Ezra Light Zellton
sobrang gulo ng kwarto ko parang dinaanan ng bagyo kanina pa ako hanap hanap ng pwedeng suotin para sa mamaya.
pero lahat ata ay wala.
"batang ka, ang gulo ng kwarto mo, bakit naging ganito? ano bang pinag gagawa mo!" sigaw ni mama
"eh kasi naman po wala akong maisip kung ano susuotin ko" maktol ko at umupo.
"akala ko pa naman kung ano, anak naman, bakit kailangan pang mag pabungga? kung pwede naman maging simple lang, ipakita mo yung ikaw" saad ni mama
"alam ko yun ma, pero parang lahat ata ng damit ko ay hindi presimtable" saad ko
"anong hindi ang sabihin mo di kalang marunong pumili" saad nito at tinitignan ang mga damit ko.
"bata ka ang gaganda kaya ng damit mo" saad nito at may pinulot na pants at isang white sweeter.
"ito ang suotin mo, alam kung babagay to sayo" saad ko
sabay pakita sa isang black jeans at isang sweeter na white plane pero yung sa balikat niya 3/4 lang at may ribbon at may pag ka off shoulder.
"sure kayo ma?" tanong ko rito
"oo naman mas simple ka tignan nito" masayang saad nito
"oh sige nanga po yan napo ang susuotin ko" saad ko
ika nga nila, mother knows best.
4:00 pm pasado naligo na ako, nag prisenta naman si mama na siya raw ang ang mag ayos sakin.
"ma tapos na!" sigaw ko ng makapag bihis na ako
"punta kana sa sala!" sigaw nito
agad naman ako pumunta patungo sala at nakita ko siyang may hinahanda na gamit.
"ma kailan kapa naging make up artist at parlorista?" tawang tanong ko rito
"tumahimik ka nga, talent ko to" saad nito at pinaupo ako sa harap niya
sinimulan na niyang bugbugin ang mukha ko at ginulo ang buhok ko, just kidding.
sinimulan na niya akong ayusan, matapos ang 30 minuto ay natapos na.
"ang ganda ko ma" masayang saad ko rito
"syempre mana sakin" saad nito
naka messy bun ang buhok ko light make up pero kung titigan talaga parang liptint at pulbo lang ang nilagay ni mama, may pinasuot rin siyang kwentas sakin na crecent at earings na infinite ang disinyo.
simple lang lahat, i look innocent and full of purity, and i love it.
"oh diba maganda ka, always remember you don't need to look elegant and wear something branded or can cost a million or thousand, just be your self and show the real you, you're already beautiful, at least no plastic everything is natural" mahabang turan ni mama na ikinatanga ko
"ikaw ba talaga yan ma? na nose bleed ako" saad ko kaya ayun batok is real.
"peep!"
"oh ayan na pala ang prince charming mo, hali kana at ihahatid na kita sa labas" saad ni mama at pumunta na kami sa labas
"goodevening mama" magalang na bati ni zailen at nag mano.
"kaawaan ka ng diyos, ingatan mo anak ko hijo" saad ni mama na ikinangiti ko
"opo mama" sagot nito
"sige napo ma alis na po kami" saad ko at pumasok naman si mama napatingin naman ako sa lalaki na nasa harap ko
"tara na" saad ko rito pero niyakap lang ako nito
"you look beautiful kahit simple lang ang suot mo, never fail to amuse me" saad nito
"ikaw rin ang gwapo mo" saad ko na ikinatawa namin
"lets go" saad nito at kumawala sa pag kakayakap sakin at pinag buksan ako ng pinto.
habang nasa byahe kami, di ko maiwasang kabahan.
pano kung di nila ako gusto?
pano kung ayaw ng papa ni zailen sakin dahil mahirap kami?
baka isipin nila na mata pobri ako.
lord naman ikaw na bahala.
"hey, wag ka ngan kabahan, im sure magugustuhan ka nila" i know he's trying to lighten up the mood.
"pano kung ayaw nila dahil sa estado ng buhay ko?" tanong ko rito
"trust me gusto ka nila, alam na nila kung ano ang estado mo sa buhay and to tell you honesty exited sila na makilala ka, sila pa mismo ang nag sabi na gusto ka nilang makilala" mahabang saad nito na ikinangiti ko
maybe i was to over reacting.
kaya kumalma nalang ako.
this must be the second best.
mga ilang minuto rin ay narating na namin ang bahay este mansion nina zailen at nayon im holding his hand tightly habang nag lalakad papasok sa loob ng mansion.
hindi pa man kami nakakapasok rinig ko na ang tawanan nila sa loob.
"ready" tanong nito sakin
"im ready" saad ko at hinalikan naman ako nito sa noo at labi at pumasok kami sa loob ng may ngiti sa labi.
nakarating kami sa sala at nakita ko agad sina ate I at kuya harold kasama ang tito nito at ang anak nito.
"ehem" tikham ni zailen upang maagaw ang pansin nila
" sana all bagay" tili ni ate I
"oo nga ate, nice meeting you po" saad sa pinsan ni zailen
"ako rin" saad ko
"glad to see you again hija" saad ng tito ni zailen
"ako rin po sir" saad ko sa tito nito
biglaan naman akong niyakap ni ate ice, nakipag kamay naman sakin si kuya harold at bumulong ng 'congrats'.
"san si mom at dad?" tanong ni zailen sa kuya nito
"nasa kusina nag hahanda" saad ni kuya harold
"tara na" aya ni ate ice samin
may hawak nga pala akong cake at isang tulips na bulaklak, binili ko ito kanina pasasalamat narin sa kanila, nakakahiya naman kasi.
habang papalapit kami sa kusina di ko maiwasang kabahan, ewan ko pero mas grabe na ang kaba ko.
di ko nga kayang mapatingin sa paligid dahil para naman akong timang baka masabi pa nila mag nanakaw ako, tsk.
pero ang lame non ha.
nakayuko lang akong nakasunod sa kanila hanggang sa narating na namin ang kusina.
"dad" rinig kung saad ni zailen
"nandito na pala kayo, siya naba ang girlfriend mo anak, bakit nakayuko?" rinig kung tanong ng isang lalaki
"wag kanang mahiya hija" rinig kung saad ng babae siguro mama ito ni zailen.
kinakabahan man pero unti unti kung inangat ang ulo ko at tumingin sa harap ko.
boghs!
isang malakas na pag bagsak dahil sa pag bitaw ko sa dala ko.
it can't be.
panong?
sana mali ang nasa isip ko.
pero hindi eh my guts telling me it was him, how come?
YOU ARE READING
Ms. Wattpader gone Bad?!
Teen FictionEzra Light Zellton not totally addicted in reading wattpad, but obsessed in writing. But accidentally her Wattpad got deleted na naging dahilan para maging baliw siya kakahanap sa nag bura nito. but what if yung akala niyang binura ay di pala?
