ERVA

2. BÖLÜM

Dokunamadığım,
Göremediğim,
Dindiremedigim
Bir Acı Taşıyor Yüreğim...
Biraz Yalnızlık,
Biraz Hüzün,
Biraz Çaresizlik.

-Hz. Mevlana-

O karanlık oda Nefise hanımın odayı açması ile aydınlandı. Karşısında ki adam ellerini Erva'nın minicik, tombul bacaklarında gezdiriyordu. Resmen küçücük bebeği taciz ediyordu.

Nefise hanım yavaş yavaş o adama yaklaştı ve bu sefer sizin şok olacağınız bir şey yaptı. Şok hali gitti yerini büyük bir mutluluk aldı.

Ve hızlı adımlar ile o adama yaklaşıp sıkıca sarıldı.

"Ah benim güzel kardeşim. Nerelerdeydin sen öyle?"

Gelen kardeşiydi. Erva'yı taciz eden pislik adam onun kardeşiydi. Ve Nefise hanım bunu gördüğü halde ses çıkarmamıştı.

Nefise hanımın kardeşi baygın gözler ile ablasına bakıyordu. Ayakta zor durarak bir birlerine sarılıyorlardı. Nefise hanım kardeşini geriye iterek tiksinerek onu kokladı ve kafasını yana çevirip böğürdü.

"Yine mi içtin sen? Leş gibi kokuyorsun. Bak enişten seni bu halde görürse çok kötü olur. Zaten seni sevmiyor burada bir dakika tutmaz sana söyleyeyim"

Pişkin bir halde sırıtarak konuşmaya başladı.

"Ablaların gülü sen varken beni buradan kovamaz eniştem"

"Bu sefer seni onun elinden alamam kerem. Hadi gel yan odaya gir yarına kadar ayılırsın. Yarın sabah kendini düzelt öyle gel Salim'in karşısına"

Gözleri kapalı bir şekilde kafasını salladı. Ablasının söylediklerini bile duymuyordu. Kolunu omzuna attı tüm yükünü Nefise hanıma vererek yan odaya girdi.

Geri dönüp minik Erva'nın yere atılan minicik pijamasını giydirdi. Erva'yı kucağına alıp elinde salladı ve kulağına fısıldadı.

"Bir an önce büyü, büyü ki kendini koru"

Arkadan gelen ses ile bebeği yerine bıraktı ve sesin geldiği yöne baktı.

"Kimden korusun kendini hanım"

"Ay sen uyandın mı? Hiç öylesine söyleyiverdim işte. Bir an önce büyüsün de kurtulalım ondan"

Kocasına söylemeye korkuyordu. Böyle bir şeye sessiz kalmayacağını ve kardeşine zarar vereceğinden korkuyordu.

"Hadi Salim geçip yatalım. Yarın sana bir sürprizim var"

İkisi kol kola odalarına girip uyudular. Bu sırada Erva uyumuyordu gözleri açık bir şekilde tavanı izleyerek gülüyordu. O bir melekti ve melekler tarafından korunuyordu.

Sabah saat sekize geliyordu. Nefise hanımın bağırması ile herkes ayaklanıp Cengiz beyin odasına girdiler. Salim bey yarı uyanık halde "ne oldu yine niye bağırıyorsun?" Dedi.

Nefise hanım resmen öfke saçıyordu. Cengiz beyin çarşafını sinirle üzerinden çekip bağırmaya başladı.

"Bak artık altına da yapmaya başladı"

Salim beyin kaşları çatıldı. Nefise hanım yetmezmiş gibi bir de o Cengiz beye bağırmaya başladı.

"Bu ne abi? Utanmıyor musun? Şimdi karım senin altını mı temizleyecek yani?"

Cengiz bey birşeyler söylemeye çalışıyordu. Ancak konuşamıyordu sadece ağlıyordu. Arkadan gelen Erva'nın ağlama sesi ile Nefise hanım daha çok çıldırdı.

Ardından Nefise hanımın kardeşi kapı kolunda belirdi. Pişkin pişkin sırıtarak eniştesine ve ablasına baktı.

"Abla işin zor valla. Birde bu adamın altını temizlemek daha zor"

birden kahkahayı bastırdı. Taaki Salim beyin ona bağırması ile sustu.

"Senin ne işin var burada ne zaman geldin?"

"Sakın ol enişte dün gece fazla içmişim. Kendimi burada buldum. Gidecek başka yerim mi var? Fena da olmadı mis gibi uyumuşum valla"

Salim bey daha fazla sinirlendi. İçki içip buraya geldiğini duyunca. Nefise hanım ise kardeşine susması için işaret yapıyordu. Kardeşi durumu anlayınca Nefise hanım durumu düzelteceğini zanetti fakat kerem Salim beyi daha çok sinirlendirdi.

"Ah pardon enişte sen alkol içmeyi de içenleri de sevmiyordun değil mi" dedi yine sırıtarak ve arkasını dönüp odaya girdi. Salim bey daha fazla dayanamayıp arkasından koşacaktı ki Nefise hanım önüne geçti.

Ama bu onu durdurmadı. Erva'nın ağlaması ile durdu. Olduğu yerden sinirini küçük Erva'dan çıkardı.

"Kes sesini artık! Ne biçim kızsın sen durmadan ağlıyorsun"

Nefise hanım bebeği odasına götürüp önce altını değiştirdi. Daha sonra da karnını doyurup geri Cengiz beyin yanına döndü.

İçeri girdiğinde kocasının Cengiz beyin elinden sertçe tutup sessizce birşeyler söylediğini duydu. Tam duymasa da ufak tefek sesi geliyordu.

"Kusura bakma abi ama bunu yapmak zorundaydım" dediğini duydu sadece. Nefise hanımı gördüğü gibi Abisinin elini sertçe bıraktı ve sinsi sinsi sırıtan yüzünü ciddiyet aldı.

Bölüm sonu

•~~~~~°~~~~~°~~~~~°~~~~~°~~~~~°~~~~~°~~~•

"Geçmişin sırları" bölüm finaline bakılırsa bu isim gayet güzel oldu djdjdksjd. Sizce ?

Kitap ile ilgili görüşlerinizi merak ediyorum lütfen yorumlara belirtin. Nasıl gidiyor?

Oy vermeyi düşünüyor musunuz? Bence de düşünüyorsunuz 💞💞