CHAPTER 9

488 40 6
                                    

SINIMULAN nang linisin ni Ira ang mga damit ni Lady Fria. Ipinag-maya niya na lamang ang pagkain, tutal sanay naman siya na hindi kumakain sa tamang oras. Hindi na rin niya nahagilap ang Hari, narinig niya sa kapwa tagasunod niya na may nangahas na nagmatyag sa labas ng kaharian. Anito, galing ito sa ibang kaharian.

Agad itong nadakip at ngayon nga ay pinuntahan at kinausap ng Hari. Hindi rin alam ni Ira kung bakit kailangan pang linisin ang damit ni Lady Fria gayung mga malinis naman ito. Ngunit dahil isang hamak na tagasunod lamang sya'y sumunod na lamang siya sa utos nito.

Hapon na ng matapos siya sa pagsasampay ng mga labahan. Naisipan niya na ring ligpitin ang mga ginamit niya pagkatapos niyang mamahinga ng saglit sa lilim ng isang puno. Kanina pa din nagwawala ang tiyan niya dahil wala pa iyong laman.

Nang makarating sa kusina ay halos mapasimangot siya nang wala ng natirang pagkain para sa kanya. Napabuntong hininga na lamang siya bago kumuha ng mansanas para gawing pantawid gutom. Tyaka rin lamang niya naalala ang bilin ng Hari sa kanya, dala-dala ang mansanas ay agad siyang bumalik sa kwarto ng Hari.

Pagkabukas niya ng pintuan ay bumulagta sa kanya si Lady Fria na nakahiga mismo sa kama kung saan sila nagsalo ng Hari. Kita niya ang manipis na kasuotan ng dalaga, kita niya rin ang unti-unting pagsalubong ng magandang kilay nito.

" Ano sa tingin mo ang ginagawa mo dito?"

Tanong nito, mula sa pagkakahiga ay umupo ito kaya naman halos kita na ang singit ng dalaga. Halos mapipi siya, hindi alam ang sasabihin. Hindi niya mawari kung aalis na lamang siya o mananatili. Ayaw niyang makulong sa lugar kasama ang babaeng mapapangasawa ng Hari ngunit ayaw rin naman niyang umalis at madama ang galit ng Hari.

Pinagkrus ni Lady Fria ang mga braso nito sa harapan ng dibdib bago siya pinagtaasan ng kilay. Nahulog ang mansanas na kinakain niya dahil nagsimulang manginig at mamawis ang mga kamay niya. Dahil sa kagaraspalan niya ay napaikot na lamang ni Lady Fria ang kanyang mga mata, mata na nananalamin ang galit,selos,pagkamuhi at pagkadisgusto sa kanya.

Hindi namalayan ni Ira ang presensya sa kanyang likuran kaya halos mapasigaw siya ng biglang may mga brasong pumulupot sa bewang nya. Mula sa init na dala nito ay alam na niya kung sino ang taong nasa kanyang likuran. Muli, makikita ang pagkadisgusto ni Lady Fria dahil sa nasaksihan.

" My King, you must've mistaken me as a servant", mungkahi ni Lady Fria.

Tyaka rin lamang napansin ng Hari ang dalagang halos kita na ang kaluluwa habang nakaupo sa personal nyang kama, kama na kung saan paburito niyang pagdalhan sa babaeng akap-akap nya.

" What are you doing here?"

Salubong ang mga kilay ng Hari ng tanungin niya ang dalaga. Hurt and pain is evident on the lady's face. Halatang hindi nito inaasahan ang tanong ng Hari. She cannot believe her own eyes seeing the King hugging some lowly servant, it should be her that is on the filthy girl's place.

" Get out!"

Nagsimulang magprotesta si Lady Fria, nagtatanong kung bakit siya ang pinapa-alis gayung dapat ang katulong ang dapat na lumayas. Kucilfer started to get pissed that is why he grabbed Lady Fria's arm and dragged her out of his room. He slammed the door right in front of the Lady's face before pulling Ira right to his chest. He sat on the bed making Ira sat on his lap. He nuzzled her neck before inhaling her scent.

" You left the room, why?"

Napalunok si Ira ng sarili niyang laway bago nag-isip ng sagot sa katanungan ng Hari.

" Kumain po ako."

He hummed then tsked.

" An apple for 4 hours?"

He chuckled before pulling her hands. Nangunot ang nuo ng Hari bago tinignan at inispeksyon ang kamay niya. There are little bruises and cuts on her hands. Nasobrahan sa paglaba kaya siya nagkandasugat-sugat. Sanay na siya tuwing naglalaba ngunit parang ikinagalit iyon ng Hari base na rin sa ekpresyon nito sa mukha.

" Where did you get this?"

" Tumulong lang ako sa paglilinis ng mga damit, isa pa natural lamang na magkaroon ng sugat kapag naglalaba. Ayos lang ako."

Mukhang hindi kumbinsidk sa sagot niya ang Hari dahil dumiin ang kamay nitong nakahawak sa kanyang bewang.

" Didn't I tell you to just stay in my room? I told you you're mine, I am the only one who can command you why can't you understand that?"

She bit her lips unable to reason out. He stood up and pulled her hand towards the door. He knows if he can't get an answer from her he can probably get it from others. Dumiretsyo sila sa baba at dumagundong ang maotoridad na boses ng Hari. Tinawag nito lahat ng tagasunod na naninilbihan sa palasyo, bilang Hari, lahat ng tagasunod ay nagsi-linya at naghihintay sa utos o anunsyo ng Hari.

" I had given you a command. Nobody can ask Irranna to do a task for I am the only one who can do that. To those who dared to disobey me step forward."

Halata ang pagkalito sa mga mata ng mga tagasunod. Nangangamba si Ira sa maaaring gawin ng Hari sa kapwa niya tagapag-lingkod. Samantala, gulong gulo ang lahat. Hindi dahil hindi nila alam ang bilin ng Hari kundi dahil ni isa sa kanila ay walang nangahas na bumali sa utos ng Hari. Wala silang maalala na pinatulong nila ng gawain si Ira at ang alam nila'y namamahinga ito sa kwarto ng Hari.

Kucilfer started to lose his patience, he thought no one really wants to be blame because they are surely afraid of what punishment they will take. He is mad because his woman is hurt. Ironically, he don't know why he is making this big deal knowing it's only little cuts. The devil inside him can't just calm down. His acts are definitely incongruous.

He called the guards and ask to escort all the servant outside. He made them kneel in front of him, in every each servant lies a whip handled my a knight on their back.

" If no one will admit, all shall to be blame."

Terror is evident on everyone's face. Ira keeps on pulling his hand and telling him to stop but he remained silent.

" One!"

And in sync, all the servants were given the first strike of the whip. He can hear Ira's sobs while trying to get his attention, when he is about to say 'two' he heard Ira saying she'll finally tell the person behind her cuts.

Now, he is giving his full attention on her. Waiting for the name to be told.

" Si Lady Fria", mahina nitong usal.

His jaw tightened and his eyes closed tightly for a second. He almost forgot that there's a bitch itchy for his attention, his attention that only Ira can possess.

" Pero 'wag mo na siyang parusahan katulad nila. Ayos lang ako, pakiusap!"

His eyes searched the place and it stopped on the lady that is now freaking out. Then his eyes returned to her, the only woman he considers his. He has a pure, innocent, kind and naive woman. After that night he realized he wanted to have her without clear reason. Thinking she will be someone's woman makes the beast in him grunt. He thinks this is pure madness, he don't deserve such a delicate woman, he's not worth to have an angel by his side.

She still don't know his bad side, his beast. Yet he still don't want to let go. He doesn't care at all. All he cares about is her. Seeing her eyes water only gives him the reason to protect her and...

Love her.

KUCILFER'S ONLY CONCUBINE Where stories live. Discover now