Dasha:Hey!Bu adil değil!Resmen zihnimi okuyup özel hayatımı öğrenmişsin.
Tom:O zaman zihnini kapamayı öğren.
Dasha:Asıl sen zihnimi okumaktan vazgeç.
Tom:Evine iki kez hırsız girse,alarm mı yaptırırsın yoksa bir daha hırsızın gelmemesini mi umut edersin?
Sırıtarak bana baktı.Neden bu kadar zeki ve sinir bozucuydu ki.
Dasha:Neyse ben yatakhaneme gidiyorum,mümkünse bu olayı kimseye bahsetme.
Tam gidecektimki Riddle kolumdan tuttu.
Tom:Sana bu okulda,hatta bu evrende yardım edebilecek tek kişi benim.
Dediği şeyle gülmemek için zor durdum.
Dasha:Hiç güleceğim yoktu cidden.Sen bana yardım edeceksin ve ben senin yardım teklifini kabul edicem?Komik.
Tom:Zorundasın,başka çaren yok.
Dasha:Ben gidiyorum,daha fazla senin saçmalıklarını dinlemeyeceğim.
Hızlı adımlarla yatakhaneme gittim.Yatakhanede 5 kişi kalıyorduk,bu can sıkıcıydı.Diğer kızları çok aldırmadan kabinde üstümü değiştirdim ve yatağıma yattım.
Yarın dersler başlıyordu.Kısacası yeni okul yılım başlıyordu.Dinç olmam gerekti.
Karanlık...Karanlık biyerdeydim...Aslında karanlık olduğunu bile bilmiyordum,hissediyordum.
Orman gibi biyerdeydim,etrafta korkunç büyüklükte ağaçlar vardı ve bu beni iyice geriyordu,ne olduğu hakkında bir fikrim yoktu.
"Söylememeliydin"
Sesin geldiği tarafa doğru döndüğümde yaratığı gördüm,gölge gibiydi.Ne olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu.
"Söylememeliydin"
Tekrar edince sertçe yutkundum.Ne dediği hakkında bir fikrim yoktu.Anlık gelen cesaretimle ona sormaya karar verdim.
"Neyi söylememeliydim?"
Sesim cılız bir tonda çıkmıştı,ama o ne dediğimi anlamıştı.
"Beni!"
Bağararak söylemişti,korkmama neden olmuştu.Hemen arkamı dönüp koşmaya başladım.O kadar hızlı koşuyordumki sanki bıçak saplanıyor gibi hissediyordum.
"Max! Layla!"
Onlar beni duyamazlardı...Bunu bildiğim halde onlara seslenmiştim.
Bir ağacın arkasına saklandım ve yere çömeldim.Nefesimi normale sokmaya çalıştım.
Tam kurtuldum derken arkamda beyaz elbisesi çamur ile bulanmış.Yüzü belli olmayan bir kız gördüm ve çığlık attım.
Layla:Dasha!İyi misin?!
Gözlerimi açtığımda karşımda bana telaşla bakan Layla ve yatakhanemdeki diğer kızları gördüm.
Layla:İyi misin?
Dasha:Evet.
Layla bana sarıldı,bende ona sarıldım.Şu an bok gibi hissediyordum.Artık bu kabuslardan bıkmıştım.
Layla:Astronomi kulesine çıkmaya ne dersin?
Kafamı olumlu anlamda salladım ve dolabımdan üstüme hırkamı aldım.
Layla:Astronomi kulesine gittiğimizi kimseye söylemeyin tamam mı?
X:Tamam.
Layla ile yavaş adımlarla astronomi kulesine çıktık.Açık hava ve gökyüzü bana iyi gelmişti.
Layla:Kabusunda..Ne gördün?
Dasha:Gölge gibi bir yaratık...Onu size anlattığım için bana çok kızgın.
Layla:Hey,bu bir kabus.O senin sadece kabusunda zarar veremez.Merak etme.
