15. BÖLÜM

483 72 21
                                    

Beklemek Güzeldir,
Ama Doğru Durakta...

-CAN YÜCEL-

Kimi zaman çok şanslı olursun,kimi zaman kötü şansın yüzünden ölmek dahi istersin. Ama eğer şansız olmana rağmen hala hayatta dimdik duruyorsan güçlüsün demektir. Hemde çok güçlüsün. Erva şansızdı hayat bir kere bile yüzüne gülmemişti onun. Güldürmemişti onu.

Sevdiklerini birer birer koparmıştı ondan bu acımasız hayat. Şansızlığı dibine vurmuştu onun. Ama yine de hayattaydı, dimdik yaşıyordu, çünkü o güçlüydü hemde çok güçlüydü.

Bugün çok dua etti. Birazdan gireceği evde Onur ve ailesi olsun dedi. Onları çok özlemişti çünkü.

"Onur, Teyzeciğim, Ahmet amcacığım" diye seslendi eve girerken. Dağınıktı ev her taraf eşya doluydu. Ama bu eşyalar Onurlara ait değildi eski eşyalardı tarihi eser gibi. Ama yine umudunu yitirmedi. Bir kez daha çok sevdiği arkadaşına seslendi.

"Onur neredesin? Ben geldim. Sözünü tuttuğun için teşekkür ederim." Karşısına aniden genç bir adam çıktı. Onur yerine karşısında duran uzun ince ve dağınık sakkalları olan adam da kimdi böyle? Erva biraz irkilse de geri çekilmedi.

Genç adam konuştu. "Birine mi baktın küçük hanım? Yolunu mu kaybettin yoksa?" dedi nazik bir tonla.

Erva başını iki yana sallayıp tanımadığı adama yanıt verdi.

"Ben Onur'u arıyorum bu evin sahibi ve yolumu da kaybetmedim hemen karşıda oturuyorum." Adam gülerek başını salladı.

"Tamam anladım ama ev sahibi burada oturmayacak artık"
Erva'nın hayalleri bir kez daha yıkıldı. Ne olurdu arkadaşı geri dönmüş olsaydı buraya? Ne olurdu karşısına ikinci ailesi çıksaydı? Olmazdı olamazdı Erva'nın kaderi buydu. İstedikleri hiç olmazdı her zaman başkalarına göre yaşardı o.

"Sen mi taşınıyorsun buraya?" Dedi meraklı bir o kadar da üzgün kız.

"Hayır benim annem ve babam oturacak onlar çok yaşlı bu yüzden bu taşınma işlerini ben hallediyorum küçük hanım"

Erva anlayışla başını salladı. O sırada içeri az önce konuştuğu adamın anne ve babası girdi.

"Oğlum kim bu küçük hanım"

"Karşı komşunuz anne"

"Maşallah pek de güzelmiş"

"Teşekkür ederim" dedi Erva sevinçle. Biri ona güzelsin dediğinde ister istemez ağzı kulaklarına varuyordu.

"Eğer yardıma ihtiyacınız olursa ben size yardım ederim nineciğim" dedi merhametli Erva. Yaşlı kadın gülerek Erva'ya yaklaştı ve anlına bir buse kondurdu.

"Sağol güzel kızım"

Erva arkasını dönüp gidecekken yaşlı adam onu durdurdu.

ERVA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin