Görücü Usulü Aşk

Misafirlik

Keyifli okumalar

İbrahim gözünü açar açmaz saate baktı ve geç kaldığını gördüğünde hemen kalkıp hazırlanmaya başladı. Bir yandan da söylenip duruyordu.

''Kız daha ilk günden bana iyi gelmedi. Tüm gece kafamın karışıklığından uyuyamadım ve şu an işe geç kalacağım. Birde ona kendi iş yerinin ismini attım. AH! Dün aklım neredeydi de bu şekilde davrandım acaba?! Beni sokakta görünce selam dahi vermeyen birine mesaj atıp onunla konuştuğuma inanamıyorum. Gurursuz gibi davrandım resmen. Ama bu kadar yeter. derhal o kızı unutuyorum ve tekrar mesaj atmadan hayatıma kaldığım yerden devam ediyorum. Anneme de olmadı derim artık. Kocaman adamım beni zorlayacak değil ya!''

İbrahim kendi kendini işe geç kalmanın stresiyle Merve'ye karşı dolduruyordu. Dün mesaj attığı için inanılmaz pişman olmuştu. Kendini gurursuz bir adam dibi hissetmişti. Hele o mesajlaştıktan sonraki gülümsemesi aklına geldikçe çıldıracak gibi oluyordu. İki merhabaya ne diye sırıttığını düşünüp kendini Merve'ye karşı daha da dolduruyordu.

Diğer yandan Merve ise uykusuz olduğu için kendini biraz bitkin hissediyordu. Yüksek lisansını bitirmesine az kalmıştı ve gerçekten çok yoğundu. Hedeflerine ulaşmasına az kalmıştı ve hedeflerine bu kadar yaklaşmışken bir ilişkiye başlayıp dikkatini dağıtamazdı. Hedeflerine ulaştıktan sonra  bir evlilik yapabilirdi. Tabi aşık olacağı biri karşısına çıkarsa... Bu yaşına kadar hep gözünü kulağını kapatmış ve erkekleri görmeyi reddetmişti. Kariyerine odaklanmış ve ders çalışarak mutlu olmuştu. Arada arkadaşlarına ve onların tatlı evliliklerine şahit olduğunda kendini imrenmekten alamasa da hemen sonra kendini tekrar bu tür duygulara kapatıyordu. Aslında evlenmek için hiçte geç kalmış değildi. Henüz gençti ama arkadaşları erkenden evlenip çoluk çocuğa karışınca kendini yalnız hissetmeye başlamıştı. Arkadaşlarının ona birini ayarlamak istemelerini ise başarıyla püskürtmüştü. Merve tesadüfler silsilesiyle biriyle tanışıp güzel bir aşk yaşamak istiyordu. Zorlama gibi olsun istemiyordu. Biriyle evlilik niyetiyle görüştüğünde ister istemez ona alıcı gözüyle bakıyordun ve bu Merve'ye zorlama aşk gibi geliyordu. Aslında yanlış düşündüğünün farkındaydı ama yine de onun istediği bu tür bir birliktelik değildi. Hoş , tesadüfler silsilesiyle aşık olmak için çevresine hiç bakmıyordu da . 

Merve tüm gün kendini işlerin arasında kaybetmişti. İbrahim aklının köşesinden bile geçmemişti. İbrahim ise tüm gün mesaj atmayacağım diye sayıklayarak gezip durmuştu. Merve'yi birkaç kez görmüştü. Hoş kadındı ama buzdolabı gibi bir kadındı. Asla samimi gelmiyordu İbrahim'e. Suratı  mahkeme duvarı gibi dolaşıyordu dışarda. İbrahim bir an onun bu hayattan zevk alamayacağını düşündü. Kendini bu bataklığa çekmelerine izin vermeyecekti O hayattan tat almasını bilen bir adamdı. Gezmeyi yeni yerler keşfetmeyi çok severdi. Eğlenceli biriydi. Hayatını bu kadınla geçirerek karartamazdı. İbrahim güleç biriyle evlenmek istiyordu, suratsız biriyle değil. Diğer yandan ona ön yargıyla yaklaştığı için biraz vicdan yapıyordu ama HAYIR! Gardını düşürürse olacakları düşünmek bile istemiyordu. 28 yaşına gelmişti ve annesi en ufak şeyde onu evlendirmeye yer arıyordu. Annesine bu fırsatı veremezdi.

Diğer yandan Neslihan hanım ve Serra Hanım telefonla görüşerek çocuklarının görüşüp görüşmediğini birbirlerinden öğrenmeye çalışıyordu. Ama nafile. İkisi de bu konu hakkında fikir sahibi değildi. Serra Hanım , Neslihan Hanım'a kızına soramadığını kendisinin öğrenip öğrenemeyeceğini sormuştu. O an da Neslihan Hanımın yüzünden sinsi bir gülümseme geçmişti. Tabii ki öğrenebilirdi. Koskoca yılların Neslihan'ını gencecik oğlu mu alt edecekti? Neslihan Hanım, Serra Hanıma hiç merak etmemesini söyledi. O ne yapıp eder konuşup konuşmadıklarını öğrenirdi. Konuşmuyorlarsa da konuştururdu. Bu zamana kadar İbrahim'i evlendirmediyse doğru gelin adayını bulamadığındandı. Ama artık bulmuştu. Doğru gelin adayı Merve'ydi ve şimdi Neslihan'ı kimse durduramazdı. O kızı gelini olarak istiyordu.