Chapter 18

12 2 0
                                    

POV
Ezra Light Zellton

last day na ngayon, may pa program mona bago kami umalis mamayang hapon, papasalamat lang dahil pinayagan nila kaming mag stay rito.

hapon na at lahat ay naghahanda para sa pag alis, nasa waiting area narin ako, hinihintay si zailen.

*bruha may tawag ka!

"who's this?" tanong ko sa kabilang linya

"gaga naka tagaytay kalang kina limutan mo na kami" saad sa kabilang linya

si jannah lang pala

"musta?" tanong ko nalang

"heto miss ka na namin, diba ngayon uwi niyo?" tanong ni lissy

"oo, bakit?" tanong ko

"mag ingat kayo ha, gabi pa naman ang byahe niyo, maya nakapag sabi pa naman samin na silikado ang daan pabalik, dahil nag ka land slide sa ibang daan patungo pa manila" saad ni jannah

"opo ma'am"

*peep

napatingin ako sa sasakyan na bumusina sa harap ko.

"o sige na, tatawag nalang ako pag nakarating na ako sa manila, bukas nalang, aalis na kasi ako" saad ko

"sige lab u" saad nila sa kabilang linya

"lab u too" saad ko at pumasok na sa sasakyan

"sino yun?" tanong nito

"sina jannah" saad ko

sinimulan na naming tahakin ang daan pa uwi, di paman namin narating ang tres martines, kumulimlim na at umuulan rin.

"kilala mo na pala si kuya?" basag nito sa katahimikan

"oo" saad ko

"bagalan mo nga ang takbo, baka mabangga tayo, madulas pa naman ang daan" saad ko rito

binagalan naman niya, pero parang wala paring pinag bago ang takbo.

"bakit di bumagal?"

"ewan" sagot nito

"tumigil ka nga muna, bibili mona tayo ng makakain" saad ko

pero patuloy parin siya sa pag mamaneho, at ng tignan ko siya parang di maipinta ang expression ng mukha nito.

"ano ba, itigil mo muna" saad ko

"tiganan mo malayo na tuloy tayo sa tintadan, ibalik mo" saad ko

"f*ck" mura nito

"minumora moba ako ha!" sigaw ko rito

"brace your self ezra, kunin mo ang gamit mo" saad nito habang tinatanggal ang seatbelt niya

"what are you doing?" tanong ko rito

"ayaw mag break" saad nito

"what!? bakit? pano?" nag papanick na ako baka ma accedente kami.

"i dont know! wear a jacket, get your things, remove your seatbelt, tapos lumapit ka sakin" saad nito

kaba at takot ang nararamdaman ko ng ginagawa ko ang pinapapagawa niya sakin, my body is shaking, ayaw ko pang mamatay.

"calm down, baby, im here so cal down" pag papakalma nito sakin

hinay hinay akong lumapit sa kanya at umupo sa kandungan nito, habang ang isang kamay niya ay binubuksan ang pintuan ng sasakyan.

"dont tell me tatalon tayo?" kabang tanong ko

diyos ko lord, ayaw ko pang mamatay.

"oo, kaya pag bilang ko ng tatlo tatalon ka"

Ms. Wattpader gone Bad?!Where stories live. Discover now