Garip günler ve kesinlikle ne istediğimi bilmediğim dönemler. Karışıklık ve yalnızlık içerisinde hiç başarabildiklerimi düşünmeyip tamamen başarısızlıklarıma döndüğüm yüzleşme alanları içerisinde kendimi sorguladığım zamanlar. Müziklerin bile çaresiz kaldığı, bunalmışlık hissi içerisinde nereye doğru yuvarlandığımı düşünüyorum. Aslında düşündüğüm o kadar çok şey var ki bazen saatlerce düşündüklerimi bile unutuyorum. Büyüdükçe artan sorumluluklardan kaçmak mı yoksa yeniliklerle istediğim gibi devam etmek mi? Benim bile cevabını bilemediğim, günlerin geçtiği stresli ve sürekliliği kaybeden duygular. Olması gerekenleri mi yaşıyorum ? yoksa olmaması gerekenleri mi ? Zihnimi dinlendirecek olanın kendim olduğunu bilerek bunu değilde bir metalik parça olduğunu düşündüğüm için belki de bu kadar dolu beynimin içi...
