changbin
iyi olduğuna emin misin
apar topar gittin
konuşturmadın da beni
jisung mesajları tepeden okuyup iç çekti. changbin'e karşı kötü hisler beslemek istemiyordu çünkü tek güvendiği arkadaşı oydu fakat, minho sağolsun, içinde küçük bir şüphe oluşmuştu.
grubun bölünmesine sebep olan kendisiydi ama changbin'i yanında kalması veya diğer ikisiyle iletişimini kesmesi için zorlayan o değildi. hal böyleyken, changbin yıllardır ikisiyle de buz gibiyken, aslında öyle olmadığı şüphesi jisung'un canını çok sıkıyordu. güvendiği dağlara kar yağmış hissiydi bu.
'keşke...' diye iç geçirdi. 'kurabiye olayından sonra changbin'in evine gitmeseydim.'
daha önce aklına bile gelmediğinden olsa gerek hiç fark etmemişti fakat evde felix'in birkaç parça eşyasına denk gelmişti. kandırılmış ve hayal kırıklığına uğramış hissediyordu. böyle hissetmekten ise nefret ediyordu.
şüphelerin onu yiyip bitirmesine daha fazla dayanamayacakmış gibi hissetti.
jisung
diğer ikisiyle konuşuyor musun?
changbin
neden birden soruyorsun
kurabiye olayında mısın hala?
dünyada sadece bir kişi yemiyor ya onu jisung
jisung
bilmem
benim yüzümden onlara sırtını dönmek zorunda değildin sonuçta
changbin
ne hyunjin ne de felix'le konuşuyorum
inan bana
nedense hiç inanmak istemiyordu fakat daha fazla kurcalamasına da gerek yokmuş gibiydi. olağan can sıkıntısıyla yatağına girdi ve gözlerini kapattı. gece uyanacağını bile bile uykunun onu almasına izin verdi.
