Hislerimin bile hissizleştiği, duygu durumuma uygun bir tane bile müzik bulamayıp ait hissedemediğim trajikomik yıllar. Güçlü olan ben miydim de farkında değildim yoksa yaptıklarım mı gücümdü. Kendimi tanıdığımı düşünerek bunun sadece yüzeysel olduğunu geç öğrendim. Ben de kendimin en içlerini bilmiyormuşum. Yansıttığım tam olarak neydi ya da ben tam olarak neyi yansıttım ? Yoksa anlamadan insanların düşünceleriyle mi şekilleniyordum. Ben ne kadar ben olmuştum ki ? Gerçekten ben kendim gibi mi yaşıyordum yoksa duruma göre mi şekilleniyordum? İnsan felsefeyi en iyi kendinde bulmalıymış. Kendime çok mu yabancılaştım ? Yoksa çok mu çekindim kendimden.
'Bir gün kendimizi tanımak dileğiyle
