Man of the roses/Jikook

Bir Mafya

Şaşırtmıyor yaşam artık o kadar sıradan o kadar dünki gibi.
Her rütin yerli yerinde sabah kalkıyorum harabeler bıraktığın bedene bakıyorum,
Bu yüzden nefret ediyorum aynalardan bana seni hatırlatıyor.

                                         ~Maria~

Hastanede herkes kavga ettiklerini biliyormuş gibi sesizliğe bürünmüştü karşı karşıya gelmişlerdi, Jimin'in gözünün seyerdiğini çok net görüyordu Jungkook, bu onu korkutuyordu ama yine de geri çekilmeyecekti

"Hata yapan sensin bay Park ben mi çok oluyorum, siz hep hatalarınızın acısını başkalarından mı çıkarıyorsunuz?"

Elleri titriyordu küçük dediği çocuk azının payını vermişti bunu yaptığı için Jungkook kendiyle gurur duyuyordu ona boyun eğmeyecekti

"Yoongi Taehyung'a güzel bir yemek ısmarla bir de kahve için ondan sonra gelin, benim evime gelin"

Jimin her bir adım Jungkook'a yaklaştığında o bir adım geri gidiyordu git git nereye kadar sonunda sırtı duvara çarpmış az önce durmadan konuşan çocuk şimdi suspus olmuş karşısındaki sinirden alnındaki damarları belirginleşmiş adama bakıyordu Jimin ise bakmıyor bakışlarıyla dövüyordu karşısındaki çocuğu

"Size  gidin dedim"

Yoongi, Taehyung'un kolunu kavramış götürmek için nazikçe çekiyor Taehyung ise kıpırdamıyordu bile

"Jungkook ile birlikte eve gideceğiz eşkiya mısınız be!"

"Evet Tae kurtar beni, sende çekil şurdan zorba herif!"

Jimin sabır dilenircesine ciğerlerine uzun bir nefes çekti Taehyung öne atılmış Jimin'in kolunu çekiştiriyor Jungkook ise göğsünü itekliyordu Jimin arada sarsılıyor, sarsılsada konumunu koruyordu. Taehyung'u, Jimin'in kolundan nazik olmaya çalışarak çekmeye çalışıyordu Yoongi ancak beşyüz beşle yapıştırılmışcasına koparamıyordu

"Yoongi sen onu alacaksın bense küçüğü 3 diyince"

"Ne alması?"

"Piskopat mısın be bıraksana kuş mu bu çocuk kafes gibi sardın bırakmıyorsun!"

"1"

"Tae bunlar ne diyor?"

"2"

"Ne bileyim ben daha az tehlikeli bir koruyucu bulamadın mı?"

"Tae! Konumuz bu mu şuan?!"

"3"

Son sayının söylenmesiyle birlikte Yoongi, Taehyung'u kucağına almış, jimin ise Jungkook'u sırtına almış debelendiği için kıçına bir tane yapıştırmıştı

"Acıdı ya! Bırak beni kaba insan zorba herif odun"

Taehyung şoka girmiş bir vaziyette gözleri kediyi andıran adama bakıyordu o ise yandan bir gülümseme ile gülüyordu

"Pardon ama benim bir dadye ihtiyacım yok indirir misiniz?"

"Dady mi?"

"Evet dady"

"Taehyung!"

Yoongi Taehyungu biraz daha sarmış daha sıkı tutuyordu, Jungkook ise debelenip duruyordu

"Hareket etmeyi kes"

"Bıraksana beni, istemiyorum gelmeyeceğim işte ne zorluyorsun kaba insan!"

"Yoongi buranın bir arka çıkışı var oradan çıkalım hastaneyi başımıza yıkmasınlar"

Çıkış kapısına ilerliyorlardı debelenip duran ikiliyi gayet rahat taşıyorlar arada hakaret işitiyorlardı