ASLA VAZGECME

75 10 7
                                    

Ellerini siyah pantolounun cebine sokmuş, hafif rüzgârda saçları dalgalana dalgalana yürüyordu Derin. Gözleri farklı desenli taşlardan oluşan yere baka baka gidiyordu.

Daha yarım saat önce yeni bir dostluk mu yazmıştı hayati? Sorular soruyordu. Daha demin diğer arkadaşlarina sarildiginda hic hissetmedigi bir şey hissetmisti Denize sarilirken Derin..

 

Bu dile gelmeyen ama kalpte büyük anlamlar taşıyan bir duyguydu. Aklı sadece Deniz in aci dolu sözlerine takilmisti. Yolda yürürken kalbi dayanamadi bu içindeki tarifi olmaz aciya. En çokta Minhoyu düşünüyordu yanlış mi yapiyordu?

Tam karşısında yüzü denize dönük bir bank vardı. Hızla oraya yöneldi Derin. Ağlıyordu... delice yanıyordu kalbi. Her şey üst üste geliyordu. Hayati... gitgide farklilasiyordu.

Hic bu kadar ağladığını hatırlamıyordu Derin. O sırada yanına yaşlı ve bir o kadarda gözlerinden hâlâ kalbinin genç olduğu anlatan bir amca Derinin yanına. 

Derin daha daha çok ağlıyordu. Hayır diyordu kendine Hayır. Gözyaşları şimdi akmamaliydi.

"İyi misiniz küçük kiz? Bir sorun mu var? " adam bunları söylerken Derine bakmıyordu.

"Ah ah şey ben iyiyim Teşekkürler. " Derin bunları söylerken daha bir aglamaya başladı.

Uzun bir ic çekti yaşlı adam ve

"Neden ve kimin yüzden bu kadar ağladığını bilmiyorum. Ama  biliyor musun küçük kız?  Biliyorum ailen ve yakınların sana bunu defalarca söylemiştir. Yani bu hayat uğruna  bu denli gözyaşlarınin degmeyecegini... ahh küçükken hep  ailem bana bu  sözü söylerdi. Küçüktüm ya hani büyüyünce hayatın bana neler yaşatacagini bilmiyordum.  E halbuki bu sözü hiç umursamiyordum. Ama ne biliyor musun ? Keşke onları dinleseymisim. En azından küçük yaşımda hayatimi biraz olsun güvence altına almış olurdum. Demem o ki kızım her neden kendini bu kadar üzüyorsan üzme.  Bunun kolay olmadığını biliyorum. Ama diren... Eğer bunu yapabilirsen acını fazlasıyla eritmiş olursun.

Derin yaşlı amcaya dikkatle bakıyordu.  Haklıydi. Ailesi,  yakınları, öğretmenleri,  kitapları hepsi bunu ona söylüyordu. Ewt o da umursamiyordu bu sözü.  Acaba gercek miydi?  Bunları düşünüyordu Derin.

Dalgalı denize bakarak;

"Amcacigim sizce sizi hiç tanımayan birine aşık olmak doğru mu? Sizden kilometrelerce uzak olan birine? Aslında biliyorum fazla saçma.  Ama nedense icimden bir yer bana hergün bunun saçma olmadığını söylüyor.  "

 

Sonra yaşlı amcaya bakti Derin.  Adam gülümsüyordu. Ama bu yilları

Anlatan bir gülümsemeye benziyordu. DERIN bir ic çekti yaşlı amca.

"Aşk zamansizdir genc kız.  Bir bakarsin hiç yapmam dediğin şeyleri onun uğruna yapmışsın. Aşk engeli sevmektir. Eğer bana bu soruyu soruyorsan sana haykırarak şunu söylerim " aşk zamani, nedenini,  kişinini ve en çokta ani bilmeden derin bir denize kapilmaktir. Asla sacma değil.. " neden bilitor musun?  Ask saçma olsaydı aşk olmazdı.   Değil genc kız değil.  Yasadığın, içinde büyüttüğün bu aşk saçma değil"

"Anlamıyorum yani gerçekten aşk için hic yapmam denilen şeyler yapılır mi? " kafasını salladı Derin

"Ne yapılabilir mesela? "

Uzun bir süreden sonra ilk defa yüzünü Derine döndürdü yaşlı adam. Gözlerini isaret etti.

"Bunun gibi  mesela. .. asla ama asla gözlerimden vazgeçmem demiştim. Gözlerim benim silahimdi. Her şeyi onunla kesfederdim. Keşif  yaptığım bir gün onu gördüm.  Sapsarı uzun saçları,  harika bir fizigi ve muazzam bir güzelliği vardı.  İlk görüşte aşk budur demiştim o an.. her gün gözlerimle yani silahimla onu izledim her bakışta biraz daha aşık oldum ona. Bir gün evde otururken haberlere onu bir haberde gördüm. .. kaza yapmış.  Gözlerinin hic goremeyecegini söylüyordu haberler.  Ne yapacağımı bilemiyordum. Ağladım.  Ama aklıma ilk gelen şey ne oldu biliyor musun?  Gözlerim onun olacaktı.  Hızla hastaneye gittim ve doktorla konuştum ama o benim olduğumu bilmeyecekti. Ameliyathaneye alındım. ..Yanı başımdaydi... kocaman bir uykuda yatıyordu... uyandigimda her şey karanlikti. Bunu alisabilecegimi sanmıyordum. Ama alıştım o hâlâ gözlerinin kime ait oldugunu merak ediyor.  " Derine dondu ve

"Ama ne biliyor musun?  Hic pişman değilim. Çünkü ben ona  hâlâ aşığım... demem o ki kalbinde aşkını hiç kaybetme. Onun için her şeyi yap.. gerekirse km'leri aş... asla vazgeçme asla... bu yılları yaşamis bir amcadan sana büyük bir öğüt. Asla vazgeçme.  Diyeceksin sizin hikayenizle pes etmenin ne alakası var. ... defalarca ona aşık olduğumu söylemek istedim ama olmadı ve şimdi hep ondan kaçıyorum. Onun olduğu yerleri biliyorum ve oraya gitmemeye calsiyorum.... son kez küçük genç kız son kez ASLA VAZGECME vazgectigin gün bittin demektir.. 

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^ not:

Arkadaslar biliyorum hâlâ bir aksiyon yok fakat ben ani anına anlatıyorum her şeyi. .. Umarım begenirsiniz

AŞIŞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin