pepsis

final | mektup

Gözlerimi araladığımda, başım fazlasıyla ağrıyordu. Yanıma baktığımda Jeon yoktu. Kaşlarımı çatarak doğruluğumda, banyoda olabileceğini düşünerek yataktan kalktım ve hızlıca banyoya doğru yürüyüp kapıya birkaç kez vurdum.

"Sevgilim, içeride misin?"

Ses gelmediğinde, kapıyı sertçe açtım ve içeriye göz gezdirdim. Yine ortada yoktu. Neden gözlerim dolmaya başlamıştı ki? Kalbimde acı bir his vardı. Her an yere düşüp bayılacakmış gibi hissediyordum.

Onu kaybetmişim gibi hissediyordum ama daha kazanamamıştım. Beraber uyumuştuk, onun kokusunu içime çekmiştim. Her şey mükemmeldi. Pekala şimdi ne olmuştu? Nereye gitmişti? Sevgili olduğumuzu düşünürken neredeydi? Boğuluyormuş gibi hissediyordum ya da kapana kısılmış gibiydim.

Yüzümü buruşturarak şaşkınca yatağa geri yürüdüğümde tam Jeon'u aramak için telefonumu elime alıyordum ki, komidinin üzerinde duran mektubu ve kolyeyi fark ettim.

Şaşkınca komidine doğru uzanarak, kolyeyi es geçtim ve mektubu elime aldım. Hızlıca açarak, okumaya başladım.

Sevgilim, Lisa'ya.

Lisa'm, güzelim, bir tanem, her şeyim.

Sanırım bu sana yazdığım 20. mektup. Sürekli ağladığım için
mektuplar mahvoluyordu. Umarım bu mektubu tamamlayabileceğim.

Öncelikle, en baştan başlamak istiyorum. Bana mesaj attığın günden. Belki şok olacaksın ama sen bana mesaj attığında, ben zaten seni seviyordum Lisa. Ben sana platoniktim. Taehyung'la aramız iyidir. O benim yakın dostumdur. Sırf senin dikkatini çekmek için kavgalıymışız gibi davrandık.

Sana karşı hislerim o kadar yoğunlaşmıştı ki, artık dayanamadım ve Taehyung'un yanına gittim. 'Lisa'ya aşığım' dedim. Bana, senin uzun yıllardır Jeon isminde birini aradığını söyledi. Buna çok şaşırdım. Tam adım olmasa da, ismim Jeon sayılırdı. Taehyung'a dedim ki, bu kızın bana mesaj atması lazım. Bu kız benim kaderim. Buna emindim. Onu kendime aşık etmem lazım dedim. Sen biraz sert biri gibi gözüküyordun. Bana aşık olmazsın diye düşündüm. Adım atamadım.

Taehyung bana mesaj atman için seni ikna etmeye çalıştı ve uzun bir süre sonra başarılı oldu, bana mesaj attın.

'Ben okuldan senin için önemsiz biriyim.'

Sen en önemliydin Lisa.

Ben seni deli gibi severken, sen sadece adım Jeon olduğu için beni seviyordun.

Pepsis kitabını okuduğumda, şok oldum. Jeon bana çok benziyordu. Sevdiği her kadın tarafından terk ediliyordu. Aklıma direkt annem gelmişti. Ailesi Jeon'a hiç destek olmamıştı. Benim de olmadı Lisa.

Ama ben tamamen Pepsis Jeon değildim. Sen bunu değiştirdin Lisa. Beni terk etmedin. Sana çok teşekkür ederim, bana böyle bir acıyı yaşatmadığın için.

Babam annemi, küçüklüğümden beri döverdi. Gece kavgalarından uyuyamazdım. Babam işten eve gelirdi. Her gece kavga ederlerdi, babam annemi döverdi. Ben de yorganın altında onları dinlerdim, ağlardım. Ama uyuyormuş taklidi yapardım. Anneme çok düşkün bir çocuktum. Gururum incinirdi. Küçücük çocuktum. Babama gücüm de yetmezdi. Annemi kurtaramazdım. En büyük hayalim annemi babamın elinden kurtarmaktı.

Anneme yardım edemedikçe kahrolurdum. Sessizce ağlamaya o kadar alışmışım ki, şu an bile bağırarak ağlayamıyorum.

Sana siyah renkten nefret ettiğimi, benim için tehlikeyi çağrıştırdığını söylemiştim. İşte bu yüzden Lisa. Siyah gecedir. Gece olduğunda babam, annemi döver. Ben de bu yüzden geceden nefret ederdim, siyahtan nefret ederdim. Siyah tehlikeydi.