MELEĞİM (Kısa bir ara verildi)

"Baban Her Şeyi Öğrenmiş" ~2

Sabah annemin sesiyle uyandım. Yanıma gelmiş saçımı okşuyordu.

"Güzel kızım hadi uyan"

Yavaş yavaş gözlerimi açtım. Ve annemin yüzüne baktım. Kaşı patlamıştı. Hemen babamın yaptığını anladım zaten ondan başka kim yapıcaktı ki?

"Anne kaşına ne oldu?"

Cevabını biliyordum aslında. Annem bir süre sessiz kaldı bende sustum annemi izliyordum. Kaşı hâlâ kanlıydı silmemişti. Hemen banyoya koştum ve pansuman setini aldım. Zenginler gibi odalarımızda banyo yoktu hepimizin ortak banyosu vardı. Normalde pansuman seti de yoktu ama bir kaç ay önce babam annemi çok kötü bir şekilde dövmüşdü ve artık pansuman seti gerektiğini düşünmüştüm. Tabi ki babam almadı. Aslında söyledim ama 'ona para veremem' demişti. Bende hayallerimi gerçekleştirmek için kenara ayırdığım para ile almıştım iyi ki de almışım. Annemin yanına geldiğimde ağlıyodu. Hemen yatağa oturdum ve yavaş bir şekilde pansuman yaptım. Nasıl vurmuşsa artık eli kırılsın inşAllah. Annem yüzüme bakmıyordu daha doğrusu bakamıyordu. Sanki onun bir suçu varmış gibi. Bunu fark edince hemen annemin yanağını tuttum ve kendime çevirdim. Göz göze geldik ve ben konuşmaya başladım:

"Annem, bir tanem benim sakın üzülme ağlama sana söz veriyorum seni bu adamdan kurtaracağım. Sen benim güçlü meleğisin seni çok seviyorum meleğim"

Ben hep anneme meleğim derim annemde bana. Meleğim, ne kadar hoş geliyor kulağa. Güzel olsam da, olmasam da. Bugün emirle buluşacaktım. Bana çok önemli bir şey söylemek istiyormuş. Aslında ne olduğunu tahmin ediyorum. Artık ilişkimizi açıklayalım diyecekti. Hep diyordu ama olmaz diyordum. Bu sefer sesi de kötü, hüzünlü geliyordu.

Hemen yataktan kalktım ve banyoya girdim. Rutin işlerimi hallettikten sonra mutfağa indim. Annem kahvaltı hazırlıyordu. Hemen yanına koştum ve belinden sarıldım. Canım annem onu her şeyden çok seviyorum. Her konuda yanımda oldu ve emir'i bilen tek kişi annem ondan sır asla saklayamam.

Annem yüzüme baktı. Saçımı sevdi yazık der gibi kafasını salladı acıyordu bana. İşte o an anladım kötü bir şey olduğunu annemi hemen oturttum ve bende karsısına oturdum. Anneme 'ne oldu' der gibi baktım. Annem söze başladı:

"Güzel kızım benim, canım, birtanem çok özür dilerim meleğim"

Ne olduğunu anlamamıştım. Annem yüzümü sevmeye devam etti. Yüzümü inceledi. Bir şey olmuştu belliydi şimdi bir şey söyleyecekti ve ben mahvolacaktım. Önce sessizce bekledi doğru zamanı ve tam söze başlayacakken ben ondan önce davrandım ve söze girdim. Biliyordum çünkü kötü bir şey olduğunu bu yüzden de korktum

"Anne babam nerede?"

"Akşam geldi sonra gitti meleğim"

Tabii canı sıkılmış annemi dövmeye gelmiş. Annem tekrar konuşmaya başladı:

"Meleğim, öncelikle telaş yapma ama baban herşeyi öğrenmiş"

Tekrardan merhaba çaklıtlarım. Nasılsınız? Bu bölümü biraz uzun yazmaya çalıştım. Oy vermeyi unutmayın. Kendinize çoook iyi bakın ve takipte kalın. Sizi seviyorumm✨