Paranoayak (Tom Riddle İle Hayal Et)

12

Layla aniden gelen adamın üstüne atladı.Hepimiz şok olmuş bir şekilde bakıyorduk.

Layla:Yardım etsenize!

Bende anlık gaza gelerek diğer adamın sırtına atladım ve kafasına sertçe vurdum.

Layla:Siz ne boka yarıyosunuz acaba?!

Max yanıma geldi ve adama bön bön bakıp sonra yumruk attı.O sırada çıkış kapısı açıldı.İçeri beyaz ışık girmişti,kapı ahiret gibi görünüyordu sanki 4+5 boyuta geçtik.

X:Napıyorsunuz?!

Layla:Sence?

---

Korku treninden çıktıktan sonra dövdüğümüz adamlar maskelerini çıkarıp yanımıza geldiler ve herşeyi anlattılar.

Tanrım rezil olmuştuk,onlar zaten bu oyunun bir parçasıymış bizi sadece kovalayıp korkutacaklarmış.Layla ile ben gaza gelip üzerlerine atlamıştık ve herşeyi batırmıştık.En komiği ise bizim yanlış tarafa doğru kaçmamızdı.

Rezil olduktan sonra oradan çıktık ve yemek yemek için küçük bir kafeye gittik.

Tom:Hep sizin yüzünüzden.

Layla:Tamam kanka hep bizim yüzümüzden.

Biz yemek yerken Layla ve Tom tartışıyordu.

Tom:Senin yüzünden yanlış yere kaçtık.

Layla:En önde sen koşuyodun bizde seni takip ettik işte.

Tom sinrilenmiş gibiydi ortalığı yatıştırmak için hemen lafa atladım.

Dasha:Tamam gençler sakin olun,hepimiz aynı hataya düştük ve bence bu eğlenceliydi.Bakın kendimize hem o kadar utanç verici ve hem o kadar da zevkli bir anı biriktirdik.

Tom:Herşeye iyi tarafından bakmana nefret ediyorum.

Tom'un böyle demesi beni sinirlendirmişti.Sinirle ona baktım ve konuşmaya başladım.

Dasha:Ailem yeni öldü ve beni buraya mutlu olmam için getirdiniz.Ama mutlu değilim kendimi eğlendirmeye çalışıyorum mutlu görünmeye çalışıyorum ama hala memnun değilsiniz!Tamam rezil bi olay yaşadık ama bunun bizi üzmesine izin vermemeye çalışıyorum ama olan yine bana oluyo!

Sinirle masadan kalktım ve çıkışa ilerledim.

Layla'nın arkadan Tom'a "Gönlünü alman uzun sürer" dediğini duydum ama umursamamaya çalışarak yürümeye devam ettim.

Tom'dan:

Dasha arkasını dönüp gidince bende hemen yanına gittim.

Tom:Dasha!

Arkasını dönüp bana baktı ama sonra umursamazca dönüp yürümeye devam etti.Ona yetişmek için daha hızlı ilerledim.

Dasha'nın kolundan tuttum ve insanlardan uzak biyere  çektim.

Dasha:Bırak beni.

Tom:Öncelikle özür dilerim.

Dasha suratıma aptal gibi baktı sonra gözlerini yere doğru çevirdi.

Dasha:Pekala önemli değil.Neyse ben eve gidiyorum,sıkıldım.

Dasha tam gidecektiki onu durdurdum.

Tom:Sana bir şey daha demem gerek.

Dasha:Evet dinliyorum.

Bunu nasıl diyecektim bilmiyordum,açıkcası beni terk etmesinden korkuyordum.

Dasha:Diyecek misin?Yoksa eve gideceğim.

Ondan hoşlandığımı ona nasıl diyecektim?