmak acı veriyor bana .gene kafiye yaparken ağlıyordum göz yaşlarımı silip ,

_kızım sana ne zaman inanmak istesem aklını kaçırıyordun canavarlardan bahsedip duruyordun. Nasıl inanırdım?

_senin yapamadığını benim babam yapardı,o gözümde kahramandı ama beni deli diye bıraktığında çoktan öldü o sırada kurtarıcım geldi bana sevgisini ve inancını verdi bense ona bir kız evlat verdim.

_kızım o baban hala canavarlara inanmıyor ama sana inanıyor.

_canavarlar gerçek carlisleye fısıldadılar inanmassan ona sor!! Carlisleyi zihnine girip çağardım ve geldi

_canavarların kraliçesi ,gölge ruhların ayı kızın olivyadır.

_ben ayın veliahtıyım.

_ carlisle gerçektende öylemi?

_evet jacob bana fısıldayan genç gölge ruhunu öldürdü.

_kızım ben-

_hiç uğraşma konuşmak istemiyorum.
Özrünü istemiyorum hatalarını örten içimdeki kahraman babaydı o öldü!derken ağlayıp kaçtım o sırada biri önüme çıkmıştı kısa siyah saçı minyon tipi ve harika bir yüzü vardı. Bana bakıp

_meraba olivya hoşgeldin eve ,ben aç olduğum için başım dönmüş ve onun üstüne düştüm. o beni tuttu ve omzuna attıp hızla eve doğru kaşmaya başladı. Ben ona