Ben Sirina.
Kaos ve büyünün elçisiyim.
İntikam hırsının doğurduğu gücüm.
Ve o gün, kara bulutları delip geçen şimşekler çaktığında etrafı saran büyünün lanetini hissettim.
Etrafıma dolanıp boğazıma yapıştı. Ruhumun ilmeğini boynuma dolayıp ona itaat...
Yorum yapamıyor olsanız bile oy verin en azından. Emeklerimin karşılığını istiyorum sizden♡
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sol göğsümü avuçlarına bıraktım, Yüreğiminboşluğuyangın yeri artık.
17. Bölüm: Büyünün Anlamı.
Zihnimde sayfaları boş olan bir kitabın kapağı açıktı. Kitabın başında saçı başı dağılmış elindeki kalemle ne yapacağını bilmeyen bir kadın vardı.
Kalemi acımasızca kitabın sayfalarına bastırıp hararetle bir şeyler yazıyordu. Daha sonra geri çekilip yazdığı şeyleri okuyordu. Sanki az önce, önündeki sayfaya bir şeyler karalayan o değilmiş gibi sayfayı yırtıp buluşturduğu gibi başının üstünden arkasına atıyordu. Gözlerim arkasına kayınca bir sürü birikmiş olan buruşturulmuş sayfalar acı kokuyordu. Kadının yazamadığı kelimelerin acısı kâğıtlardantaşıyordu. Kağıtlar dili çözülmemiş ağıtlar yakıp kan ağlıyorlardı. Kadın bunları görmeyip yeniden kitaba yöneldi.
Hızla bir şeyler yazmaya devam etti. Okudu, beğenmedi yeniden yırtıp buruşturarak arkasına attı. Bunu defalarca kez tekrar etti. Son sayfaya geldiğini fark edince durdu. Yutkunarak derin bir nefes alıp yeniden yazmaya başladı. İşin sonunda olduğunu biliyordu. Bu yüzden daha istekli yazdı. En sonunda gözlerinden taşan umut ile yazdığına baktı. Okudu, bu sefer de beğenmeyip kağıdı yavaşça yırtmaya başladı. Bu son kağıttı. Diğerlerine göre daha değerliydi ama bunu rağmen buruşturup başının üstünden attı. Sonra ağır çekimdeymiş gibi arkasını döndü. Buruşturulmuş kağıt yığınlarına baktı. Parmakları usulca onlara kaydı. Parmaklarının ucuyla, acılarını deşmektenkorkuyormuş gibi okşadı. Oysa acılarını dökmeye çalışan oydu. Bu yüzden diğer elindekikalemi alıp boynuna sapladı. Çünkü yazamadığı son sayfa onun sonunu yazmıştı. Bedeni yavaşça yazıp beğenmediği kağıtların arasına düştü. Onun mezarı, kendisi yazdığı halde beğenmediği sayfaların arasında son bulmuştu.
