لكنها ......لى

part 29

بعد ما الكل نام خرجت نورين البلكونه
ادهم : منمتيش ليه
نورين بحزن : مش عايزه انام
ادهم : بصلي كده ... انتى بتعيطى ... بتعيطى ليه ايه إلى حصل
حضنته نورين جامد
ادهم : فى ايه
نورين بعياط : ماما تعبانه اوى يا ادهم هى مش كويسه بس قولت لبابا كده علشان ميرحش هناك
ادهم بقلق : عندها ايه
نورين : الدكتور قال إن بدايه تكوين جلطه ...... ادهم انا مبقتش قادره استحمل دا كلو انا عايزه ارجع لحياتنا القديمه قبل كل حاجه ما تحصل كانت احلى صح
ادهم : طب بطلى عياط مش بحب اشوفك بتعيطى كده
نورين : ادهم هو انتو امتى هترجعوا البيت
ادهم : لازم نرجع بكره الموضوع اتقلب يا نورين ودلوقتي ماما فى خطر انت هدخل اصحى الكل مش هينفع نستنى لى بكره
نورين : مش هينفع دلوقتى
ادهم : نورين احنا مش هنروح المستشفى احنا هنروح البيت
سليم : غلط غلط كبير مينفعش بكده هتوضحلهم كلهم أن نورين كانت عارفه ودا مش صح
ادهم : امال ايه الى صح
سليم : وطى صوتك شويه يا ادهم ...... احنا نستنى لى بكره وانتى تروحى جمعتك عادى واحنا هنطلع على البيت
نورين : بس
سليم : مافيش بس روحى نامى دلوقتى
............
تانى يوم الصبح
ادهم فهم الكل ليه لازم يرجعوا البيت
فى الجامعه
تميم : يا بنتى اقعدى باه ... نورين بكلمك
نورين بتوتر : سيبنى فى حالى
تميم : فى ايه
نورين : لما مروان يجي
ساره : ايوه طب فهمينا طيب
نورين.: لما مروان يجى
جه مروان
نورين: كويس انك جيت فى مشكله كبيره اوى هتحصل
مروان بقلق : أهدى بس فى ايه
نورين : ادهم عرف أن ماما تعبانه وكلهم رايحين دلوقتى هناك
مروان: هناك فين بالظبط
نورين : البيت
حمزه : استنى ادهم مين إلى عرف .... وازاى هيروحوا البيت يا نورين احنا مش هبل هما مش ماتوا من شهر
جيدا : المفروض
تميم : استنى بس........ انتى مامتك تعبانه اصلا ومقولتليش
نورين : محبتش اتقل عليك زياده
تميم بزعيق : تتكلمى مع مرواااااااان عادى ويعرف هو وانا خيال
نورين : ممكن توطى صوتك
تميم : وعلى ايه اوطى صوتى ما دا إلى حصل فعلا
مروان : متتعاداش حدودك
نورين : انا اعصابى تعبت ممكن تقدروا دا ..... تعبت بجد يا جماعه مروان اول واحد جه فى بالى وقتها اكيد مش هقعد افكر فى كل واحد فيكم شويه. ........ انا ماشيه مش عايزه حد منكم
   .....................
فى المستشفى
سليم : الف سلامه عليكى يا طنط ايمان
ايمان لسه فى صدمه : طب ازاى
يزيد : هقولك
فلاش باك
يوم الحادثه
يزيد بوجع : اااااه .... بابا انتو كويسين. ..... مراد
بص يزيد وراه لقاهم كلهم مغمى عليهم بس ادهم وياسر بيفوقوا ....سمع يزيد اتنين بتتكلموا
واحد منهم : الو يا طارق بيه ايوه خلاص كده الله يرحمهم واحنا مشينا خلاص
مشيوا الاتنين وخرج يزيد من العربيه وطلعهم كلهم
ادهم: هنعمل ايه دلوقتي
يزيد : اتصل بعصام أو عمر
سليم : معايا رقم عمر بس
اتصل بى عمر وبعدها وصلهم
عمر : انا اعرف مكان اقدر أخدكم عليه هى شقه
يزيد : بس الاول عايزين دكتور
عمر : على ما نوصل يكون هناك
مشيوا كلهم وراحوا هناك وبعديها بفتره اتصلوا بى مروان وحصلت كل حاجه
باك
مريم : جالكم قلب تعملوا كده
باس ادهم أيدها : حقك عليا بس كان لازم بابا ومراد وياسر يخفوا شويه
مايا : المهم أن الحمد لله انتو كويسين
ياسر : حد كلم نورين
كاميليا: صح فين نورين المفروض كانت تبقى موجوده من بدرى
ادهم : معقول راحت البيت
...................
فى البيت
طلعت نورين أوضتها
طارق : الهانم كانت فين
نورين باستغراب: انت لسه هنا ازاى
طارق : قصدك علشان طلعوا عايشين لا متخافيش إلى يغلط مره بينجح التانيه
نورين : يعنى ايه
طارق : سامعه الباب بيتفتح تحت بس هيتقفل هنا
نورين بزعيق : افتح الباب دا انت بتقفله ليه
طارق طلع مسدسه : شششش اقعدى بعيد
نورين بخوف: انا ... انا معيش حاجه
طارق : خوفتى يعنى .... امال كان فين الخوف دا من فتره
زين بزعيق : افتح الباب يا طارق مشكلتك معايا سيبها فى حالها
راحت نورين تجرى على الباب ضرب طارق طلقه صوتت نورين
مراد : انتو واقفين تعملوا ايه شوفوا الباب دا يتفتح ازاى
الحرس : حاضر
مراد : نورين .. نورين انتى كويسه
طارق: اقولهم انك كويسه ولا اموتك بجد مع انى عايز لسه اساوم ابوكى على حياتك ........هاتى الورق إلى بيثبت أن كل حاجه ليا
نورين بعياط وخوف : انت مالكش حاجه انا ولعت فى الورق امبارح لما عرفت أن زين الهلالى جلاله قدره راجل البيت
طارق بعصبية ضربها فى بطنها
طارق : غبيييييه 
كسروا الباب
زين مسكه من البدله : انت انتهيت يا طارق
طارق : لسه يا زين انا إلى بنهى اللعبه دى وبس وكان لازم تفكر في اليوم دا من زمان
مراد : خدوه من هنا
نزل طارق مع الحرس بس اول ما ركب العربيه العربيه مشيت
فضلت نورين ماسكه بطنها
يزيد : عارفه تقومى
نورين : استنى دقيقه كمان بس
زين : انا هطلب دكتور
قامت نورين براحه
نورين : لا دكتور ايه
مراد : لازم دكتور
نورين يتنهيده : يا مراد يا ابنى ياما دقت على الرأس طبول
ضحكوا كلهم
ياسر : انا مش عارف اخلص منك ازاى
نورين : ااااه ... يا غبى حاسب ..... ياريت يا جماعه انا نقول هنيجى على البيت تيجوا علطول
ادهم : معلش
نورين : انتو عرفتوا منين مكان المستشفى ...  لا متقولش مروان
..................
عند مروان
فتحيه : ابوك عايزك فى المكتب
مروان : هو بابا جه
فتحيه : طبعا ما انت داير ورا ست هانم بتاعتك هتعرف منين ابوك وأخواتك رجعوا امبارح
مروان بضيق : مش ناقص كلامك
خبط مروان على باباه
ابراهيم : اتفضل يا ابنى
مروان : انا اسف جدا والله مكنتش اعرف أن حضرتك جاى
ابراهيم: امك بتقول انك حبيت وحالك اتصلح بس هى شيفاه خربان اكتر ممكن تفهمني
قعد مروان
مروان: بنت. جميله اوى عيونها خضرا وشعرها اسود طويل هى رقيقه وطيبه بس مش مع اى حد بتحب المشاكل بس بتخاف من اقل حاجه فيها حنيه مش فى حد يا بابا عارف انا لما ببقى معاها ببقى مبسوط ميبقاش عايز اجى البيت واسيبها عملت كل حاجه علشان بس اقدر ابهر ابوها ويوافق لو حتى واحد فى الميه اننا نتكلم بعلمه هى مافيش زيها وكأنها الوحيده فى العالم كله
ابتسم ابراهيم : اول مره اشوفك بتتكلم عن بنت بالطريقه دى ممكن اعرف هى بنت مين
مروان: حضرتك اكيد هترفض بس هى بنت زين الهلالى
ابراهيم بتفاجأ: نورين بنت زين الهلالى صاحب الشركات
مروان : اه
ابراهيم: وانت مين قالك انى ممكن اعترض مدام انا مبسوط
مروان بفرحه : يعنى انت موافق
ابراهيم: طبعا موافق كفايه أنها غيرتك للاحسن
مروان بفرحه : شكرا شكرا بجد بس لو سمحت بلاش حضرتك تدخل فى الموضوع خلينى انا اتصرف
ابراهيم : طبعا
مروان : هطلع انام شويه تصبح على خير
خرج مروان ودخلت فتحيه
فتحيه: انت موافق على البت دى
ابراهيم : البت دى احسن من هانيا بتاعتك دى خمسين مره
فتيحه : بس انا مبحبش امها ومرات عمها
ابراهيم: مش لازم تحبيها مش هكسر قلب ابنك علشان تتبسطى
.....................
فى البيت
خبط الباب فتحت نورين
البائع : بيت استاذ زين الهلالى
نورين : دا الاورد إلى طالبته صح
البائع : اه
نورين : طيب ثوانى بس

دخلت نورين
نورين : يا بوب
زين : خير
نورين : فى حد عايزك برا
زين : طيب خليكى جنب ماما هنا
نورين : بس كده واحكيلها حدوته كمان
زين  بهمس : ابقى دايقيها يا نورين علشان احكيلك حدوته الاميره الميته
ايمان: يوه يا زين سيب البت فى حالها
نورين : من غيرى مكنتش هتعرف تعمل حاجه
زين وهو ماشي : محدش قالك يا حبيبتي قوى قلبك هههههههههه
نورين : أدى إلى بناخده من جوزك وعيالك
ايمان : بنت عيب كده
نورين : انا خايفه على بابا من الصدمه برا
...
زين : اتفضل
البائع : الاورد إلى طلبتوه يا فندم
زين : امممم أورد ..... كام يا ابنى
البائع : 2500 يا فندم
زين : حاضر
طلع زين الفيزا بتاعته
زين : معلش الاورد مين طلبه
البائع : نورين زين الهلالى
زين : طيب شكرا
خد زين الاوردر ودخل
زين : نوريييين
خرجت نورين
نورين : واو ايه الجمال دا كلو
زين : 2500 جنيه فى دا
نورين : دا أقل حاجه عندى يا بابا ب 10 آلاف بس
زين : وكل دا من جيبى
نورين : اده هتبقى بخيل ولا ايه
زين : مش واخده بالك انك بقيتى تصرفى كتير اوى
نورين: ربنا يخليك ليا يا حبيبى وتجبلى
زين : ماشي اتدفعيهم فى اى حاجه ممكن تتخيلها بس مش فى جرابين للموبايل يا نورين وكده كده هتغيرى موبايلك بعد فتره
نورين : بس عجبونى
ادهم : واى حاجه بتتجاب
نورين : خلاص اخر مره
زين : انا مش قصدى اكسر فرحتك بيهم بس يا حبيبتي انتى كده كده هترميهم فى الاخر فا حرام نجيب حاجه بسعر أقل والباقى نتبرع بيه للناس إلى محتاجه
نورين بتفكير : تصدق صح ياريتنى عملت كده فى الاول ..... أقولك خلاص هعمل كده المره الجايه
زين : ماشي
   ................
بليل واقفه نورين فى المطبخ
ياسر : اخرجى جوزك عايزك برا
مايا : يزيد جه
ياسر: ايوه لسه وأصل دلوقتى وشكلوا كده جايبلك حاجه حلوه
خرجت مايا
ياسر : مش فى غساله اطباق هنا
نورين : عطلانه وبابا كلم الصيانه قالوا هيجوا بكره
ياسر : مسم ست بيت شاطره يا اخواتى
نورين : بقولك ايه
ياسر : قولى
نورين. : مروان ولا تميم
ياسر : مش فاهم
نورين : يعنى اكلم مين فيهم مينفعش اكلم الاتنين
ياسر : هو فعلا مينفعش الاتنين
نورين : وطى صوتك مش عايزه حد يزعقلى ..... يعنى مش عارفه أوقات مروان مبيبقاش طايق تميم والعكس والاتنين بيضغطوا على اعصابى جامد
ياسر : لو عايزه رأى الاتنين بيحبوكى
نورين بضحك : اكيد لا طبعا
ياسر. : امال ايه هيخليهم يساعدوكى مثلا وايه يخلى مروان يدايق لما تهزرى مع تميم
نورين : دى مشكله اكبر
ياسر : لو عايزه رأى متحكميش دلوقتى بعد كل الى مريتى بيه استنى لحد ما الامور ترجع لطبيعتها هيبان كل حاجه
يزيد:«««««««««««««« يتبع »»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»