Ms. Wattpader gone Bad?!

Chapter 26

               Ezra Light Zellton

nakarating ako sa bahay na gising na si nanay, nag hahanda ng makakain, nagulat pa nga siya dahil sa gamit kung motor, nag paliwanag naman ako kaya okay na.

hindi ko na nagawang mag pahinga pa dahil gumawa pa ako ng assignment insaktong 6:40 natapos ako.

"nak kain na!" sigaw ni mama

"opo!" balik kung sigaw at lumabas na, dala ang gamit ko.

"okay ka lang ba anak?"alalang tanong ni mama

"okay lang po ako" saad ko

"nakong bata ka, pag ikaw nag kasakit, ewan ko nalang, dapat kasi wala kanang pasok pag gabi eh, di ka tuloy nakakatulog ng maayos" inis nitong saad

"ma, okay lang ako at isa pa, kaya ko pa noh ako kaya si ezra ang anak niyo"biro ko rito pero inirapan lang ako.

"sige na po tapos na akong kumain, mag ingat po kayo rito" saad ko at hinalikan siya sa pisngi at umalis na

"ay santos marimar" mahinang tili ko ng pag labas ko sa gate ay nandon si patpatin nakasandal sa sasakyan na

"patpatin ka talaga" inis kung saad rito pero tumawa lang ang gago

"sorry naman, hali kana" aya nito at pinag buksan ako ng pinto

"wag na may sarili akong motor at isa pa wala akong natatandaan na susunduin mo ako" nag tatakang tanong ko

"nag aalala lang ako, and also i miss you, di mo ba ako namiss?" nguso nito

"ang drama mo, ikaw ma mimiss ko? hmm... tanong mo sa sasakyan mo" taray ko rito

"tsk" singhal nito at naging busangot ang mukha

"ang cute mo" saad ko rito na ikinatingin niya sakin

"ano sabi mo?" may ngiting labi nitong tanong

"sabi ko bingi ka" saad ko at iniripan siya at pumunta sa motor ko at sumakay don.

"sumabay ka nalang sakin" pangungulit nito

"hindi na kailangan prof" natatawa kung saad

bumuntong hininga naman siya at lumapit sakin.

"okay fine susunod nalang ako sayon, mag ingat ka sa pag mamaniho" saad nito at hinalikan ang noo ko

that give me shiver, my heart beat skip.

what just happen?

kinilig ba ako?

ang harot mo self.

nginitian ko nalang ito at nag maniho na.

nauna akong nakarating sa paaralan kaya diritso classroom na ako.

i miss my friend, bakit ba kasi home study pa eh.

nakarating ako sa room ng payapa, yung about sakin na pagiging writer, sa awa ng diyos di pa umabot rito, maliban sa mga kaklase ko.

"anong meron?" tanong ko kay press.

nakaharang kasi sila sa daraanan ko, di ako maka punta sa upuan ko, ewan ko kung ano o sino ang tinitignan nila.

"sana all, ang haba ng hair" saad nito na ikinakunot ng noo ko

bigla nalang silang nag si tabihan, kaya habang nag lalakad kunot noo ko silang tinitignan.

"wow" bulalas ko ng makarating ako sa upuan ko.

bakit my rosas rito?

"sana all may mangliligaw" saad ng isa sa mga kaklase

agad ko namang kinuha ang letter na nakapatong sa rosas.

parang alam ko na kung sino may pakana nito.

dear my queen,

i give you 50 roses but my love for you is infinity, take care, i'm always be your king.

tangiks, napaka chessy ni gago.

"morning class" agad naman kaming napa tingin sa harap ng pumasok si zailen sa room na may ngiti sa labi.

tumingin siya sa gawi ko.

"thank you" saad ko rito ng walang tinig na lumalabas, pasimple naman itong ngumiti.

pag katapos ng klase, pumunta ako sa office niya bago ako pumasok, tumingin muna ako sa paligid, baka kasi may makakita.

"ehem" agaw pansin ko sa kanya

busy kasi siya sa pag check ng test papers.

"ow sorry! kanina ka pa?" alala nitong tanongf at tinanggal ang suot nitong eye glass.

bat ang gwapo niya?

"kapapasok lang" sagot ko

"you look like a zombie" saad nito at tinignan ako sa mukha.

"zombie agad pweding pagod lang o di kaya'y puyat" natatawa kung saad rito

tumayo naman siya at nilapitan ako at niyakap ng makalapit ito sakin.

sana all mabango.

"you need rest, at isa pa you've been busy lately baka matuluyan kapa sa sakit mo, o baka naman may problema ka? di mo lang sinasabi" alala nitong tanong habang yakap parin ako

"ang cute mo, sagutin na kaya kita" natatawa kung ani.

why not?

even i my self can't hide the feelings that i feel towards him.

marupok si ako, but still, alam ko naman na ang kahahantungan namin ay maging kami.

kaya bakit pa papatagalin?

kung pwede na ngayon, baka maagaw pa.

"ano sabi mo?"gulat nitong tanong at kumawala sa pag kakayakap sakin.

"tsk, bingi? sabi ko ay hindi pala, bat naman kita sasagutin" natatawa kung ani

muntik ko nang malimutan.

pinulupot ko ang dalawang kamay ko sa liig niya sabay kawala sa salita na nag pagulat sa kanya.

"I Love You" bulong ko rito at hinalikan sa labi

and at this moment his now mine, and no one can get him away from me.

pag may umahas, sa imperno bagsak.