✨🌹"Aşk hissettiğin bütün duygularla aşk ve güzel meleğim ben senin en ufak hücrelerine kadar bütün duygularımla seviyorum. İşte, buradayım . Benliğim, saf ve sonsuz sevgim ile. Ve işte karşındayım, beni sevmesen bile"✨🥀
Aşk, tüm dünya insanlarının...
Elveda mı? Gerçekten bu kadar basit miydi? Korkak işte ne olacak. Evet peşimizi bırakmazlardı ama en sonunda kabul ederlerdi bizi ama bitti artık Emir benim için yok artık. Onun yüzünden hayatım mahvoldu. Evleniyorum ve bunun telk sorumlusu Emirdi. Eğer babama söylemeseydi. Şuan her şey daha güzel olabilirdi...
3 gün sonra...
Annem saçımı yapıyordu. Altımda lila renk uzun beli kemerli bir etek üstümde ise aynı renk kolları balon şeklinde olan yarım kıyafet vardı. Saçlarım balık sırtı idi. Çok güzel olmuştum babam çok nadir para verirdi kıyafet almam için ama bu sefer iyi para vermişti. Biliyorum böyle demem yanlış ama kesin adam çok tipsiz. Neyse önemli olan tipi değildi o adamla hayatımı geçirmemdi.
Nasıl bir insandı acaba ? Yalvarsam evlenme benimle diye acır mıydı bana? İstemiyorum desem gurur yapar mıydı? Zil sesi ile kendime geldim. Ve işte zorla kapıda görücümü bekliyordum. Şaka gibi ama gerçek. Önce yaşlı bir teyze geldi. Gülümsedi babamın kaş göz işaretleri ile kadının elini öptüm. Daha sonra bir adam girdi bu adam doğal olarak babası olmalıydı. Daha sonra genç bir kadın bu kadında annesi. Onlar ellerini öptürmediler. Sarılıp gülerek geçtiler sadece sonra bir kız girdi. Yüzüme bile bakmadan içeri girdi.
Ve işte sonra o geldi elinde çiçek ve çikolata vardı. Ve benim kriz geçirme vaktim gelmişti. Ben size bundan bahsetmedim dimi? Ben çikolata krizleri geçiririm. Çikolata gördüm mü okey o çikolata yenecek dayanamam. Ben adamdan daha çok çikolatalara bakıyordum. Annem krize girdiğimi anladı ve hemen çocuğun elindeki çikolatayı aldı ve sehbaya koydu çikolatayı görmeyi kesince birden çocukla göz göze geldik. Bunu bir ana doğurmuş olamaz. Tamam tamam çok abarttım ama ciddiyim çok yakışıklıymış. O koyu gözler, kahverengi karışık saçlar, kaslı bir vücut, boy desen en az 1.95 vardır gökdelen mübarek. Hiç böyle tahmin etmemiştim. Bu arada benim boyum 1.67 aramızdaki farkı canlandırdınız mı gözünüzde ?
Neyse içeri girdi önce annem ve babamın elini öptü annem ve babam içeriye girince bana doğru eğilerek gülümsedi ve sonra cebinden çikolata çıkarttı. Onun gözleri ve çikolata ile döngü yaşıyordum bir ona bir çikolataya bakıyordum. Ne dermiş gibi kafamı salladım. Ve o da
"Çikolata krizine gireceksin birazdan al bunu ye iyi gelir meleğim" dedi ve göz kırparak içeriye geçti.
Nasıl yani ya ?! Şimdi bu benim çikolata krizim olduğunu nerden biliyordu bu biiirrr, bana neden meleğim diyordu bu ikiii ve niye bu kadar yakışıklıydı buda üç. Hemen ağzıma çikolatayı attım ve içeriye geçtim. Genç kız dışında herkes birbirine gülümsüyordu. Kız büyük ihtimalle kardeşiydi. Kahvelerini nasıl içtiklerini sordum ve kahve yapmaya gittim. Peşinden o kız geldi. Bana bakıp sahte bir gülüş yerleştirdi yüzüne ve hemen ciddileşti.
"Abimle evlenmek istiyor musun?"
"Hayır!"
"Sana yardım edebilirim çünkü bende abimin evlenmesini istemiyorum. Bu arada ben nehir"
Evet bir dizi olsaydık kesinlikle nehir kötü kız olurdu. Çok güzeldi. Ama neden yardım etmek istediğine anlam veremedim.
"Niye bana yardım etmek istiyorsun ki?"
"Bende 18 yaşındayım ve empati yapabiliyorum. Yardım etmemi istemiyorsan ben gidiyorum."
Tam arkasını dönüp çıkacakken seslendim
"Tamam, yardım et bana lütfen"
Sırıttı ve yanıma geldi ve fısıldayarak
"Abimin kahvesinin içine tuz, biber ne buluyorsan koy abim çıldıracaktır."
Kafamı olumlu bir anlamda salladım ve dediğini yaptım. Kahveleri götürdüm. Ağlıyordum. Evet ağlıyordum sessizce gözümden sadece yaşlar akıyordu. Hemen kahveleri dağıttım. Ve Emire mesaj attım.
Kime: Emir Bursin
"Emir beni istemeye geldiler"
Ama sonra pişman oldum. Gurursuz muydum ben adam bana resmen elveda dedi. Tam mesajımı geri almaya karar vermiştim ki mesaj geldi.
"Kim gelmiş peki?"
Yok ya bu çocuk gerçekten tam bir adi. Sevdiği(!) kızı istemeye gelmişler Emir bey hâlâ kim olduğunu merak ediyor.
"Ne yapacaksın Emir sana ne kim olduğundan beni istemeye geldiler diyorum ve sen hâlâ kim olduğunu mu merak ediyorsun sana inanamıyorum."
Dedim ve engelledim. Canım o kadar çok yanıyordu ki. Hemen arkadaşıma hatta kardeşime mesaj attım 3 yaşından beri beraberdik. Ne zaman ihtiyacım olsa yanımda oldu. Hatta babamla konuşmak bile istedi vaz geçirmek için.
Kime:Alişim🦍
"Aliş geldiler"
"Kimler görücüler mi ?"
"Evet"
"Meleğim sakin ol sen merak etme ben gerekirse seni kaçırırım. Kardeşin her zaman yanında tamam mı ?"
"Canım kardeşim iyi ki varsın "
"Sende meleğim"
"Ben daha sonra sana yazacağım şimdi kapatmam gerekiyor"
"Tamam haber vermeyi unutma!"
"Tamam"
Telefonu kapattım ve kapıdan dinlemeye başladım. Çok bir şey duyulmuyordu. Ama babamın bağırışını duydum.
"VERDİM GİTTİ!"
Mutluluğa bak ya resmen para alacak diye bu sevinç. Annem yanıma geldi makyajımı tazeledi ve içeri geçtik. Makyaj yapmayı hiç sevmem hatta nefret ederim ama annemin zoru ile yaptım. Annem pek de yapmazdı ama babamın vurduğu belli olmasın diye ara ara yapıyordu. Sonra yanlarına gittim ve o adam gülerek bana bakıyordu.
"Artık yüzüğünüzü de nişan da takarız çocuklarım"
Oturdular bense odama gittim ve çikolata yiyerek ağlıyordum. Kapım çaldı 'gel' dedim. Sonra birden ayağa kalktım çünkü o çocuk gelmişti.
"Selam nasılsın?"
Nasıl mıyım? İyiyim canım zaten babam beni daha demin tanımadığım bir adama para karşılığında vermedi.
"Sana ne ki ya"
"Meleğim yapma böyle lütfen"
Selamlarr sevgili çaklıtlarım. Nasılsınız? Umarım iyisinizdir. Bu bölümü aslan parçalarımdan biri olan okyanusuma ithaf ediyorum ve aramızda geçen bir yazıyı sizinle paylaşmak istiyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
