Paranoayak (Tom Riddle İle Hayal Et)

14

Ağlamaya başladığımda Tom yanıma geldi ve bana sarıldı,bende ona sarıldım.

Tom:Senin suçun değildi ve olacağı varsa her türlü olurdu değil mi?

Kafamı kaldırıp ona baktım.

Dasha:Aslında haklısın ama bilmiyorum,yinede kendimi suçlu hissediyorum.

Tom yüzümü avuçlarının içine aldı ve gözlerini gözlerime odakladı.

(Fells...)

Tom:Suçlu değilsin tamam mı?Onlarını moralini bozmamak için kabusunu söylemedin ve olan da oldu ama zaten olacağı varmış.Lunapark'a gitmeseydin başka bi şekilde olabilirdi.Ona bakarsan etrafımızda birçok tehlike var ama biz fark etmiyoruz.

Dasha:Nasıl yani?

Tom:Yürürken düşebiliriz,kafamıza avize düşebilir ne bileyim yemek yerken boğazına bişey kaçar ölürsün yani hayatımız tehlike açıkcası hep bunları düşünemezsin sonuçta değil mi?Yaşıyoruz.

Gözümden bir damla yaş aktı.Tom eliyle yaşı sildiğinde gülümsedim.

Tom:Gülmek sana yakışıyor.

Bişey diyemedim çünkü donmuş gibi hissediyordum,birşeyler demek istiyordum ama diyemiyor gibiydim.Sadece kafa sallamakla yetindim.

Tom:Seni seviyorum.

Birkaç saniye bir şey demedim.Beynim neler olduğunu algılamaya çalışıyor gibiydi.Açıkcası nasıl davranacağımı bilmiyor gibiydim.Sadece boş gözlerle baktım.

Bişeyler demek istiyordum ama ağzımdan kelimeler dökülmüyordu.Siktir!Bu ne biçim duygu be.

Dasha:Ne zamandan beri?

Ellerimi tuttu ve gözlerimin içine baktı.

Tom:Üçüncü sınıfta proje ödevinde beraber olduğumuz günden beri.Nasıl anlatsam bilmiyorum hatırlarsın belki o gün üzgündün ve sana nedenini sormuştum.Sende ailenin senden nefret ettiğini söylemiştin.Bende seni teselli etmeye çalışmıştım ama tabiki başarısız olmuştum.

Dasha:Teselli etmene daha doğrusu edememene çok şaşırmıştım çünkü kaba biriydin.

Hafifçe tebessüm ettim.

Tom:Herneyse sonra üzülmediğini hayatın devam ettiğini onlar senden nefret ediyorsa en iyisi olacağını ve senden nefret ettiklerini onların yanına bırakmayacağını söylemiştin.

Dasha:Evet hatırlıyorum ama malesef öldüler.İronik değil mi?

Tom:Evet ironik ve o konuşmandan beri senden hoşlanıyorum,olumlu bi insansın ve açıkcası o gün bana çok iyi biri olarak göründün yani nasıl desem bilmiyorum.

Dasha:Neden bu kadar zamandır itiraf etmedin?

Tom:Herkes sana kaçık diyordu ve bende kendi adıma leke sürmemesi için demedim.

Son dediği beni aşırı sinirlendirmişti.

Dasha:Beni gerçek olarak sevmiyorsun!

Tom:Hayır seviyorum Dasha.

Dasha:Eğer sevseydin tüm kusurlarıma rağmen benimle olmak için çabalardın!Ama sen neymiş odono loko sorormoş.Eğer sevseydin kaçık olmam sikinde bile olmazdı!Peki bi soru daha sorucam.

Tom:Evet?

Dasha:Bana yakınlaşmak için mi sana yardım edeceğim dedin?Paranoayaklık konusunda?

Tom cevap vermedi,gözlerini benden kaçırdığında anlamıştım.Gözlerimden yaşlar süzüldü arkama bakmadan koşarak yatakhaneme gittim.

----
Selam asklarım taslaklara yeni kitap yazmaya başladım,kitabın konusu biraz değişik ve vampirlik falan da var bu kitap bitince o kitabı da yayınlamaya başlayacağım <3