DİREN

AŞK Olsun ❤️

Bölüm adı: Aşk olsun❤️

+ Keşfettikce içinde kaybolmak istediğim Bi sokak gibi ama kaybolmaktan korkuyorum...

- O sokakların senin olduğunu bildiğin halde kaybolmak korkusu neden

Bölüm için şarkı önerisi: AliFiru İhtilal

Çiftlikte ki Bi haftamız bitmiş normal hayatlarımıza dönmüştük. Çiftlikteki son günümüzde Rüzgarla girdiğimiz iddiayı kazanmıştım. O ise benimle kahve içme şansını yakalamıştı. Kim uykusuzluğa daha fazla dayanır diye iddiaya girdik kaybeden kazanana kahve ısmarlayacaktı. Aslında bana kalırsa kaybedeni yoktu bu iddianın. Durum bu olunca numaramı vermeye bahanem de olmuştu. Aile yemeğinin üzerinden geçen bu bir haftada ise durmadan konuşmuş ikinci Bi iddiaya daha girmiştik ve onun kazananıda ben olmuştum. Yani Rüzgarın artık bana birde uçan balon sözü vardı. Rüzgarla konuşmayı nasıl anlatayım bilmiyorum. Aslına bakılırsa Rüzgar birazda iddialarda bilerek yeniliyor diye düşünüyordum. Uzun telefon görüşmeleri sık sık mesajlaşmalar derken Rüzgardan hoşlanmaya başlamıştım bu beni biraz korkutuyor du. Ama bana bir kalbim olduğunu hatırlatmıştı. O mesaj atınca kendimi hep gülümserken buluyordum. Bana Denizmişim gibi hissettiriyordu. O gün Rüzgar ile buluşacaktık bu beni deli gibi heyecanlandırıyordu, kafamda sürekli hayali konuşmalar yaratıyordum. Saatler süren kombin planlaması ve yine saatler süren deneyip yanılmadan sonra pembe diz kapağımın biraz üzerinde bir etek ve beyaz düz bir t- shortta karar kıldım. Hazırlanmam hem uzun hemde stresli geçmişti, görende Rüzgarı ilk defa göreceğim sanır. Antalyanın çıkışında Rüzgarın arkadaşının kafesine gidecektik. Rüzgar beni almayı teklif etti reddedezdim arabaya biner binmez ellerim titremişti ve ne yazık ki Rüzgar bunu fark etti

- Sakin ol prenses ilk defa görmüyorsun beni

- Yok ondan değil üşüdüm biraz

- Yani beni özlemedin

- Yooo hayır öyle değil

- o zaman beni özledin

- Ya rüzgar yaa

- Tamam tamam sustum özledin biliyorum

- Aşk olsun rüzgar

Bi kaç saniye kızarmış yüzüme baktı ve

- Tamam Aşk olsun dedi

Bu adam beni öldürecekti. Kafeye gidene kadar ara ara laflasakta heyecandan çokta verimli bir sohbet olmadı. Önce bol kahkahalı Bi kahvaltı yaptık. Onunla sanki yıllardır tanışıyor gibiydim. Birine ısınmanın yıllarla alakalı olduğunu düşünmüyorum yıllardır tanıdığım bir sürü insana çok yabancıydım ama o sanki doğduğum günden beri hayatımdaydı. Birbirimize sataşa sataşa kahvaltımızı yaptık sonra kahve içerken. Rüzgarın bana uzun uzun baktığını fark ettim. O kadar çok utandım ki ne diyim bilemedim ve dudaklarımdan bu cümleler döküldü

- Ee tutsana sözünü uçan balon alacaktın

- Ne kadar sabırsızsın dedi ve garsonlardan Bi tanesine göz kırptı. Garsonda elinde elliye yakın uçan balonla geldi

- Rüzgar Bi tane istemiştim

- Sen çocukkende çok severdin balonları hepsi senin alamadığım her özel gün için Bi tane var orda

- Çok ince düşüncelisin beni çok mutlu ettin çok teşekkür ederim

- Alış olurmu

- Neye

- Bana

Ona alışmak bu dünyanın en güzel alışkanlığı olabilirdi. Umarım düşünmeden çıktığımız bu yolda bizi üzecek şeyler yaşamayız. Onun yanından eve nasıl geldim hiç hatırlamıyorum. Ama bu satırları yazarken fark ettimki olan biteni tam hatırlamasam da neler hissettiğimi çok iyi hatırlıyorum bu satırları yazarken bile yüreğim ısınıyor. İnsan her şeyi unutuyor da hissettiğini bir türlü unutamıyor. Rüzgar bana bu dünyada başka Bi dünyanın da olduğunu hatırlatmış, beni ben etmiş, yüzümü gülümsetmişti. Ailedeki kimseye konuştuğumuzu söylemeyecektik çünkü gerek yoktu. Biz böyle çok iyidik. Güzeldik. Bilirsiniz işte insanlar güzel olan her şeyi mahf eder. Bir haftada üç kere Rüzgarla buluşmuş keyifli vakit geçirmiştik. Son gün ise beni eve bırakırken kapının önünde.