DİREN

Yeni Hayat

Bölüm için şarkı önerisi : Sertap erener olsun...

Kendine iyi bak beni düşünme su akar yatağını bulur....

Belki başımdan geçenleri okuyan bazılarınız beni gurursuz biri olarak gördünüz. Ama değil. Aşık olmak çok başka bir şey... Çıktığı her kapıyı çarpmasıyla meşhur olan ben konu Rüzgar olunca o kapı kapanmasın diye elimi araya koymuştum. O zamanlar çok gençtim. Emek ettiğim her şey benimle kalsın istiyordum. Rüzgar benimle kalsın istiyordum. O bana dünyanın en büyük kötülüğünüde yapsa ki buna yakın çok şey yapmıştır, ben başka çaresi kalmamış derdim. O beni bir uçurumdan aşağı atsa ben düşene kadar sırtıma değen ellerini düşünürdüm. Bana bir silah doğrultsa ben mutlaka arkamda biri vardırda beni korumak için doğrultmuştur derdim . 20 li yaşlarımın başında daha yeni yeni tanıdığım bu adamın her hatasına kılıf uyduruyordum 23 yaşına gelince fark ettimki dediği gibi o aslında beni hiç sevmemiş. Ona kızamazdım ayrıca 20 yaşındaki Deniz gibi nedenler sebepler bahaneler uyduramazdım. Onu öyle yaptı çünkü canı öyle istedi, şu kızla basıldı çünkü yapmak istediği buydu, bana hayatı dar etti, çünkü beni hiç sevmedi. Bir süre sonra Rüzgara yersiz ve fazla anlam yüklemeyi bıraktım.

Ailecek keyifle yemek yedikten sonra odama çıkıp eşyalarımı toparladım, albümleri kaldırma zamanı gelmişti, Rüzgarla olan bütün fotoğrafları ayırdım. Onu daha fazla sırtıma yük edemezdim. Ama toplu çekilmiş bir iki fotoğraf vardı ki onları atmaya kıyamadım. Bütün anılarımı o odaya koyup kapıyı kilitledim. Anahtarıda dolabımda kıyafetlerimden birinin cebine koydum. Sonra bir kibrit ve Rüzgarın ayırdığım fotoğraflarıyla balkona çıktım. Bu balkon daha önce çok mutlu ve heyecanlı bir kıza şahit olmuştu. Şimdi ise bütün duyguları ölen bir kadın vardı. Antalya yı terk etme vakti yaklaştıkça göğüs kafesim sıkışıyordu. Fotoğrafları teker teker yaktım. Sonra gözümden Rüzgara ait son bir göz yaşı döküldü, ondan sonra ben hiç Rüzgar için ağlamadım. Ne vakit yeni başlangıçlar yapmak istesem giderim banyoya önce çok iyi bir cilt bakımı yaparım. Ardından uzun bir duş ve duştan sonra yine bir bakım. Bu beni kendimde getirir yine öyle yaptım uzun uzun kendimle ilgilendim ve sabahı ettim. Antalya daki son günümüzdü ertesi güne İzmirde başlayacaktık. Kahvaltıya indim ailem işe gitmemiş benimle vakit geçirmek istemişti. Beraber uzun bol sohbetli bir kahvaltı yaptık. Azra okula gittikten sonra ben Annem ve Babam salona gittik.

Babam
- Önemsemen gereken tek şey kendi kalbin Deniz. Başkası için yaşamıyorsun. Lütfen birdaha ki gelişinde tamamen iyileşmiş ol.

Annem
- Bizim için iyileş kızım bizim için toparlan ve yoluna bak. Herşey gönlünce olsun diye çok çabaladın. Unutma herkesin ömrü kalbi gibi geçer.

Annemle babam yıllarca her konuda destekçim olmuşlardı. Onları hayal kırıklığına uğratmak istemiyordum. Bir dahaki gelişimde tamamen iyileşmiş olacaktım. Beklenmedik bir şey oldu annem ve babam çıktıktan sonra kapı çaldı. Gelen Rüzgardı.

Rüzgar
- Konuşabilirmiyiz?

- Geç

Salona geçti, peşinden geçtim içeri.

- Şey... Deniz... Ben...

- Duydun ondan geldin biliyorum. Gitmede diyemezsin onuda biliyorum çünkü artık bana yerin yok benimde sana yerim yok çünkü.

- Peki gitme desem

-  Ben kararımı verdim,  söylediğin hiç bir şey bişey ifade etmez.

- Ama sonra geri geleceksin değilmi?

- Seni neden bu kadar alakadar ediyor. Bitti Rüzgar neyini anlamıyorsun?

- Deniz kızı sen bu şehirde değilken ben nefes alamıyorum.